Aile

Evliliğim ne halde?

Gizli Kullanıcı25 Eylül 2024 08:18

4 yıllık evliyim 1 yaşında bebeğim var. Eşimle aşk evliliği yapmadık ben onu yine sevdim biraz da mantığımı kullandım ama o benle evlenmeye nasıl karar verdi bilmiyorum. İlk zamanlar çok ilgili iyi giden bir ilişkimiz vardı saygıyı hiç bozmamıştık ama çocuk oldu eşim ilgisi iyice azaldı belki benimde ona karşı azaldı diye olabilr. Ben kendime özen gösteren birisiyim düzenli kitap okurum her konuyu araştırırım. Eşimle bu konuyu konuşmaya çalıştım kabul etmedi ilgi ve sevgi beklediğimi söyledim hep aynı haşlandım benimle zorla ilgilendi o kadar zoruma gitti ki hastaneye yatmıştım sanki yanımda yabancı vardı. Bir kadına dönüp baktı napıyosun dediğimde ne olmuş bakamam mı yasak mı var dedi beynimden vurulmuşa döndüm o böyle yaptıkça bende iyice uzaklaştım tartıştık tabi aralarda çok ama artık eşimi eskisi gibi öpmez ve sarılmaz oldum. Birde şu var eşimin ailesinde evlendiğimiz günden beri hep kusurumu aradı ve ortaya direk döktü bir yemek yaptım olmadıysa eşimle benim gözümün önünde dalga geçtiler bir fotoğrafta kötü çıktıysam yine eşimin yanında dalga geçtiler ben çok yoruldum sizce boşanmalımıyım 🥲

Bu soru 27 Eylül 2024 12:30 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durum oldukça zorlayıcı ve sizi anladığımı bilmenizi isterim. Evliliğinizin ilk zamanları gördüğünüz ilgi ve saygıyı şuan göremediğinizi belirtmişsiniz. Bunun sizi duygusal olarak etkilediğini fark ediyorum. Evlilikte ilgilerin zamanla azalması çiftlerde görülebilir bir durumdur. Bu durum birçok farklı nedenlerden kaynaklanabilir. Çocuk sahibi olmanız veya sizin de ilginizin azalması sebebiyet verebilir şeylerdir.

Eşinizle bu konuyu konuştuğunuzda ilgi ve sevgi beklentisinde olduğunuzu söylemeniz çok güzel. Ancak eşiniz sizi anlamakta güçlük çekiyor olabilir. Bu da duygusal olarak uzaklaşmaya ve ilgisiz tavırlara neden olmuş. Evliliklerde iki tarafında duygusal ihtiyaçları vardır. Birinden biri karşılanmadığında problemler çıkabilir. Aynı zamanda zoraki bir ilgiyi hissedip kendimizi yalnız ve anlaşılmamış hissedebiliriz.

Başka bir kadına bakma davranışıyla ilişkinizdeki güven duygusu kötü etkilenebilir. Bu duruma tepki vermeniz sonrasında eşinizin küçümsemesi sizi oldukça kırmış. İlişinizdeki dinamikleri değiştirmiş.

Evlendiğiniz zamandan itibaren eşinizin ailesinin eleştirel tavrı sizin hem onlara hem de eşinize karşı düşüncelerinizi değiştirmiş olabilir. Sürekli olarak eleştirel tavırlar karşısında eşinizin sizi savunmaması oldukça zorlayıcı.

Yaşadığınız tüm durumları değerlendirdiğinizde duygusal olarak uzaklaşmanız normaldir. Eşinizi öpmek veya eşinize sarılmak istememeniz buradan geliyor.

Boşanma kararı, kişisel ve ciddi bir karardır. İlişkideki problemlerin boyutlarını değerlendirmelisiniz. Boşanma kararı vermek, oldukça sakin bir düşünceyle net olmalıdır. Deneyimlediğiniz yaşantılar sebebiyle duygusal olarak yorgunsuzuz. Bu yorgunluk ile karar vermek yerine etraflıca düşünüp karar vermek önemlidir.

Evliliğin seni nasıl etkiliyor?, Mevcut problemler çözülebilir mi?, Çocuğumun en az etkilenebileceği yol nasıl şekillenir? sorularını cevaplamalısın. Problemleri çözmek için bir çift terapisi almak etkili olabilir. Bu anlamda eşinizle konuşmak ve fikrini almak iyi olabilir. Çift terapisinde ilişki dinamikleri, problemler, hedefler konuşularak çözüm yolları aranır.

Sürecinizde acele etmemeyi düşüncelerinizden ve duygularınızdan emin olarak karar vermeniz gerektiğini unutmayınız. Kendi ihtiyaçlarınızı da göz ardı etmemelisiniz. Duygusal zorlanmalarınız için kendinize zaman vererek aynı zamanda destek almayı düşünerek sürecinizi yürütebilirsiniz. Duygularınız çok değerli.

Şimdilik hoşça kalın.. Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annemin psikolojik sıkıntıları

Merhaba daha önce yazmıştım annemin psikolojik sıkıntıları olduğunu düşünüyorum. Nabacagımı bilmiyorum artık çok bunaldım. Tedaviyi reddediyor. Kabul etmiyor. Değişik birsürü takıntısı var. Bıçak takıntısı aynı yerde durmasını istiyor bize bıçak kullandırmıyor, biz bıçak kullanınca bagırmaya başlıyor. Ben artık çok üzülüyorum her yolu denedim anlattım, psikologlara sorarak sormadan önce de doğru şekilde annemi ikna etmeye çalıştığımı farkettim, yardım almak kötü değil dene lütfen herkes bu sorunlarıbyasıyor gidip çözebiliriz gibi yaklaştım. Artık benimde sinirlerim dayanmıyor insanı gerçekten çok zorluyor ona sinirlenip artık git hastasın tedavi ol dediğim oluyor çünkü ne desem de anlamıyor artık başka yol bırakmıyor çok bunaldım bu durumdan. Anneme karşı sevgi besleyemiyorum çünkü hiç normal davranmıyor. Sabah uyanıyor değişik ritüellere sahip masanın önünden değil hep arkasından dolanıp geçiyor , göbek deliğine dokunup birkaç defa sürekli dua okuyor amin yapıyor, kuşumuza saçma sapan kelimeler “rahmet” diyor . yani annem 70 yaşında gibi davranıyor bunama hareketleri gibi bu beni çok korkutuyor. Daha sonra yardım almayı teklif ediyorum yardıma ihtiyacım yok diyor sen annene güvenmiyor musun, annen çok iyi gibi cümleler kuruyor. çok düzgün davrandığım zamanlar da oldu ama o hiçbir şekilde tamamen kendisini kapatmış asla karşıdaki kişiyi dinlemiyor sadece kendi doğruları var ve konuştuğun zaman beni o kadar zorluyor ki gerçekten bir psikoloğa gitse psikoloğu da delirtecek cinsten sorular soruyor. Tüm gün bana nasihat veriyor kafamı patlatıyor en sonunda bağırıyorum çünkü ben artık onu. Boş inançlarını boş takıntılarını dinlemek istemiyorum bu bana zarar veriyor anlatma diyorum anlamıyor, ben ölünce gidince anlarsın diyor tehditkâr konuşmalar yapıyor gidecem az kaldı kurtulacaksınız gibi. Bende dedim ki senin normal bir psikolojiye sahip olmadığın çocuğuna bu cümleleri söylemenden gayet belli bana ne kadar zarar verdiğinin farkında değilsin diyorum sonra küsüp gidiyor. . obsesif kompulsif bozukluk belirtileri gösterdiğini düşünüyorum. Ben de sosyal hizmet okuyan biri olarak az çok onun nasıl ve neden böyle davrandığının farkındayım, psikoloji dersleri de aldık fakat ona yardım edemiyorum çünkü istemiyor. Bir uzmana gitmek onun içşn imkansız. Bu noktada ne yapabiliriz artık gerçekten ben de çok umutsuzum ve çok korkuyorum. Teyzemlerin yanında da böyle hareketler yaptığı için insanlar da farketmeye başladı. Ben de o kadar çaresizim ki onlara da anlattım ve onları da dinlemedi. Kuzenim bana çok üzüldüğünü söyledi anneme kızın için üzülüyorum onu hiç mi düşünmüyorsun dedi fakat şunu gördüm ki bu ağır cümle karşısında bile annem hiçbir şey anlamadı. Bu da bana durumun ne kadar vahim olduğunu daha çok gösterdi.