Babam vefat etti

Merhabalar Sevgili Danışan,

İçinde bulunduğunuz böylesine hassas bir dönemde kendinizi dürüstlükle ifade etmeniz takdire şayan. Kayıplar zordur hele ki bu bizi en yakınımızdan ve beklenmedik bir şekilde vurduysa mücadele etmesi zorlaşabilir. Bu noktada ne kadar yorucu bir dönemden geçtiğinizi tahmin edebiliyor, duygularınızı paylaşıyorum. İçinde bulunduğunuz dönemi daha sağlıklı geçirmek ve hayatınızın geri kalanına yer açabilmek adına neler yapabilirsiniz birlikte bakalım.

Öncelikle belirtmeliyim ki şu anda sahip olduğunuz duygu ve düşünceler oldukça anlaşılır. Ve evet herkesin kaybı yası kendine özgüdür ancak bir noktada yasın normalini yaşadığınızı eklemek isterim. Siz şu anda hayatınızdaki çok kıymetli bir insanı, babanızı, bir anda kaybetmenin ardından gelen yoğun ve doğal bir yas süreci yaşıyorsunuz. Bu süreçte pek çok kişi; kaygı, suçluluk, isteksizlik, pişmanlık gibi duyguları iç içe yaşayabilir. İçinizden hiçbir şey yapmak gelmemesi de, zaman zaman geçmişi düşünürken ‘keşke’lerle dolması da bu sürecin bir parçasıdır.

Sevdiğimiz insanlara her zaman sevgimizi açıkça göstermek kolay olmayabiliyor. Ama bu, onları sevmediğimiz anlamına gelmez. Sizin de babanıza karşı duygularınız, sessizce ama içten bir sevgi barındırıyor belli ki. Ve sevgi, sadece sözle değil, varlıkla da yaşanır. Bu noktada babanızın size her zaman iyi yaklaşması da bunun bir göstergesi gibi görünüyor. Evet belki sözlerinizle pek ifade edemediniz ama davranış ve bakışlarınızla bunu sağlamış olacaksınız ki babanızın size olan tutumu hep olumlu olmuş. Pişmanlık duyduğunuz şeyler, aslında ona ne kadar değer verdiğinizi gösteriyor. Bu duyguların sizi zaman zaman zorladığını biliyorum ama bu, sizin kötü bir evlat olduğunu değil; derin bir kaybı sindirmeye çalışan biri olduğunu gösteriyor. Şu an yapabileceğiniz en kıymetli şey, bu duygulara sabırla eşlik etmek, kendinize nazik davranmak, şefkatli olmak ve zamanla bu acıyı anıya dönüştürmeye izin vermek olacak.

Pişmanlığınızı anıya dönüştürme konusunda babanıza içinizden geçirdiklerinizi, söyleyemediklerinizi, pişmanlıklarınızı içeren bir mektup yazmayı deneyebilirsiniz. Sonrasında bu mektubu isterseniz saklayabilir ya da yakabilir veya suya bırakabilirsiniz. Bu ruhsal olarak rahatlamanızı sağlayacaktır. Babanıza dair bir anı köşesi veya anı kutusu oluşturmanız veya bir çiçek dikmeniz de size babanız için bir şey yaptığınız hissini verebilir ve ruhsal olarak rahatlayabilirsiniz.

“Keşke” ile başlayan düşünceleriniz geldiğinde karşısına bir “ama” cümlesi yerleştirmeniz de kendinize karşı nazik davranmanıza yardımcı olabilir. Örneğin "Babamla çok konuşmadım ama onunla çok güzel anılar biriktirdim." gibi.

Zorlandığınız yerlerde uzman desteği almaktan çekinmeyiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum. Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen