• Anasayfa
  • Sorular
  • Bana değer vermeyen insanlara çok deger verip üzülüyorum
Sosyal Hayat

Bana değer vermeyen insanlara çok deger verip üzülüyorum

Gizli Kullanıcı20 Mayıs 2024 06:49

Kucuklugumden beri girdigim ortamlarda fazla asırıya kacmadan dikkat cekmek veya insanların benimle sohbet etmesini falan isterdim ama onlar buna karsılık vermezdi ve ben daha da isterdim yine de.

Bu durum hala devam ediyor hatta bir kac hafta once en yakın arkadasımla kavga edip küstük ve onun yuzunden psikolojik destek almama ragmen onunla barısmayı ve eskisi gibi olmayı istiyorum ama ben bir adım atmayıp ondan adım bekliyorum

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, başkalarını önemseyen, değer veren bir karaktere sahip olmak çok kıymetli. Bununla birlikte, erkenden tükenmemek adına bu güzel yönümüzü israf etmemeyi de öğrenmeliyiz.

Su damlatan bir kabı düşünelim, biz içini doldurdukça o boşaltıyor. Bu yüzden kaynaklarımız bir türlü dolmuyor.

Değeri, sevgiyi sürekli başkalarının insafına bırakmak da böyledir. Onlara bağladığınız ve sarf ettiğiniz tüm manevi emekleri, bir kap gibi içlerinde biriktirsinler ve size ihtiyaç duyduğunuz zaman versinler istiyorsunuz belki de.

Küçükken temel ihtiyaçlarımız kadar sevilme ihtiyacımızın da ilk başladığı yer ailedir. Ailede en çok kimin dikkatini çekmeye ihtiyaç duyduğunuzu hatırlıyor musunuz? Fazla bağlandığınız ve kopamadığınız bu arkadaş size çocukluktan bağlanma sorunu yaşadığınız hangi ebeveyni ya da otoriteyi hatırlatıyor?

Çözüm yoluna giden ilk aşama bu akıtan bağı bulmak önemli. Bunun yanı sıra kendi kabınıza yani benliğinize dönüp oraya yatırım yapmak da yararlı olacak. Kendi evinde tüm araç gereç ve gıdası bulunan kişi, dışarıdaki marketler restoranlar kapalı iken bu kadar aç ve açıkta kalır mı?

Kendi benliğini sevgiye, saygıya ve değere doyuran kişi de başka birinden gelecek geri bildirime, sevgiye ve onaya bu denli aç olmaz. Gelmediği zaman belki biraz üzülür ama derinden sarsılmaz.

Sizin yaşadığınız boyutta öz değer eksikliği ve fark edilme ihtiyacı olan danışanlarıma ilk olarak sert geçişleri önermedim. Daha sağlam başlangıçlar yapmak adına kendileriyle ilgili küçük görünen ama samimi keşifler, etkinlikler ile başladık. Şimdi hiç biri başkalarının sevgi ve ilgi kırıntısına muhtaç hissetmiyor.

Sizin için de aynı öz değeri diliyorum.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Hayatıma Normal Şekilde Nasıl Devam Edebilirim?

Üç yılı geçti ayrıldığımızdan beri. Hep eskiyi düşünüyor değilim. Yeni insanlar, meşkaleler gelip geçti hayatımdan. Şimdi üniversiteyi zor da olsa bitirmiş, iş sınavlara girip çıkan ve memleketinde, aile evinde tıkılı kalmış 25 yaşında bir elemanım. Bugün arkadaşımın attığı bir snapte fotoğrafını gördüm. İlk defa içim kor gibi olmadı ama biliyorum ki duygularıma teslim etseydim kendimi etkisi çok daha büyük olurdu. O kadar zaman, o kadar çok duygu, düşünce ve yaşanmışlık geçti ki halimi anlatmak her geçen gün zorlaşıyor. Durmadan yeni satırlar ekleniyor, noktalar hikayeyi bitirmiyor bir türlü. Süreçte neredeyim ben bile karıştırıyorum artık. Buna rağmen, olmayacağını biliyorum hatta olmaması gerektiğini de düşünüyorum, "Geri dönüş olsa keşke" derken bulabiliyorum kendimi. Yaşamın akıntısına bırakıp kendimi, renkleri yeniden görmek için çabalıyorum. Yeni romantik ilişki fırsatlarını bazen ben yok ediyorum belki de bilinçli veya bilinçdışı şekilde. İş bulma derdi, aile içi sıkıntılar, heveslerimin ömrünün bir kuşunki kadar kısa sürmesi ve genel belirsizlik beni çok yoruyor. Yalnızlık vuruyor bazen, bazen en yakın dostumun yanında geçirdiğim bir iki saatin ardından kaçıp evime dinlenmek istiyorum. Durumlar kısaca böyle. Ne tavsiye edersiniz değerli Psikolog Hanım/Bey? İyi günler dilerim ve şimdiden teşekkürler