Benlik sevgisi

Öncelikle Merhabalar,

Sizi dinlerken bedeninizle olan ilişkinizin ne kadar yıprandığını ve bu durumun özgüveninizi nasıl derinden etkilediğini hissedebiliyorum. Sevgilinizle yaşadığınız ayrılık, bir yandan ilişkinize dair duygularınızı sarsarken bir yandan da kendi değerinizi sorgulamanıza neden olmuş gibi görünüyor. Kendi bedeninizle baş başa kaldığınızda yaşadığınız yalnızlık ve kırılganlık hissi de sizi daha da zorlayan bir iç sesle birlikte geliyor; o ses, bazen en yakınlarınız yanınızdayken bile sizi eleştirmeyi sürdürüyor. Beden algımız sadece aynada gördüklerimizle değil, yıllar boyunca biriktirdiğimiz anılar, aldığımız yorumlar ve yaşadığımız hayal kırıklıklarından da etkileniyor. Bu yüzden sevgilinizin size olan sevgisi ve evlenmek istediği düşüncesi bile, içinizdeki o eski sesin yerini doldurmakta zorlanabiliyor.

İlişkinizin ilk zamanlarındaki “kendimi güzel hissediyorum” hali, aslında içinizde saklı duran ve yeniden çıkmak için yardım bekleyen bir ışık gibi. Size soruyorum; bedeninizi kusurların toplamı olarak görmekten, onun sizin hayat hikâyenizin, deneyimlerinizin, gücünüzün bir parçası olduğunu kabul etmeye doğru küçük adımlar atmaya hazır mısınız? Bu kolay olmayabilir; öfkeyle karşılamak da mümkündür. “Benim değerim fiziksel özelliklerimle mi ölçülüyor?” diye düşünmeniz çok doğal. Ancak gerçek şu ki, kendimizi sevmek ve özgüvenimizi yeniden inşa etmek, baskı ya da zorlamadan, nazik ve sabırlı küçük adımlarla başlar. Kendini sevmek; sadece güzel yanlarımızı değil, zorlandığımız, beğenmediğimiz yanlarımızı da kucaklamak, kendimize karşı şefkat ve sabır göstermek demektir. Bu, kusurlarımızı görmezden gelmek değil, onları olduğu gibi kabul edip onlarla birlikte var olabilmektir. Çünkü gerçek sevgi, önce kendimizle kurduğumuz bağda başlar; dışarıya yansıyan güven ve huzur da bundan doğar.

Önümüzdeki günlerde, bedeninizde sizi rahatsız eden bir özelliğin yanında, sevdiğiniz küçük bir ayrıntıya odaklanmayı deneyebilirsiniz. Mesela aynada kendinize bakıp, “Saçlarım belki istediğim gibi değil ama parıldayan rengimi seviyorum” ya da “Yüzümde sivilceler olabilir ama gülümsemem çok samimi” gibi nazik sözler söyleyebilirsiniz. İlk başta bu size garip veya zorlayıcı gelebilir, hatta “Acaba saçmalıyor muyum?” diye düşünebilirsiniz. Ancak bu küçük içsel şefkat kırıntıları zamanla büyüyerek sizi kendinizle barıştırmaya ve özgüveninizi güçlendirmeye yardımcı olacaktır.

Cinsellikte kendinizi bırakmakta zorlanmanız, beden kabullenmesinin zamana yayılan bir süreç olduğunun göstergesidir. Kendinize ve ilişkinize acele etmeyin. Partnerinizle bu duygu ve kaygılarınızı paylaşmak, aranızdaki bağı derinleştirir ve sizi rahatlatabilir. “Seninle birlikte olmak istiyorum ama bazen bedenimle ilgili kaygılarım yüzünden kendimi bırakamıyorum” demek bile paylaşılan bir yükü hafifletir. Kendi başınıza aşmak yerine, partnerinizle açık bir şekilde konuşarak bu süreci biraz daha kolaylaştırabilirsiniz.

Zorlandığınız anlarda kendinize nazik davranın. Derin bir nefes alın, elinizi kalbinizin üzerine koyup “Bu düşünceler beni yoruyor ama ben nefes alabiliyorum, kendimi çok seviyorum, ben değerliyim” diye fısıldayın. Bu farkındalık anları duygusal yükü hafifletebilir.

İçinizde kıpırdanan o kırılganlık, iyileşme yolculuğunuzun ve gücünüzün habercisi. Onu görmezden gelmek yerine tanımaya, adım adım kabul etmeye çalışmak, zamanla özgüvenle buluşmanızı sağlar. Bu yolda yalnız yürümüyorsunuz; hissettikleriniz çok değerli ve birlikte bu süreci aşabiliriz. İstediğiniz zaman buraya yazabilir ve içinizdekileri paylaşabilirsiniz. Unutmayın, siz çok değerlisiniz.

Sevgiyle Kalın,

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu