Başarılıyım ama neyi yanlış yapıyorum?
23 yaşımdayım. Akademik anlamında oldukça başarılıyım. Atamamın yapılmasımı bekliyorum. Atama yapılana kadar en az 1 sene evdeyim. Akademik anlamda başarılı olsam da sosyal anlamda bir o kadar başarısızım. En azından ben böyle düşünüyorum. Çünkü aile huzurumuz yok. Annem, beni hiç dinlemiyor. Babamsa konuşmak istediğimde beni tersleyip gönderiyor. Konuşacak birini çok arıyorum. Üniversiteden sonra memlekete geldiğim için burada arkadaşlarım, yok. Arkadaşlarımın çoğu taşınıp gitti. Bana destek olacak bir kız arkadaşım, yok. Düzenim, yok. Şu an için işim yok. İş bulabilmek için her gün vitrinlere baka baka 8-10 km yürüyorum. Her gün iş ilanlarına bakıp mağazalara, her türlü işe başvuruyorum ama olmuyor. 50-60 yere başvurdum. Kimi geçici işçi almıyor kimi de tecrüben yok deyip çeviriyor. Düzen kuramıyorum. Cebimde param da kalmadı. Hâliyle hevesim de umudum da yok. Bazen banka oturup gelen giden insanlara bakıyorum. Onlara çok özeniyorum. Ne kadar mutlular, birliktelikleri var, huzurları ve onları anlayacak birileri var. Bazen onları kıskanıyorum. Benim de çevremde insanlar olsun istiyorum. Beraber eğlenelim. Gezelim, gülelim, dertleşelim ama olmuyor. Böyle olunca ben daha da sessizleşiyorum. Düzen kuramıyorum, beni anlayacak biri zaten yok. Bazen mutlu oluyorum ama öyle üzücü şeylerle karşılaşıyorum ki dünyam yıkılıyor. Mecburen kendi kabuğumda zaman öldürüyorum.
Ben, nerede yanlış yapıyorum ki? Ben, neden diğer insanlar gibi olamıyorum ?
Bu soru 27 Eylül 2024 13:08 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, yaşadıklarını paylaşman ve çözüm yolları araman çok güzel. Anlattıkların ne kadar zorlu bir süreçten geçtiğini gösteriyor. Akademik olarak başarılı olman çalışkan bir yapının olduğunu gösterir. Ancak sosyal anlamda zorlandığını anlıyorum. Birçok insan mezun olup şehrine döndüğünde benzer durumları yaşar. Arkadaş çevresi dağılmıştır, üniversitedeki arkadaşları şehrindedir ve aile içi problemlerle mücadele etmeye çalışır. İş bulma sürecine girer ve istediği işi ve kabulu sağlayamayabilir. Bu da motivasyon düşüklüğüne ve strese yol açabilir. Yaşadıkların oldukça anlaşılır durumlardır, öncelikle yalnız olmadığını bilmelisin.
Arkadaşlık ilişkileri edinmek önemlidir ancak memlekete döndüğünde arkadaşların çevrende olmadığı için boşluk hissi yaşaman çok normal. Derdini paylaşabileceğin bir arkadaşının olmaması seni zorlu günlerinde oldukça zorlamış.
Sosyal olarak güçsüz hissetmen yeni insanlarla tanışmanda seni kaygılandırıyor olabilir. Yeni tanışmalar zor olabilir ve zaman alabilir ancak bu konuda yetersiz hissetmemelisin. yavaş yavaş adımlar atmalıyız. Tanışma sağlayabileceğin gruplar, şehrindeki toplu etkinlikler, spor faaliyetleri gibi insanlarla konuşabileceğin yerleri araştırmayı deneyebilirsin. Böylece iş bulma ve evde olma sürecini daha iyi atlatma fırsatı bulabiliriz.
Ailenle yaşadığın iletişim zorlukları da seni etkiliyor. İletişim eksikliği bizi yalnız hissettirebilir. Bu nedenle ailenle konuşmak senin için zorlayıcı ise farklı destekler sağlamalıyız.
İş bulamama kaygını anlıyorum, birçok yere başvurup olumlu cevap alamamak yıpratıcıdır. Bu süreçte kendine uygun işi bulana kadar gönüllü deneyim elde edebileceğin yerleri araştırabilirsin. Part time işler ya da projeler var ise değerlendirmeni isterim.
Bu bir süreçtir ve sürecinde kendine verdiğin değer çok kıymetli. Çevremizdeki insanlar mutlu gözükebilirler bizler de onları görüp özenebiliriz. Ancak herkesin hayatı dışardan görüldüğü gibi değildir. O nedenle kendimize odaklanmak gerekir. Başarılı olduğun alanları görmezden gelme akademik başarılarını ve çalışkanlığını kendine daha sık hatırlatmalısın.
Seni ne mutlu eder? Neler yapmak sana iyi hissettirir? biraz analiz yapabilirsin. Küçük küçük hedefler belirlemeli ve her yaptığın başarını kutlamalısın.
Sosyal gruplara katılma, yürüyüş yapma, yeni hobiler edinme, fiziksel aktiviteler senin yalnızlık hissini düzenleyecektir.
Unutmamalısın ki bu bir süreç, sadece düşündüğünden çok daha yavaş ilerliyor. Bu senin başarısız olduğun anlamına gelmiyor. Başarılı ve güçlü birisin. Kendine karşı sabır göstermen ve şevkatli yaklaşman gerekiyor.
Tek başına sürecini yönetmekte zorlandığını düşünüyorsan bir psikolog desteği almak da düşünülebilir bir seçenektir. Sana yol gösterici olabilir, paylaşım ihtiyacını gidermeni sağlayabilir.
Hoşça kal, Sevgilerle Psikolog İrem BOR.
