Aynı evdeyiz ama sanki yokuz

Merhaba, yazdıklarınızı dikkatlice okurken evliliğinizin başında bu kadar yoğun bir yalnızlık ve iletişimsizlik hissetmenin ne kadar zorlayıcı olduğunu tahmin edebiliyorum. Özellikle hamilelik gibi duygusal olarak hassas bir dönemde, eşinizden ilgi ve paylaşım beklemeniz çok anlaşılır bir ihtiyaç. Sanki beraber başladığınız yol belki de zamanla biraz tek başınıza yürüdüğünüz bir yola dönüşmüş gibi. Eşinizle paylaştığınız o eski yakınlık ve heyecanın, şimdi yerini bir uzaklığa bırakması, hele de hayatınızda böylesine önemli bir dönemde (hamilelik gibi), insanın içini epey yorabilir…

Anlattıklarınızdan, eşinizin evlilik sonrası yoğun iş temposuna girip adeta “hayatta kalma moduna” geçtiği, sizinse duygusal bağın zayıfladığını hissettiğiniz bir döngü oluşmuş gibi görünüyor. Bu tür durumlarda taraflardan biri duygusal yakınlık isterken diğeri fiziksel yorgunlukla geri çekildiğinde, farkında olmadan uzaklaşma artabiliyor. Siz bu uzaklaşmayı durdurmak için ortak bir alan kurmaya çalışmışsınız ama bu çabanızın karşılık bulmaması da doğal olarak hayal kırıklığı yaratmış.

Konuşma girişimlerinizin tartışmaya dönmesi de iletişimin hangi tonda başladığıyla ve o anda eşinizin duygusal kapasitesiyle ilgili olabilir. Belki de şu noktada, “neden ilgilenmiyorsun?” gibi sorgulayıcı bir yerden değil de, “ben seninle vakit geçirmeyi özlüyorum, birlikte olduğumuzda daha iyi hissediyorum” gibi duygunuzu ifade eden bir yerden konuşmak işe yarayabilir.

Kendi ihtiyaçlarınızı belirlemek de önemli. Siz neye en çok özlem duyuyorsunuz? Sıcak bir sohbet mi, bir sarılma mı, birlikte evde sakin bir çay içmek mi? Bunu da küçük adımlarla anlatmayı deneyebilirsiniz.

Ayrıca, kendinize dönüp bakmak, bu süreçte size ne iyi gelebilir diye durup düşünmek de kıymetli. Bazen insan, partnerinden alamadığı ilgiyi kendisine ya da sosyal çevresine biraz daha dönerek azaltabilir. Yakın bir arkadaşla ya da aileyle temas da kimi anlarda iyileştirici gelebilir. 😊

Belki de bir nefes egzersizi deneyebilirsiniz: Her gün birkaç dakikanızı sadece kendinize ayırıp derin birkaç nefes alıp, vücudunuzda oluşan hislere odaklanmak bile sizi ana çekebilir. Zihninizde yorgunluktan dolayı dönen düşünceleri biraz hafifletebilir.

Yine de bu döngü uzun süredir devam ediyorsa, çift terapisi desteği almak çok kıymetli olabilir. Çünkü bazen iki kişi arasındaki iletişim tıkanıklığını, üçüncü bir gözün rehberliğiyle açmak çok daha kolay olur.

Şu anda yaşadığınız uzaklık ve iletişimsizlik, sizin değer görme ve paylaşılma ihtiyacınızı doğal olarak zedeliyor. Bu hislerle baş etmeye çalışırken yalnız hissetmeniz çok anlaşılır.

Bazen kişi kendi çabasıyla çözüm ararken tıkanabiliyor; bu noktada destek almak süreci daha sağlıklı ilerletmeye yardımcı olabilir. Eğer isterseniz, bu konuyu birlikte ele alabiliriz. Seans planlaması yapabiliriz.

Sevgiler🌸