Aile

Babamın bizi sevmediğini düşünüyorum

Gizli Kullanıcı8 Mart 2025 09:37

Babamın bizi sevmediğini düşünüyorum. Ben ortaokuldan liseye kadar sürekli babam annem ayrılıp barisiyordu. Ben lisedeyken tamamen evi ayırdılar. Nerdeyse 7 yılı gecik bir süredir babamı misafir gibi görüyorum. Annem hep en zor zamanımda oldu. Kendi üzerine 2 evi 1 araba 1 motoru var.

Hastalıklardan açıklık oldum hep annem taksi ile beni acillere götürdü. Yazları annem işten çıkarıldı dolabımızda doğru düzgün yiyecek olmazdı. İlkokula giderken bile en ucuz şeyleri alır harcligimdan para arttırirdım o harclikta ayda yılda bir elime gecerdi çünkü babam para vermezdi anneme ekmek alicak parası olmazdı. Sürekli bizi bırakıp kendi ailesinin yanına gider onları gezdirir. Bizi hiç görmez. Sadece evin elektirigini suyunu ödeyerek ve kardeşimi okula götürerek baktığını düşünür. Ben hep ona yabancı biri gibi davranirdim. Hep uzak olurdum. Baba gibi gördüğümden bile şüpheliyim. Hiç yanımızda olmadı. Annem stres ve yorgunluktan geçici felç geçirdi hiç başında durup ilgilenmedi.

Annem bir şey alınca hep ona parasıni ödedi yada her şeyi borc olarak algılayıp babam her şeyin geri parasıni istedi. Sanki tanıdık bir insan gibi. Annem ameliyat oldu parasını kendi ödedi gitti. Tam yakın davranmaya başlamıştım ki anneme kızmaya başladı kendi cocuklarina kendin bak diye. hiç bir zaman doğru düzgün bakmadı. Hiç başımizda durmadı. Sürekli yalan söylüyor bize. Sürekli kızıp bağırıyor. Her şeyden hevesimi kaçırıyor. Sürekli kendi kardeşleri, annesine gidiyor. Yigenlerini gezdiriyor. Çocukluğumdan beri hayalim bir yerleri gezip görmek ama yok. Doğru düzgün evden çıkmıyorum. Kitap okuyorum bana sen akıl hastasi misin bu kadar kitap okunur mu catlak misin diyip her şeyden hevesimi kaçırıyor.

Ona karşı nasıl davranacağımi bilmiyorum sürekli anneme bizim üzerimizden tehdit yağdırıyor kendi çocuklarına kendin bak diye. Keşke baksan da tehditi etkilese. Böyle durumlarda hep ondan kaçıyorum. Annem kinlenme diyor ama ban kinleniyorum. Bana kızım dediğini çok az duydum. İlkokul günlüğüme bile adı ile hitap ederdim. Şimdi yine anneme tehditler yağdırıyor bizim uzerimizden ve ben ne yapacağımı bilmiyorum nasıl davranacağımi duygularımı nasıl sakinlestirecegimi? Böyle durumlarda ya hep kaçıp saklandım yada kavga edip bağırdım. Bu konuda tavsiyenizi istiyorum.

Bu soru 20 Mart 2025 15:06 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle bu kadar derin duygularını ve yaşadıklarını paylaştığın için teşekkür ederim. Anlattıklarından, babanla olan ilişkinde ciddi duygusal zorluklar yaşadığını ve bu durumun senin üzerinde büyük bir etkisi olduğunu anlıyorum. Çocukluk dönemindeki olumsuz deneyimlerin, şu anki yaşantını ve duygusal durumunu oldukça etkiliyor. Babandan gördüğün ilgisizlik ve sevgi eksikliği, onun hayatındaki yeriyle ilgili oldukça karmaşık duygular oluşturmuş. Babanın sürekli tehditlerde bulunması, seni sevmiyor gibi hissettirmesi ve seninle sürekli mesafeli olması, kendini değersiz ve yalnız hissetmene yol açmış olabilir. Bu duygular oldukça zorlayıcı ve seni derinden etkileyebilir. Ama şunu unutma ki, bu hisler tamamen geçerli ve haklı. Bu gibi durumlarla başa çıkmak, genellikle çok zor olsa da, sağlıklı bir şekilde onları işlemek oldukça önemlidir.


İlk olarak, babanın seni sevmediği düşüncesi üzerine konuşalım. Bu tür hisler, ebeveynin sevgisizliği, ilgisizliği ve sürekli uzak durması nedeniyle oluşmuş olabilir. Babandan sevgi alamamak, bir insanın içsel dünyasında büyük yaralar bırakabilir ve bu yaralar, kişiliğinin gelişimi üzerinde uzun vadede olumsuz etkiler yaratabilir. Ancak, babanın davranışlarının seni sevmediğini gösterdiği anlamına gelmez. Bazen insanlar, kendi duygusal eksikliklerini ya da içsel problemlerini başkalarına yansıtırlar ve bu, onların başkalarına sevgilerini gösterme biçimlerini engelleyebilir. Babanın seninle bu şekilde mesafeli davranması ve seni dışarıda bırakması, onunla ilgili bir problem olabilir. Bu, kesinlikle senin değersiz olduğun anlamına gelmez. Senin hissettiğin, deneyimlediğin duygular çok değerli. Bunu kabullenmek, babanın seni sevmediği düşüncesiyle yüzleşmekten daha önemli olabilir.


Bu noktada, duygusal mesafe koymanın ne kadar önemli olduğunu vurgulamak isterim. Babanla sağlıklı bir ilişki kurabilmek bazen mümkün olmayabilir. Onun davranışları, sana ve annenle olan ilişkisine ne kadar çok etki etse de, onunla olan iletişimini yeniden şekillendirmen gerektiği bir noktasın. Bu süreçte, babanın söylediklerini kişisel olarak almamayı öğrenmek önemli olabilir. Onun söyledikleri seni olumsuz etkiliyorsa, duygusal olarak mesafe koymayı deneyebilirsin. Kendine şu soruyu sorabilirsin: “Babanın söyledikleri beni ne kadar etkiliyor? Gerçekten kendimi onun söylediklerine göre mi tanımlıyorum?” Bu soruya vereceğin cevap, duygusal olarak bağımsızlaşmana yardımcı olabilir.


Babanın seni görmeme, ilgilenmeme ve her şeyin parasal yönünü öne çıkarma biçimi seni oldukça derinden etkileyebilir. Bazen ebeveynler, duygusal destek veremediklerinde maddi desteği ön planda tutarlar. Ancak, bu durum, duygusal açıdan eksiklik yaratabilir ve kendini yetersiz ve değersiz hissetmene yol açabilir. Annenin bu süreçte seni hep desteklemiş olması, belki de babanın eksik kalan yönlerini tamamlaman açısından çok kıymetli. Annenin yanında olmak, ona duyduğun güven, bu zorlayıcı dönemlerde sana güç verebilir. Annenin sana sağladığı desteğin, babanın senin için sağladığı destekten çok daha değerli olduğunu bilmek, duygusal açıdan seni rahatlatabilir. Annenin her zaman yanında olması, ona karşı duyduğun minnettarlığı arttırabilir.


Duygusal travmalarla başa çıkarken bir diğer önemli konu da, bu travmaların geçmişte kaldığına inanmaktır. Yani, geçmişte yaşadıkların seni tanımlamaz. Babanın seni sevmediği düşüncesi seni belirli bir noktaya kadar etkileyebilir, ancak bu hislerin geçmişte yaşadığın olumsuz deneyimlerden kaynaklandığını anlaman, bu duygulardan özgürleşmene yardımcı olabilir. Babanın seni sevmediği düşüncesi belki de onun verdiği zarar kadar büyütülmüş bir düşünce olabilir. Bu, duygusal olarak iyileşme yolunda atılacak adımları engelleyebilir. Şu anki duygusal durumu, geçmişinle karıştırmaman önemli. Geçmişte yaşadığın olaylar seni bugünden sonra kontrol edemez. Bu noktada önemli olan, bu duyguları kabul etmek ve onlarla sağlıklı bir şekilde başa çıkmak.


Ayrıca, kendine karşı şefkatli olman gerektiğini unutmamalısın. Bu kadar karmaşık bir duygusal durum içinde kendine karşı nazik olmak, hissettiklerinin üstesinden gelmeni kolaylaştırabilir. Kendine izin ver ve hislerini kabul et. Babandan almadığın sevgiyi, kendine verebilir ve kendi duygusal ihtiyaçlarını daha fazla önemseyebilirsin. Kendini sevmenin ve takdir etmenin yollarını keşfetmek, seni ruhsal anlamda iyileştirebilir.


Annenle olan ilişkini güçlendirmek, bu süreçte sana yardımcı olabilir. Annenin sana verdiği desteği hissetmek, senin için önemli bir güven kaynağı olabilir. Ancak bu durum, babanın senin üzerindeki etkisini tamamen ortadan kaldırmaz. Bağımsızlık adına atacağın adımlar, onun etkilerini zamanla hafifletebilir. Kendi hayatını kurmak, eğitimine devam etmek, sağlıklı ilişkiler kurmak ve kendi hayatında özgürleşmek, onun duygusal etkilerini yavaşça azaltabilir.


Son olarak, profesyonel destek almak da oldukça faydalı olabilir. Bu duygusal karmaşayı ve baba ile olan ilişkini sağlıklı bir şekilde ele almak için bir terapist ile çalışmak, daha derinlemesine farkındalık yaratabilir ve duygusal iyileşme yolculuğunu hızlandırabilir. Terapistler, bu tür aile içi zorluklarla başa çıkarken daha sağlıklı başa çıkma stratejileri geliştirmeni sağlayabilir.


Sevgili Danışan, yaşadıklarının seni şekillendirdiğini ve duygusal olarak zor bir dönemde olduğunu anlıyorum. Ancak unutma ki, senin duyguların ve yaşadığın zorluklar seni tanımlamaz. Kendi değerini görmek, geçmişin gölgesinden çıkmak ve kendi hayatını kurmak senin elinde. Sen sevgiye layıksın ve bu duygusal mücadeleyi aşabilecek güce sahipsin.


Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle sorunlarımızı çözmek istiyorum

Kocamla anlamsız yere sürekli kavga ediyoruz. Sürekli tlfınunu kontrol ediyorum beni aldatacak düşüncesi var sürekli şüphe duyuyorum. Çalışıyor akşam geliyor uyuyor sosyal bir hayatımız hiç olmadı. Son kavgamızdan sonra git gide birbirimizden soğuduğumuzu anladım birbirimizi çok yıpratıyoruz iki tarafta anlaşılmak istiyor beni anlatmasını o kadar çok istiyorum ki beni anlamak yerine yaptığı davranışa kızarken davranışlarımı yargılıyor. Her sözünü her hareketini çok kafaya takıyorum. Telefonunda arkadaşıyla bir konuşmasını gördüm eski bir sevgilisini arkadaşının düğününe gelmesini istemediğini arkadaşına gelmesin sakın hayatımı mahveder diyordu beni geleceğim için. Bana açıklaması da şuydu kadın takıntılıymış durduk yere gelip olmayan şeyleri söyleyebilirmiş kadın nişanlı çocuğu var gayri meşhur normalde bana eski tanıdık olsun görse söylerdi bunu saklama gereği duydu üstüne kızı düğünden uzaklaştırmak istediler konuştuğu arkadaşını aradım kocamdan gizli sordum kız takıntılı dedi değişik dedi herkesin hayatına karışan biriymiş durduk yerde huzurunuz kaçmasın diye söylemek istememiştir sana eşin dedi. Ama hala içimde şüphe var. Bu yüzden onunla kavga ettiğim için çok sinirlendi ilk kez başka yataklarda yatıyoruz. İkimizde konulmak istemiyoruz birbirimizle. Ne konuşsam boş geleceği için konuşmuyorum onun konuşmasını bekliyorum ama o da konuşmuyor benle dışarda hiç bişey yok gibi davranıyoruz evde yüzümüze bakmıyoruz çok yoruldum çabalamaktan. Benim için bişey yapmıyor artık bunu ona söyleyince de kızıyor bana. Cidden ya tamamen bitsin istiyorum evli gibi bir değiliz ya da gelip bişeyleri düzeltmeye çalışıp sorunlarını görüp çabalasın istiyorum içimizinse tahammülü yok artık. Birbirimizi çok seviyoruz beni sevdiğini biliyorum benim için ailesinin karşısında durdu kaç defa ben de zor biriyim bazen çekilmez de olabiliyorum ona da hak veriyorum ama anlaşamıyoruz o işi dışında hiç bişeye ilgi duymaz oldu kendi ailesine çok önem veriyor aşırı sosyal biri tanımadığı insan yok tam tersi ben hiç dosya biri değilim hep onunla konuşup gülüp eğlenmek dertleşmek istiyorum ama olmuyor bu istediğim o derdini içine atar iş konusunda abisiyle dertleşir ya da . Çocuğumuz oldu o olduktan sonra bana karşı ilgi alakası kesildi en son 5 ay onca birlikte bişeyler yaptık şimdi diyorum yalnız bişeyler yapalım tamm diyor ama yapmıyor isteksiz hep sohbet eksikliğimiz var ben hep eksik hissediyorum eve geliyor tlfla vakit geçiriyoruz uyuyor sonra. Güvenimi daha önce kırdı bu son olaydan sonra hiç güvenim kalmadı toplamaya çalışmıyor hiç. Hep bir kavga ederiz kalbimi kırar bir süre sonra hiç bişey olmamış gibi yapar ben yoruldum gönül almasını bilmiyor. Sadakatli ama bazı şeylerini gördükten sonra onda da şüphe duyurum . Saygımız herzman var ama kavga ederken kendimizden geçiyoruz . Ben ona çok bağlıyım bütün hayatımı ona bağlamışım biliyorum yanlış yaptığım ama ona çok değer veriyorum herşeyden çok en ufak bişeyinde üzülüyorum ağlama isteği oluyor o da bundan sıkıldı çok duygusalım. Ben böyleyim diye pandanda biraz hassasiyet göstermesini bekliyorum ben ağlayınca kızıyor bana değer vermesini beklerken değersiz hissediyorum. Başka kişilere ilgi duyduğunu düşünmeye başladım. Bu beni çok üzüyor çok etkiliyor kafaya takıyorum çok üzülüyorum kendi içimde sürekli mutsuz oluyorum beni üzüyor gönlümü alınıyor sonra neden hep yüzün düşük diyor bana. Biliyorum ilişkimiz hiç sağlıklı değil çok kavga ettik sonra bir bişey olmamış gibi barıştık hep bazen konuşarakta oldu konuşup birbirimizi anlayınca dünyalar kadar mutlu oluyorum. Sorunlarımızı görmezden gelmek yerine konuşunca düzeliyor bişeyler. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum bağırıp çağırmak istiyorum bir yandan bir yandan susmak yavaşça bitirmek istiyorum beni görmüyor. Bu kadar mutsuzken beni görmüyor . Onu anlayamıyorum çok karışık çok zor. Arkadaşının düğününe gidecem eski sevgilisi gelirse ne yapmalıyım neye inanacağım bilmiyorum aralarında yeni bişeyler olmuş gibi hissediyorum ama yanılıyorsam çok şüphe ediyorum onun yüzünden. Açıklama yaparken neden özeline girdiğim için tartıştık benim hiç özelim olmayacakmı herşeyin içindesin dedi . Açıklama yap diyorum inanmak istiyorum ona eski konular konuşmak istemedi bir süre sonra anlattı kız takıntılı seninle yüz yüze gelsin istemiyorum dedi bana saçma sapan hareketler yapıyor dedi geçen görmüş kendisini öyle açıldı konu. Ya bilmiyorum bana yalan söylüyor bazen herşeye kavga ediyormuşum diye yine yalan söylüyor ama bu sefer farklı geliyor bişeyler var ama benden saklıyor . Kızla bişeyler mi yaşamış şüphe ettiriyor bana arkadaşına da demiş kız sorarsa beni o piç aldatır ortada bırakır gibi şeyler söyle arkadaş ortamında ki benden uzaklaşsın demiş heryerden engelledim demiş baktım 3 tane tlf kullanıyor hiç birinde yeni engellemiş biri yok herşeyini kontrol ederim hiç bişey bulmadım çok aklllı ve çok iyi yalancı olduğu için de şüphem devam ediyor. Şey de der benim gizlim saklım bişeyim yok al bak ne istersen ama işteyken sildiğini düşünüyorum bilmiyorum siliyor mu. Düğüne gitmek istemediğini söyledi bende gşdecez dedim kız gelebilirmiş gelsin ya niye bu kadar sıkıntı yapıyor görmek istiyorum hatta kızla gidip konuşmak . Beni kendisi böyle yaptı ben bu kadar paronaya değildim onu eskiden dahs çok sıkardım şimdi daha çok sıkılıyor . Ne yapmam gerek kendimi berbat hissediyorum

Aile

Ben hangi durumun içindeyim, evliliğimde ne kararı vermeliyim?

Eşim ilk evlendiğinizden beri ailesinin ağzına baktı hamileyken dövdü ailesine paspas etti bu durumları ben aileme hiçbir zaman anlatamadım olur geçer düzelir ailem kötü bilmesin yüz yüze bakıyorlar dedim tolere ettim hep ailesinin geçimsiz olduğunu söylerdi aksi hareketlerde bulunup hiç yanlarından ayrılmazdı dediklerini de yapardı bu yüzden eşimi hep yanar döner bir kişilikte görürdüm ben tek kişiyle değil eşimin binlerce yüzüyle evliydim aslında. Yıllar geçti her yıl verdiği sözlerin hiçbirini tutmadı ailesiyle de kötü oldu ama yine hep burnunun dikine gitti. Bana hep sen haklısın pişmanım seni seviyorum derdi evi terk ettim bıraktım aileme gittim yalvardı geri getirdi sonra hamile iken bırakıp yurtdışına çalışmaya gitti sürekli arkamdan iş çevirdi hep yalanlarını yakalardım hep kendini savunurdu eşim bu sefer doğumuma da gelmedi gelemedim gibisinden türlü bahaneler uydurdu ve ben çocuklarımı büyüttüm çocuğunu altı aylıkken kucağına aldı çok kavgalar ettik her defasında da bırakacağım seni boşanacağım senden diyordum ama hep ikna ediyordu beni aptalca her defasında ona kandım ailesiyle arası açık diye kimsesiz bildim acıdım bana acımadı o. Bana hep sizin için çalışıyorum iyi bir hayatınız olsun deyip oyalıyordu gün bugün oldu hala yurtdışında ve ben çocuklarımla aile apartmanında en kötüsü de ne biliyor musunuz kendi anlaşmadıgı ailesinin binasına beni yerleştirip gitti onlarda tenezzül edip bir kez inip torunlarına ve bana bakmadılar çok zor günler geçirdim hala bu adamın yalanlarını yakalıyorum ve ben bu adamı beklemekten usandım her gün kavga ediyoruz çocuklarda şahit oluyor oturup saatlerce ağlıyorum çocuklarıma bakarak. Onların bu olaylara şahit olmalarını kesinlikle istemiyorum ama dahil olabiliyorlar işte . Ben çok şeye sabrettim katlandım eşimde diyor ki ben bu yerlere senin sayende geldim artık üzmeyeceğim dese de hep aynı hikayeler başa sarıyor laf var icraat yok. Ben böyle bir ilişkide çok arada kalıyorum git diyor boşan diyor bir yanım diğer yanım bekle diyor ne yapmam nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum eşim beni manipüle etmekten ben kendimi bulamıyorum yolumu seçemiyorum ne yapmam gerekiyor bana yardımcı olur musunuz ?