Bebeğimi kaybettim, psikolojik olarak kendime nasıl gelmem gerekiyor?
Merhaba. Ben bundan 6 ay önce 24 haftalık erken doğum ile bebeğimi kaybettim. Daha sonra aradan 4-5 ay geçti tekrar hamile kaldım. Bu seferde bebeğimi aynı şekilde 22. Haftada kaybettim erken doğum yaparak. Bebeğimi kaybedeli 3-4 gün oldu psikolojik olarak çok kötü bir haldeyim enkaz altında kalmış gibi hissediyorum kendimi. Nolur bana yardımcı olur musunuz nasıl toparlıcam bilmiyorum aşırı yorgun kötü hissediyorum. Ikj seferdir aynı şeyleri yaşamak çok yordu hiç iyi hissetmiyorum kendimi. Bebeğimi canlı olarak doğum yaparak kaybettim :(
Bu soru 26 Nisan 2025 12:04 tarihinde Psikolog Melisa Sude KAV tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili danışan,
Böylesine art arda hassas kayıplar yaşamanız gerçekten insanın kelimelere dökmekte bile zorlanacağı bir durum sizi anlıyorum. İçinizde oluşan fırtınaları hissedebiliyorum. Kişi umut ve heyecan dolu başladığı bir yolun sonunda hayal kırıklığına uğramasının ne kadar zorlayacağı olabileceğini söylediklerinizden tahmin edebiliyorum. Bu tür gebelik kayıplarında öncelikle yas süreci olduğunu fark etmek durumun üstünü kapatmaya çalışmamak gerekir. Yas süreci dediğimiz evre genelde önce şok sonra inkar ardından da durumun gerçekliğiyle yüzleşildiği yoğun bir öfke ve içsel pazarlık gibi en son olarak da durumu kabullenme ve hayatı yeniden düzenleme evrelerinden geçerler. Bu yas ve iyileşme süreci kişinin sosyal desteği çok önemlidir. Özellikle eşi ve yakınları tarafından süreci birlikte konuşabilmek duygularını anlamak ve paylaşmak iyileşmede büyük yarar sağlamaktadır.
Bazen yasın ilk zamanlarında kişi bilerek veya farkında olmadan kendinden çok şey bekleyebiliyor. “ bir an önce toparlanmalıyım “ diye düşünebiliyor. Fakat bedenen ve ruhen de çok ciddi sarsıntı yaşamış olduğunuzu hatırlayarak kendinize şu anda verebileceğiniz tek şey nazik bir yaklaşım olmalıdır. Unutmayalım ki herkesin yasla baş etme biçimi farklıdır. Kendinize ait yolu bulmak için aceleci olmaktan kaçınmaya çalışın.
Bu aşamada size bazı tavsiye edebileceğim egzersizlerden bahsetmek istiyorum. Örneğin bir defter açıp o sayfaya içinizden geçenleri dizginleyemediğiniz düşünceleri korkuları veya özlemleri yazabilirsiniz. Kelimelerin yükünü kendiniz taşıyamasanız bile sayfalara bırakmak sizi biraz daha rahatlatabilir.
Son olarak kendinize kızmak ya da neden böyleyim diye sorgulamalar yapmak yerine böyle bir acının aslında ne kadar katlanılması zor olduğunu görmek çok daha kıymetli..
Unutmayın ki yardım almak bir zayıflık değil aksine güçlü bir adımdır. Siz zaten yazdıklarınızla bir adım atmışsınız eğer isterseniz de bu süreçte bir uzmanda da yardım almaktan çekinmeyin lütfen..
Sorunuz sizin için bir cevap alabildiyse puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz..🌸
Sağlıklı günler dilerim
Psikolog Melisa Sude Kav
