Baskıcı aileyle görüşmek istememek
Merhaba ben ailemi hiç sevmiyorumm hiçbirşey hissetmiyorum görüşmek istemiyorum iletişimimi tamamen kesmek istiyorum bu durum normalmi bu raddeye gelene kadar ama çok şey yaşadım ailem çook baskıcı ve cahil en basitinden evde oje sürmem bile yasak ki ben 22 yaşımdayım daha o kadar çok baskı gördüğüm konu varki onlara söyleyince bana ergen deyip en iyi ailenin kendileri olduğunu söylüyorlar asla değişmiyorlar çok yoruldum iletişimi kesmek daha sağlıklı değilmi istediğim gibi yaşayamamak beni çok üzüyor istediğim hayat tarzı aşırı uç da değil yani herkes gibi bende oje sürmek istediğim kıyafetleri giymek istiyorum ailem asla değişmiyor çok kez denedim olmadı bende artık görüşmek konuşmak istemiyorum ama bazende suçluluk duygusu hissediyorum böyle hissetmem normalmi ve görüşmeyi tamamen kesmek ne kadar doğru olur
Bu soru 21 Mayıs 2025 14:21 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Merhabalar.Yazdıklarınızı okurken, kendinizi ne kadar yalnız, sıkışmış hissettiğinizi satır aralarından hissetmek mümkün. Baskılanmışlık duygusu, kendi kimliğinizi ifade edememek, her adımda sınırlandırılmak—bunlar zamanla insanın içindeki sevgiye, bağlılığa dair hisleri de köreltebiliyor. “Artık hiçbir şey hissetmiyorum” dediğiniz yerde, aslında geçmişte çokça hissetmiş, çabalamış ve kırılmış bir kalbin izi yatıyor olabilir.
22 yaşında bir birey olarak, kendi kararlarınızı verebilmek, nasıl görünmek ve nasıl yaşamak istediğinize dair seçimler yapmak son derece doğal bir ihtiyaç. Ancak sizin aileniz bu ihtiyaca alan tanımamış ve birçok konuda sizi bastırmış gibi görünüyor. Oje sürmenin yasak olduğu bir evde büyümek; fikirlerinize değil, sadece itaatinize değer verilmesi; kendi hayat tarzınızın “uç” olarak görülmesi—bunlar insanın iç dünyasında büyük çatışmalar yaratabilir.
Aileyle yaşanan bu tarz sürekli sınır ihlalleri, duygusal mesafe koyma ihtiyacını doğurabilir. Sevgi dediğimiz şey sadece “akrabalık bağı” ile var olamaz; karşılıklı saygı, anlayış, dinlenme ve kabul görme gibi öğelere de dayanır. Aileniz sizi dinlemiyor, küçümsüyor ve kendi hatalarını kabul etmiyorsa; zamanla bu ilişkide sevgiye yer kalmayabilir. Bu yüzden “sevmiyorum” ya da “hiçbir şey hissetmiyorum” demeniz bir bozukluk değil; uzun süredir bastırılmış duyguların doğal bir yansıması olabilir.
Sevgili danışanım,siz bu noktaya sebepsiz yere gelmemişsiniz. Defalarca denemiş, anlatmaya çalışmış ama her seferinde duyulmamışsınız. “En iyi aile biziz” gibi cümlelerle sorunun üstü örtülmüş ve sizi ‘ergenlikle’ yaftalamışlar. Bu da sizi daha da yalnızlaştırmış olabilir. Böyle bir ortamda büyüyen bir bireyin, suçluluk duygusu hissetmesi ise maalesef çok yaygındır. Çünkü size çocukluktan itibaren öğretilen şey, “ne olursa olsun ailenin yanında olmalısın” düşüncesi olmuş olabilir. Ancak gerçek şu ki; aile de bir ilişkidir ve sağlıklı olmayan her ilişkide olduğu gibi, burada da sınır koymak bazen hayati önemdedir.
İletişimi tamamen kesmek doğru olur mu sorunuza gelince… Bu sorunun yanıtı, sizin hangi mesafenin size iyi geleceğini keşfetmenize bağlıdır. Kimi zaman geçici bir mesafe, dinlenme süreci olabilir; kimi zaman da kalıcı bir sınır çizme ihtiyacı doğabilir. Burada esas olan, sizin ruh sağlığınız, güvende hissetmeniz ve kendi kimliğinizi bastırmadan yaşayabilmenizdir. Bunları yapamıyorsanız ve denemenize rağmen hiçbir değişim olmuyorsa, mesafe koymak bir “terk ediş” değil, bir “kendine sahip çıkma” davranışı olarak görülebilir.
Size bu noktada önerim şudur: Dilerseniz bir kağıt alın ve üzerine şu iki başlığı yazın;
- “Ailemde beni en çok yoran, kısıtlayan tutumlar”
- “Benim bir aile ilişkisinden beklediğim, özlediğim şeyler”
Bunları yazarken hem duygularınız netleşebilir, hem de suçluluk duygusunun altında hangi ihtiyaçlarınızın karşılanmadığına daha yakından bakabilirsiniz. Belki de suçluluk duygusu, hâlâ karşılık bulmamış bir anlayış ve kabul beklentisinin sesi olabilir.
Sizin yaşadığınız bu süreçte hiçbir şey “anormal” değil. Hissettiğiniz her şeyin bir dayanağı, bir geçmişi ve bir anlamı var. Kendiniz için daha sağlıklı bir hayat kurmak istiyorsanız, bu sürecin içinde duygusal mesafeler de, yeni sınırlar da olabilir.
Bu konu ile ilgili değerlendirilmesini istediğiniz bir nokta varsa,yeni soru başlığı açarak sorabilirsiniz(Sorunuzun başına ismimi ekleyebilirsiniz)
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak
Benim için çok iyi bir cevaptı kendimi sıkışmış hissediyordum ama beni anlayan aslında düşüncemin yalnış olmadığını gösteren bir cevaptı çok teşşekkür ederim
