Belirli profildeki insanlarla saçma bir ilişki kurup takıntı yapıyorum

Merhaba, öncelikle geçmiş yıllarda (ortaokul dönemi özellikle) sosyal anksiyetenin manyak bir seviyesini yaşamış birisiyim şuanda baya azaldı. Sormadan önce annemle ilişkimizin iyi olmadığını belirtmek isterim belki bununla ilgili bir şeydir bilmiyorum. Ortaokulda aşırı mutsuz ve kaygılı olduğum bir dönemde bir hocam benim durumumu fark edip sürekli beni izlemeye başladı hatta bir odaya götürüp bir şey anlatmak isteyip istemediğimi sormuştu sonrasında onunla zihnimde garip bir ilişki kurmaya başladım sürekli onunla ilgili düşünceler geçiyordu kafamda. Gerçek hayatta beni sürekli gözetlediği için takıntı yapmıştım, mesela arabasının rengini biliyordum ve yoldaki bütün o renk arabalar geçerken aşırı terliyordum vs. o geçiyor ve beni izliyor gibi hissediyordum böyle her an her yerde beni izliyordu sanki her yerden o çıkacak gibi stres oluyordum. Ama bir yandan da zihnimde içimdeki kocaman bir boşluğu onunla doldurmaya çalışıyordum. Yani gerçek hayatta sürekli beni izleyen ve kaygılı hissettiren birisiyken zihnimde çok şefkatli benim istediğim gibi davranan sarıldığımı düşündüğüm birisiydi ya da ona benzeyen şefkatli birisini kurmuştum kafamda. Bir de onun hayatındaki her şeyi aşırı merak eden ve takıntı haline getiren ayrıca kıskanmaya başlamıştım diğerlerinden. Oturduğu mahalle, yaptığı hobiler, hayatındaki insanlar, doğduğu yer fln sürekli bir araştırma halindeydim o şeyleri gördüğümde oralardan geçtiğimde sadece zihnimde o vardı zihnim her an onunla doluydu yani ve bu beni çok yoruyordu.

Bu böyle yıllarca sürdü sonra zar zor bitti. Daha sonrasında yine onun profilindeki insanları takmaya başladım bu şekilde, gerçek hayatta başlarda iyi bir ilişkimiz oluyordu ama sonrasında takıntı haline getirmeye başladığımı fark ettiğimde korkup uzaklaşmaya çalışırken onları da üzüyordum. Sonra bir psikologa gitmeye karar verdim sosyal kaygı için. Ve o kişiyi de bu profilde birini seçtim ve ona da takıntı yaptım her an sürekli zihnimde onunla konuşuyorum diğerlerinde olduğu gibi gerçek seanslarda konustuklarimiz da zihnimde tekrarlanip duruyor uyuyamıyorum artık ve onun hayatına da taktım yukarda bahsettiğim gibi . Konuşurken bazen saçmalıyorum soru soruyor ve farklı bir şey anlatıyorum kaygilanip beynim duruyor oradayken eve gidince de kendime aşırı kızıp sinirimi kendimden çıkartıyorum o yüzden artık devam etmek istemiyorum ama zihnimde bitmiycek biliyorum orda çözmek istediğim sorunlarda da bu yüzden pek ilerleme kat edemedim bir de onu da üzmek istemiyorum. Umarım anlamışsınızdır nasıl bir manyağım bende bilmiyorum ne yapmalıyım?