Babam neden bize acımasızca davranıyor?
Babam, ben küçükken bize karşı iyiydi. Bağırma, çağırma huyu vardı ancak birkaç dakika sonra pişman olup gönlümüzü almak için çabalardı. Son 8 yıldır ise her şeye sürekli bağırıp çağırıyor. Kavga çıkartıyor ve kavga zamanlarında bize bir kuruş vermiyor. Evdeki yiyecekleri bile evden götürdüğü oldu. Bizi sürekli -özellikle parayla-tehdit ediyor. Sürekli şart koşuyor. Emir veriyor, zorla saygı göstermemizi bekliyor.Dışarıya karşı melek gibi olmasına karşı anneme, kardeşlerime ve bana karşı çok sert ve acımasızca davranıyor. Haliyle ben ve kardeşlerim, bir oluyoruz. Küsüyoruz. Bizi hiç umursamıyor. Dışarıdaki insanlara karşı ise melek gibi davranıyor. Haliyle biz de ondan soğuduk. Evimizde sadece mekanik bir ilişki var. Araya duvarlar örüldü. Özellikle beni sürekli eleştiriyor ve hiçbir şekilde beğenmiyor. Kendini mükemmel gibi görüyor. İnsanlık yapıp alttan alınca daha çok yapıyor ama sert tepki gösterdiğimizde geri adım atıyor. Neden böyle yapıyor anlayamadım ama niçin böyle olduğunu çok merak ediyorum.
Bu soru 9 Ekim 2024 10:52 tarihinde Psikolog İlknur Yılmazgil tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar değerli danışan,
Babanızın davranışlarında belirgin bir değişim olduğunu ifade ettiğinizi görüyorum ve bu durumun aile içindeki dinamikleri derinden etkilediği çok açık. Bahsettiğiniz sürekli öfke patlamaları, kontrolcü ve tehditkâr tutumlar, dışarıya karşı farklı bir yüz gösterme durumu, birçok psikolojik faktörle bağlantılı olabilir.
Bu tür davranışlar genellikle kişinin içsel çatışmalarıyla, özellikle de kontrol ve güç arayışıyla ilgilidir. Babanız, belki de hayatının başka alanlarında kendini güçsüz ya da yetersiz hissediyor olabilir. Bu güçsüzlük duygusu, ailesi üzerinde bir otorite kurarak, onları kontrol ederek ve korkutarak telafi edilmeye çalışılıyor olabilir. Çünkü ev, birçok insan için "güvenli alan" olarak görülür ve orada sınırların zorlanabileceği, gerçek yüzlerin ortaya çıkabileceği bir yer haline gelebilir. Dışarıda kendini “melek” gibi gösterme çabası, aslında içsel bir denge kurma girişimi olabilir; yani dış dünyada kabul görmek, içerideki dengesizlikleri kapatmanın bir yolu haline gelir.
Ayrıca babanızın kendini mükemmel görmesi, eleştiriye tahammül edememesi gibi belirtiler narsistik kişilik özelliklerine işaret edebilir. Narsistik eğilimler, kişinin her zaman haklı ve güçlü görünme ihtiyacıyla bağlantılıdır. Aile içinde sürekli eleştirmek, küçümsemek ve tehditlerle kontrol sağlamak, bu özelliklerin yansımaları olabilir. Bu tarz kişiler, kendi yetersizliklerini kabul etmekte zorlanır ve bu eksikliği başkalarını suçlayarak ya da onları baskı altına alarak kapatmaya çalışabilir. Yine de bahsi geçen yargının bir tanı olmadığını ve bizlerin tanı koyma yetkisinin bulunmadığını hatırlatmak isterim.
Sizinle kurduğu ilişki mekanik bir hale geldiyse, bu da duygusal bağların zayıfladığı ve güvenin zedelendiğini gösterir. Özellikle çocuklar olarak sizler, bir ebeveynin bu tarz kontrolcü ve eleştirel tavırlarına karşı savunmasız kalabilir ve zamanla kendinizi değersiz, yetersiz hissetmeye başlayabilirsiniz. Bu da aranızdaki duvarların daha da kalınlaşmasına neden olabilir.
Son olarak, babanızın tehditkâr tutumuna karşı gösterdiğiniz sert tepkinin onun geri adım atmasına neden olduğunu ifade etmişsiniz. Bu da, aslında onun içsel olarak o kadar güçlü olmadığını ve sizin sınır koyduğunuzda geri çekildiğini gösterir. Sert tepkilere karşı geri adım atması, içindeki o "mükemmel" görüntünün aslında ne kadar kırılgan olduğunu ortaya koyuyor. Ancak bu, aile içinde sağlıklı bir çözüm değil; çünkü ilişkiler korku ve tehdit üzerine kurulamaz.
Bu durumu anlamak ve değiştirmek elbette zor ve karmaşık bir süreç. Profesyonel bir destek almanız, aile içi ilişkilerin yeniden yapılandırılması ve bu dinamiklerin anlaşılması açısından önemli olabilir. Kendi ruh sağlığınızı korumak da bu noktada bir öncelik olmalı.
Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Esenlikler dilerim.
Psikolog İlknur Yılmazgil.
