• Anasayfa
  • Sorular
  • Bir sonumuzun olmadığını bildiğim halde neden konuşmaya devam ettim?
Romantik İlişkiler

Bir sonumuzun olmadığını bildiğim halde neden konuşmaya devam ettim?

Gizli Kullanıcı18 Aralık 2024 18:01

merhabalar, uzak mesafeden konuştuğum bir çocuk vardı. benden epey küçüktü. hiç görüşmedik. ve çok kaptırdım kendimi malesef. hayallere daldım. 2 sene sürdü kavgayla toksiklikle. 1 ay oldu biteli. çok kötü bitti. bende de etkisi büyük oldu çünkü ona anlam yükledim. kendime çok kızıyorum çünkü buna değmedi. hayatta en çok korktuğum şey başıma geldi gibi. en korktuğum şey, birini sevip karşılık almamaktı oldu ne yazık ki. üzülüyorum arada. stalklıyorum elimde olmadan. uzakta olduğu için cazip gelmişti bana. ne yazık ki olan bana olmuş gibi oldu. tamam biliyordum zaten bizden olmayacağını bir gün biteceğini biliyordum ama yine de umut vardı içimde hocam. kendime yediremiyorum. benden bu kadar kolay mı vazgeçti diye. sürekli aklımda bu düşünceler dolanıyor.

Bu soru 20 Aralık 2024 12:42 tarihinde Psikolog Şimal Aleyna Hız tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, bir ilişkinin ardından yaşanılan ayrılık süreci sizin için oldukça zorlayıcı olmuş olmalı. Bu nedenle hissettiğiniz duygularla başa çıkmak oldukça güç geliyor olabilir. Biten ilişkilerin ardından bir yas süreci yaşanması oldukça normaldir.


Bu ilişkininin size bedelleri ne oldu ? ayrılığın sizin üzerindeki etkisi ayrılığa ve karşı tarafa yüklediğiniz anlamla ilişkilidir. Örneğin karşı tarafın size iyi gelen ve ona bağımlı olmanızı sağlayan tarafları var mıydı ? burada karşı tarafa yüklediğiniz işlevleri tek başınıza yapabilmeyi öğrenmelisiniz, çünkü tek başınıza da sevilmeye layık birisiniz ve birine ihtiyaç duymadan da değerli bir hayatınız var.


İlişki içerisinde kaçtığınız sorunlarla yüzleşmek unutma aşamanızda size iyi gelebilir. 'Onu çok seviyordum'' gibi düşüncelerinizi ''İlişkimizde çabalayan taraf bendim'' veya ''kendimi sevilmeye değer bir insan olarak görüyorum'' gibi gerçekçi ve olumlu düşünceler ile değiştirmeye çalışın.


''Ben gerçekten ne istiyorum?'' veya ''İdeal bir ilişki nasıl olmalı'' bu soruları kendimize sorabiliyor olmamız yine süreç için oldukça önemli.


Partnerinizin geri dönüp dönmeyeceği konusundaki beklentiniz kaygılarınızı artırabilir. Bu düşünceye odaklanmak yerine geleceğe yönelik planlar yapmalı ve hedefler koymalısınız. Zihninizi geleceğinizi nasıl devam ettireceğinize yönelik şeylerle meşgul etmek motivasyonunuzu artırmak adına yardımcı olacaktır. Buna ek olarak yoga veya meditasyon gibi rahatlatıcı egzersizleri deneyebilir veya resim yapmak, müzik aleti çalmak gibi gibi hobilere odaklanabilirsiniz.


Kendinizi güvende hissettiğiniz, birlikte hayal kurabildiğiniz bir partnere ihtiyacınız var ve bu sizin hakkınız. Bunun sağlanması için elinizden geleni yapabilirsiniz ancak bu yeterli olmayacaktır çünkü yalnızca sizin değil karşı tarafın çabası da bu olması gerekir. Nelere ihtiyacınız olduğunu fark edin. Karşı tarafın çabalamama ısrarını görmezden gelmeyin.


Sevgiler,

Psk. Şimal Aleyna Hız

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Karşılıklı alma verme dengesinin olmadığı bir ilişki

Merhabalar ben 10 yıllık bir ilişkimden yeni kurtuldum. Ayrılan taraf bendim çünkü karşı taraf benden sürekli bir beklenti içerisindeydi. kendi ayakları üzerinde durmayı beceremeyen sürekli borç içinde olan ve benden yardım dilenen biriydi. hep benim yardımımla sorunlarını hallediyordu. beni sevdiğini biliyordum ama psikolojik olarak bende çoktum. artık bana kredi çektirmeye kadar iş gitmişti. ne borcun var dediğimde sürekli bir kilif buluyordu bende inanıyordum. mantıklı şeyler söylüyordu yani belkide gerçek bilemiyorum ama bir insanın her ay bir maddi sıkıntı çekmesi bana normal gelmiyordu. ki gerçek de olabilir tamam ama bu sorunları düzeltmek için kendi borç aramaktan başka bi çözüm üretmiyordu. çalıştığı bir işi vardı ordan aldığı maaş yetmiyordu. ek iş yap borcun varsa kafelerde vb çalış dediğimde ben utangaç bir insanım öyle yerlerde çalışamam diyordu. kbirlikte çok güzel zamanlarda geçirdik ama kendi sorunlarının butun yükleri benim üzerimdeydi ve bu beni çok yıprattı. sanki annesiymisim gibi ilgilendim her derdiyle. bir kaç defa yalanlarini da yakaladım ondan sonra ona olan güvenince zedelendi. evlenmeyi düşündüğüm için artık kalbimi değil mantığımı dinlemeye karar verdim ve böyle bir iliskinin evliliğinde de çok sorun yaşanacağını düşündüm. hala çok sevsem de ayrıldım yani en sonunda. peşimden çok koştu pişmanlığını çok dile getirdi ama ben yaklaşık bir iki aydır ona söylemiştim böyle giderse biteceğini yani ona süre bile tanıdım düzeltsin her şeyi diye ama olmadı. son olarak ben onun bana bu kadar yaşattığı şeylerden sonra hala ona haksızlık ediyormuşum gibi hissediyorum. beni manipüle mi etti bu kadar yıldır anlamıyorum neden böyle hissettiğimi. hala düşünceler geliyor kafama birbirimize çok aşıktık bu sorunlar evlilikte aşılabilir miydi zamanla düzelir miydi veya ben yanlış bir karar mı verdim acaba vb. ona donmek istememe rağmen neden pişmanlık yaşıyorum sizce. buraya kadar olduğunuz için teşekkür ederim cevabınızı merakla bekliyor olucam.