Bazen kendimi bilmediğim yerlerde buluyorum
Hafızamda bir sorun olduğunu düşünüyorum. Bazen kendimi neden orada oldugumu bilmediğim yerlerde buluyorum bu çok sık olmuyor ve tek başına yeterli bir sorun olduğunu düşünmüyorum fakat hafızamda normalde de büyük bir boşluk var. Geçmiş hakkında hiç birşey hatırlamıyorum. Ailemi tanıyorum, yabancılık çekmiyorum ama onlarla ilgili neredeyse hiç bir anıya sahip değilim. Günlüğüme yazdığım şeylere baktığımda bana ait hissettirmiyor. Duygularım çok değişken. Günlüğüme yazdığım birkaç şeyi buraya alıntılamak istiyorum.
"Birlikte otostop çekmemiz, son otobüsü kaçırınca ki boşvermişliğimiz, kumların üzerinde çılgınlar gibi dans etmemiz, plajda az daha boğuluyor olmamız, dondurma yerken kazıklanmamız, gecelere kadar dolaşmamız.
Sadece, sevdiğim insanlara senden bahsetmek istiyorum. Seninle gezdiğimiz şehirleri, birlikte yaptığımız şeyleri en önemlisi denize gittiğimiz geceleri anlatmak istiyorum.
Çünkü seni düşününce aklıma gelen ilk şey deniz oluyor."
"Bunca zaman sonra bile silmeyi başaramadığım tek şey sensin."
"Benden birçok 'iyilik' istedin, hepsini seve seve yerine getirdim. Çıkış yolları ararken sapağı geçtiğimizi fark etmedim.
Nihayetinde seni en yakın benzinlikte indirdim ve aracı denize sürdüm."
"Onlara dönüp, hiç birşey hatırlamadığımı söyledim.
Herşeyi hatırlıyordum."
"Sadece silmeye devam et. Doğru anıyı bulana kadar zihnini darmadağın et. Yok et kendini, uzaklaş. Kim olduğunu bile bilmeden böl ruhunu. Sanki hiç yapmamışsın gibi, kaç. Sonra tekrar ayağa kalk ve çürümüş bedenini ruhuna kat. Yalan söyle ve gülümse."
"Beni duymanın senin için imkansız olduğunu söyledin, bu yüzden kağıda yazdım.
Yazanları okuyamacak kadar uzağımdaydın, bende kağıdı suya bıraktım.
Ve bu kez, suya dokunmanın senin için zor olduğunu söyledin."
"İki köpek ve bir kedimiz olsun, bahçeli iki katlı ahşap bir evimiz. Ağaçlar olsun etrafında ama ıssız değil. Komşularımız olsun, genç bir çift.
Bahçemizde çiçekler olsun, güzel karanfillerimiz olsun. Komşularımız müziğin sesini sonuna kadar açsınlar bir gece yarısı, bizde ertesi gün işe gidecek olalım. Ama nasıl sinirliyiz... olsun bir orta yol buluruz çünkü birlikteyiz."
Bu soru 23 Temmuz 2024 12:21 tarihinde Psikolog Merve Nur Sekmen tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
Hafızanızda işlerin yolunda gitmediğine dair düşünceleriniz varsa öncelikle bir nöroloğa randevu talep etmenizi önermek durumundayım. Konsültasyon oluşturulabilmesi için problemin kaynağını görmemiz gerekir.
Ailenizi tanımanızla ilgili bir problem olmadığını fakat onlarla ilgili anılarınızın olmadığından söz etmişsiniz. Bu hafızanızla ilgili olan anımsayamama ile ilgili durum yakın geçmiş ile mi uzak geçmiş ile mi ilgili? Yoksa ikisini de kapsayan bir durum mu mevcut?
Hatırlamadıklarınız sadece belirli şeylerle mi sınırlı yoksa dün ne yediğimi de hatırlayamam, emin olmakta zorlanırım der misiniz?
Günlüğünüze yazdıklarınızın size tanıdık gelmediğinden bahsetmişsiniz. Tanıdık gelmesi için kayıtlarınız var mı? Örneğin plajda giydiğiniz kıyafetleriniz ya da yolculukta alışveriş yaptığınız fişleriniz var mı? Günlüğünüzde bahsettiğiniz kişi kim? Telefon numarası, adresi mevcut mu?
Hafıza problemleri gibi durumları bizler genellikle zorlayıcı yaşam deneyimleriyle artık baş edemediğimiz zamanlarda aktive ederiz ve vücudumuz bu zorlu yaşam deneyimlerini unutarak aslında kendini konforlu hale getirir “bir şey yok, güvendeyiz” mesajı verir. Maruz kaldığınız zorlayıcı yaşam deneyimlerine sahip olduğunuzu düşünüyor musunuz? Düşünüyorsanız bunlar neler bunlara bakabilir ve bu zamana kadar nasıl baş ettiğinizi sorabilirsiniz. Eğer baş etmede zorluk çekiyorsanız bizlerden ya da herhangi bir terapistten randevu oluşturabilirsiniz.
Son olarak, nörologla görüşmenizi eğer bir problemle karşılaşmazsanız da bir psikiyatrist ile görüşmenizi öneririm.
İyi günler dilerim,
Sevgiler…
