Babam annemi aldatıyor ne yapmalıyım?
Selam benim annem özellikle son birkaç yıldır babam konusunda çok şüpheli ki haklı da. Çünkü babam telefonuna biri yaklaşmayadursun hemen gerilip telefonunu saklamaya çalışıyor. Birkaç hafta önce babamın telefonuna ben de bakarken -çok nadiren elime alabilirim- başka kadınlarla mesajlaştığını fark ettim. Bu mesajlar hiç de masum mesajlar degildi üstelik cinsel icerik de içeriyordu. Ben babamın telefonuna bakmayı takıntı haline getirirken mesajlaşmalar da hiz kesmeden devam ediyordu. Babam ben olayı öğrendikten birkaç gün sonra doktor arkadaşlarıyla beraber bir vakıf aracılığıyla Bursa'ya gitmişti ve kadınlardan birisi de aynı tarihte Bursa çevresindeymiş. Muhtemelen bu kadınla Bursa'da tanışmış. Şimdi ise annem babamın kendisine karşı olan ilgisizliğinden şikayet ediyor. Ben de her gün olayı bildiğim takdirde anlatmamamın ağırlığıyla eziliyorum. Ailede bunu bilen tek kişi benim ve bu daha da yoruyor. Ne yapsam neler olacağını asla kestiremiyorum. Bu konu hayatımı çok bulandırıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum.
Bu soru 23 Kasım 2024 21:35 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bunları açıklıkla paylaşıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz.
Sevgili danışan, bu olayın sizi kötü etkilediğini anlayabiliyorum. Bu durumda zorlanmanız oldukça anlaşılabilir. Yaşananların sizin sorumluluğunuzda olmadığını hatırlatarak başlamak isterim. Olanların hiçbiri sizin suçunuz değil, hiçbiri sizin etki alanınızda değil. Bizlerin kontrol edebildiğimiz ve edemediğimiz şeyler vardır. Kendi seçimlerimiz, söylediklerimiz, kariyerimiz vb. şeyleri kontrol edebiliriz fakat başkalarının kararları, düşünceleri vb. gibi kontrol edemediğimiz alanlar da mevcut. Kontrol alanımız dışında gerçekleşen şeyler bizim hatamız veya bizim başarımız değildir.
Hissettikleriniz sizi zorluyor olabilir. Hislerinizi kabul etmek yolculuğu kolaylaştırmanın ilk adımı olabilir. "Evet hayal kırıklığına uğradım, bunları beklemezdim. Şu an hayal kırıklığı yaşıyorum, her insan bunu deneyimleyebilir." şeklinde şefkatli bir şekilde duygularınızı kabul edebilirsiniz.
Sevgili danışan, annenizle paylaşmamanın yükünü ve suçluluğunu hissettiğinizi anlıyorum. Annenizle bu durumu paylaşmanız konusundaki endişelerinizi de anlıyorum. Şunu söylemek isterim ki bu bir sorumluluk değil, annenize söylemek sizin için bir görev değil. Bu bir seçim olabilir, bir zorunluluk değil. Anne ve babanızın ilişkisi anne ve babanıza aittir. İlişkiye dair karar ve sorumluluklar kendi aralarında ve birbirlerine yöneliktir. Siz bu ilişkinin bir parçası değil, ailenin bir parçasısınız. İlişki ve ebeveynlik aynı şeyler değildir, ilişkiye karşı bir sorumluluğunuz olmadığı bilmek size daha iyi hissettirebilir.
Annenizin duygularını önemsiyor, endişeleniyor olabilirsiniz, bu oldukça normal. Ancak siz de bu yaşananlardan etkilenmiş olabilirsiniz. Kendinizi ve kendi duygularınızı da önemsemeyi ihmal etmeyin. Kendi iyi oluşunuz için duygularınızı yazıya dökebilir, sizi rahatlatan herhangi bir şeye yönelebilir, sosyal destek alabilirsiniz (güvendiğiniz arkadaşlarınızla konuşmak, partnerinizle durumu paylaşmak vb.).
Sevgili danışan, bu süreci ilerletirken zorlanmanız oldukça anlaşılır bir durum. Dilerseniz bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Herhangi bir sorunuz olursa dilediğiniz zaman bize soru sorabilirsiniz. Umarım bu yazım size fayda sağlar.
Sevgiler,
Psikolog Sena Keşkek
