Psikoloji

Bir ilişkide nasıl davranmalıyım?

Gizli Kullanıcı6 Eylül 2024 19:46

Merhabalar iyi akşamlar.

Benim 4 yıllık bir ilişkim var. Size sorum şu ki

Benim erkek arkadaşımın kız iş arkadaşları olsun veya okul arkadaşları olsun arada bir buluşur ama ben hiç istemiyorum. Aralarında herhangi bir samimiyet yok ama hiçbir şekilde hiçbir kızla konuşmasını istemiyorum konuyu açtığım zamanda samimi değiliz oturup işten okuldan bahsediyoruz ki zaten iş yerindekilerde benden büyükler ablam gibiler abartıyorsun diyor o yüzden sürekli tartışıyoruz. Dediğim gibi yani aralarında bir şey olduğunu düşünmüyorum bir samimiyet olduğunu da düşünmüyorum ama kızlarla konuşmasını istemiyorum. Ne yapmam gerekir sizce yardımcı olur musunuz?

Bir de onu kendime daha fazla nasıl bağlayabilirim diye birkaç bilgi verebilir misiniz acaba rica ediyorum.

Şimdiden teşekkür ederim. Hep burada olacağım. 😊

Bu soru 7 Eylül 2024 21:13 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar. Partnerinizin karşı cinsle herhangi bir etkileşime girmemesini istiyorsunuz, burada bu isteğinize dair asıl düşüncelerinizi fark etmekte fayda var, hangi düşünceleriniz sonucu bu duygular ortaya çıkıyor ve hangi davranışları sergiliyorsunuz. Bir örnek üzerinden gidecek olursak:

Olayımız erkek arkadaşınızın kız arkadaşlarıyla vakit geçiriyor olması

Bu olaya dair temel inançlarınız: sevgilisi olan birinin karşı cinsten arkadaşı olamaz, insanlar güvenilmezdir.

Aklınıza gelen olumsuz otomatik düşünce: bundan rahatsız olmama rağmen bunu yapıyor, benim rahatsızlığımı önemsemiyor.

Duygularınız: öfke, kıskançlık, üzüntü

Davranışlarınız: erkek arkadaşınızla kavga etmek.

Temel inançlarınızı sorgulayarak işe başlayın, insanların güvenilmez olduğu inancı çocukluğunuzdan geliyor olabilir mi ? kendi ailenizde ebeveynlerinizin ilişkisi nasıldı ? aldatma veya boşanma gibi olaylar var mıdır ? Bu gibi söylemlerle büyümüş olma veya sıklıkla yaşamda maruz kalma ihtimaliniz var mıdır ? Buraları sorguladıktan sonra olumsuz otomatik düşüncelerinizi alternatif düşüncelerle değiştirelim:

Erkek arkadaşımın karşı cinsle olan yakınlığından rahatsız değilim yalnızca bu iletişim beni rahatsız ediyor, erkek arkadaşım benim gibi düşünmek zorunda değil, benim bu konuda ne kadar tolerans gösterdiğim önemli olduğu gibi onun da rahatsızlığımı önemsemesi önemli, ortak hareket edebiliriz, örneğin:bu insanlarla ben de iletişim kurabilirim ve kendilerini tanıdığımda rahatlayabilirim. Özellikle iş yaşamında diğerleriyle iletişim kurmak gereklidir bunu istememem mantıklı olmaz, böyle düşünmemde erkek arkadaşımdan bağımsız kendi temel inançlarımın etkisi olabilir, bu inançlar beni ve ilişkimi olumsuz etkiliyorsa farkına varmam gerekli.

Umarım bu kısıma kadar paylaşımlarım duygu ve düşüncelerinizi yeniden ele almanıza yardımcı olur.

Son olarak ne yaparsanız partnerinizin daha çok bağlanacağına ilişkin sorunuzu cevaplamam gerekirse bu tamamen sizin “ilişki dinamiğinizle” ilgilidir. Her ilişkinin dinamiği farklıdır ve ilişkide kişileri tatmin eden durumlar farklıdır, kimileri için bu güvenle, kimileri maddiyat ve güçle, kimileri için cinsellikle veya çok daha farklı tatmin edici durumlarla ilişkilidir. Sizin ilişkinizde tatmin edici ögeleri bulun ve karşılıklı birbirinize daha çok sunmaya çalışın: beraberken birbirinize şu soruları sorabilirsiniz;

beraber yapmayı en çok sevdiğin aktivemiz ne ?

sana nasıl davrandığımda daha mutlu oluyorsun?

bende en sevdiğin özellikler ne?

sevmediğin özelliklerim neler ve bunları hangi özelliklerle değiştirmemi istersin?

ilişkimizinden ne kadar memnunsun, örneğin:%85, ne olsaydı %100 olurdu?

Bu sorularla birlikte ilişki memnuniyetinizi değerlendirebilir ve karşılıklı birçok paylaşımda bulunabilirsiniz.

sevgiler.

alinti

Söylediklerinizi uygulayacağım, ilginiz için çok teşekkür ederim.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz.Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben.Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani.22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum.Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı.++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine.( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum.Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum.Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum.Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗