Romantik İlişkiler

Bazen duygularım mantığımın önüne geçiyor

Gizli Kullanıcı2 Mayıs 2024 08:33

Yapı olarak fazla duygusalim. Bazen duygularim mantigimin onune geçiyor ve mantikli karar alamiyorum. Ani ofke patlamalarim oluyor durduk yere. Eşimle de yer yer kavga ediyoruz. Benim duygularimi anlamiyor. Bana cok duygusalsin diyor. Ama ben cok ince düşünuyorum. Bu konuda neler yapabilirim. Çünkü bazen ağlama krizine de gidiyorum. Vurdumduymaz olmak isterdim bazen ama nasıl olur bilmiyorum. Sizce nasıl aşabilirim bu durumu?

Bu soru 2 Mayıs 2024 21:28 tarihinde Psikolog Eslem Yılmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Her insanın duygusal yapıları farklı olabilir, bu yüzden bazı insanlar daha hassas olabilirken, bazıları daha az duygusal olabilir.


Duygularınızın mantığınızın önüne geçtiğini ve bazen mantıklı kararlar almakta zorlandığınızı belirtiyorsunuz. Bu durumu dengelemek için öncelikle kendinizi daha iyi anlamaya çalışabilirsiniz. Duygularınızın neden böyle yoğun olduğunu anlamak ve onları yönetmek için duygusal zekanızı geliştirmek faydalı olabilir.


Eşinizle açık iletişim kurmanız çok önemli. Ona duygularınızı ve düşüncelerinizi anlatarak, nasıl hissettiğinizi ve neye ihtiyacınız olduğunu net bir şekilde ifade etmek ilişkinizi güçlendirebilir. Aynı zamanda, eşinizin de sizi anlaması ve duygularınıza saygı göstermesi için önemli bir adım olacaktır. 


Öfke patlamalarıyla başa çıkmak için öfke yönetimi tekniklerini deneyebilirsiniz. Bu teknikler arasında derin nefes almak, olaylara farklı açılardan bakmak, düşüncelerinizi yazmak ve sakinleştirici aktiviteler yapmak gibi yöntemler bulunabilir. 


Vurdumduymaz olma isteğiniz, sürecin kendisinden yorulduğunuzdan kaynaklanıyor olabilir. Belki de duygularınızı daha rahat ifade edebilmek için bir destek almak isteyebilirsiniz. Bir psikolog size duygularınızı daha iyi anlamanız ve yönetmeniz konusunda yardımcı olabilir.


Psk. Eslem Yılmaz

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Ayrı eve çıkmaya ailem ikna olmuyor kaçıp çıkmak mantıklı mı?

Merhaba ben yağmur 28 yaşındayım İstanbulda grafik tasarımcı olarak bir reklam ajansında çalışıyorum ailemde İstanbul'da. Arabam var kendi paramla biriktirip aldim ve artık kendi şehrimde ayrı eve çıkmak istiyorum evimiz çok küçük ailem zamanında bana ciddi kötülükler yaptı küçüklükten beri herseye mahrum bırakıldım rezil bir hayatım oldu. Bir şeylere sahip olmaya yeni başladım hayatı hep yaşımdan geri de yaşadım küçüklükten beri hep arabam olsun evim olsun hayalini kurdum bir kadın olarak ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum artık. Fakat ailem narsist bu yaşımda ekonomik özgürlüğümün olmasına rağmen herseyime müdahale ediliyor benim fikrim sorulmuyor bana özel olan tanınmıyor odam çok küçük evimiz de çok küçük bazen uzaktan çalışmam gerekiyor gerçekten çalışamıyorum babam öğlen 5 e kadar yatıyor salonda ve odama çok güneş düşüyor ve odam çok küçük kıyafetlerim bile sığmıyor. Ailem kendimi bildim bileli ehliyet almama araba almama hep karşıydı Ehliyetimi bile üniversitede kendi paramla gizli almıştım 28 yaşındayım işe giderken bile konum atıyorum bir kere bile güvenlerini kırmadım bu yaşıma kadar konuştuğum bir erkek arkadaşım bile olmadı hala beni takip ediyorlar üzerime düşüyorlar ayrı eve çıkmama çok karşılar ve bu nereye kadar böyle devam edecek 40 yasinda da böyle mi olacak artık geleceğim için endişeleniyorum. Aklımda fikir var is değişip hattımı telefonumu değişip kaybolup ayrı evime çıkıp isimle kendi hayatımla ilgilenmek var düşünüyorum huzursuz olurum onları göremeyeceğim için ama onlarla da yaşayamam kendim için bunu yapmak zorundayım sizce mantıklı mı kendi hayatımı kurmak istiyorum kendi evim kendi düzenim kendi ekonomik özgürlüğüm çok çaresizim burda sizlere danışmak istedim şimdiden teşekkür ederim