Aşık olduğum her gün gördüğüm birini nasıl unuturum

Merhaba sevgili danışan,

İçinden geçenleri bu kadar içten, dürüst ve duygusal bir şekilde anlatman, senin yaşadığın durumu küçümsemek bir yana, ne kadar yoğun ve karmaşık hisler içinde olduğunu açıkça gösteriyor. Aşık olduğun kişiyi her gün görmek, duygularını bastırmak ya da unutmak istediğin halde her sabah göz göze gelmek… Bu, gerçekten kolay bir süreç değil. Üstelik bu kişiyle aranızda yaş farkı olması, içinde bir “yanlış mı yapıyorum?” sesi oluşturuyorsa, bu duygu daha da ağırlaşıyor. Bu nedenle seni çok iyi anlıyorum; hem unutmak istiyorsun hem de unutamıyorsun. Hem soğumaya çalışıyorsun hem her gördüğünde tekrar bağlanıyorsun. İşte bu çelişki, birini severken vazgeçmeye çalışmanın en yorucu tarafı.

Aşk, özellikle yaş farkının olduğu, birlikte olmanın mümkün görünmediği, duygularını açmanın imkânsız ya da uygunsuz olduğu ilişkilerde çok daha karmaşık hâle gelir. Çünkü bu tür durumlarda “gerçekleşmeyen bir bağ” üzerine hayaller kurarız. Senin de söylediğin gibi, her gördüğünde hislerin tekrar canlanıyor ve bu da seni bir kısır döngüye sokuyor. Unutmaya çalışıyorsun ama bir gülümsemesi, bir selamı, bir bakışı bile tüm çabanı boşa çıkarıyor gibi hissediyorsun. Bunu yaşayan birçok insan gibi sen de zihninde “onunla olamam, bu doğru değil” desen de kalbin hâlâ bir yerlerde “ama ben ondan etkileniyorum” diyor. Bu iki ses, seni içten içe yoruyor. Ve unutmak için atmaya çalıştığın her adımda, kendini daha da kırılmış hissediyor olabilirsin.

İlk olarak şunu kabul etmek gerek: Birine aşık olmak, özellikle bu duyguyu içinde büyütmek, seni suçlu yapmaz. Hatta yaşça büyük birine ilgi duymak da seni “yanlış” biri yapmaz. Duygular kendiliğinden oluşur, sen seçmedin bu kişiyi. Kalbin bir anda ona yöneldi. Bu yönelimin nedenine baktığında; belki o kişinin olgunluğu, konuşma tarzı, davranışları seni etkilemiş olabilir. Belki onun yanında kendini daha güvende ya da değerli hissetmişsindir. Belki o, senin içten içe aradığın duygusal boşluğu farkında olmadan doldurmuştur. Bu yüzden ona karşı bu kadar yoğun hisler besliyorsundur. Yani bu bağın altında sadece fiziksel değil, duygusal ihtiyaçlar da olabilir. Bunu anlamak, seni küçültmek yerine kendine daha merhametli bakmana yardımcı olur.

Peki ne yapabilirsin? Birini her gün görüyorsan, unutma süreci daha fazla zaman ve sabır gerektirir. Bu yüzden öncelikle “neden unutamıyorum?” sorusunu biraz daha derin düşünmelisin. Çünkü bazen birine aşık oluruz ama aslında onun temsil ettiği şeylere bağlanırız: Güven, şefkat, anlaşılma, ilgi, korunma gibi. Senin için bu kişinin neyi temsil ettiğini anlamak, duygunun yönünü çözümlemeni kolaylaştırır. Belki de onunla değil, onun temsil ettiği şeylerle duygusal olarak bağlısındır. Onu gördüğünde hissettiğin şey, belki de daha önce hayatında hissetmediğin ya da eksik kalan duyguların bir yansımasıdır. Bu yüzden seni bu kadar derinden etkiliyor olabilir.

İkinci olarak, onu silmek, görmemek gibi bir seçenek şu anda senin elinde değilse, o zaman onunla karşılaştığın anları daha bilinçli bir şekilde yönetmen gerekir. Onu gördüğünde hemen bakışlarını kaçırmak ya da yüzünü başka yöne çevirmek değil, onunla karşılaştığında “bu bir duygu ama geçecek” diyebilmek seni daha da güçlendirir. Şu anda yaşadığın şeyin geçici olduğunu kendine hatırlatmak çok kıymetlidir. Çünkü insan zihni “hiç geçmeyecekmiş” gibi düşünmeye meyillidir. Ama aslında zaman içinde, sen kendi dikkatini başka alanlara yönelttikçe bu duygu zayıflayacaktır.

Aşık olduğumuz kişi zihnimizde sürekli büyür. Onu daha iyi, daha özel, daha farklı biri gibi görürüz. Ama unutmak istiyorsan onu gerçek hâliyle, kusurlarıyla, sınırlarıyla görmeye çalış. Belki seni hiç tanımıyor ya da seninle ilgili bir duygu taşımıyor olabilir. Bu seni değersiz yapmaz, ama senin gerçeğe dönmeni sağlar.

Onu gördüğünde, sonrasında zihninin ne yaptığını gözlemle. Hayal kuruyor musun? İç diyaloglara mı giriyorsun? Geçmiş anıları tekrar tekrar mı düşünüyorsun? İşte bu tekrarları fark ettiğinde kendine “bu düşünceleri şimdi kenara koyuyorum” diyebilirsin.

Unutmak bastırmakla değil, duyguyu fark edip yönetmekle olur. Onu düşündüğünde ya da gördüğünde kalbin hızlanıyorsa, bir deftere “şu anda ne hissediyorum?” diye yaz. Bu yazmak seni rahatlatır ve duygunu dışsallaştırmana yardımcı olur.

Aşkın unutulması için en etkili yollardan biri zihinsel ve duygusal olarak başka alanlara yönelmekten geçer. Yeni bir hobi edinmek, farklı arkadaş ortamlarına girmek, gönüllülük yapmak, okula veya kariyerine odaklanmak gibi şeyler seni yeniden hayata bağlar. Onunla olan bağın yerine yeni bir bağ yerleştirmedikçe eski bağ zayıflamaz.

“Yaşça büyük biri” diye kendini suçlamak seni daha da kötü hissettirir. Bu senin seçimin değil, duyguların bir sonucu. Ama şimdi bu duyguyu yönlendirmek senin elinde. Kendine “ben yanlışım” demek yerine, “bu duyguyu yönetebilirim” demeyi öğrenmelisin.

Unutma ki hiçbir duygu sonsuza dek ilk günkü şiddetiyle kalmaz. Her gün biraz daha azalır. Sen onunla bağını her fark ettiğinde bilinçli bir şekilde yön değiştirmeye çalışırsan, zamanla kalbindeki iz de silinir.

Eğer bu süreçte kendini çok sıkışmış, yetersiz ya da çaresiz hissedersen, bir uzmandan destek almak da sana çok iyi gelir. Bazen biz duygularımızı ne kadar tanımaya çalışsak da, onları bir profesyonelle konuştuğumuzda daha net görebiliriz. Özellikle senin gibi duygusal derinliği olan ve bir duyguyu bastırmak yerine anlamak isteyen biri için terapi çok faydalı olabilir.

Sevgili danışan, sen şu an içinden çıkması zor bir duygusal çemberin içindesin. Ama bu çemberin bir kapısı var. O kapı, duygularını anlamakla, zihnini yönlendirmekle ve kalbini yavaş yavaş başka şeylere açmakla açılır. Aşık olduğun kişinin her gün karşında olması, süreci zorlaştırır ama imkânsız kılmaz. Sen şu anda farkındalıkla hareket ediyorsun. Bu farkındalık, zamanla yerini güce ve özgürlüğe bırakacak.

İnan bana, senin içinde o kapıyı açacak anahtar çoktan var. Sadece biraz daha sabır, biraz daha şefkat ve kendine daha fazla yönelme zamanı.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel