Birine aşığım vazgeçemiyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Öncelikle sorunlarınızı tanımlayıp, anlamlandırıp soru sorma cesaretinde bulunduğunuz için kendinizle gurur duymalısınız. Sizi anladığımı söylemek isterim, şunu bilmelisiniz ki birçok insan bu gibi durumları ve etkilerini yaşayabilmektedir, yalnız değilsiniz. Mesajınıza istinaden sizi ve ilişkinizi oldukça zorlayıcı ve yıpratıcı bir durumun içerisinde olduğunuzu görebiliyorum. Adeta bir karmaşanın içerisinde yön bulmaya çalışmak gibi bir tarafta geçmişte yaşadığınız güzel anılar ve hissedilen duygular bir tarafta da şu an yaşadıklarınız ve kafa karıştırıcı duygular. lişkiler iki kişilik oldukları için zamanla olumlu ya da olumsuz bir değişime uğrayabilir, dönüşebilir.Şu an yaşadığınız tüm bu duygular, geçmişte yaşadıklarınızın bir sonucu; ama şu anda olup bitenin sorumluluğunu sadece kendinize yüklemeniz süreci zorlaştırabilir. Üç yıl az bir zaman değil. Özellikle duygular bu kadar iç içe geçtiğinde, insan kendi içinde ikilemde kalabiliyor. Bir yandan “Acaba bir noktayı kaçırdım mı? Bir şeyleri yanlış mı yorumladım?” diye düşünebilir; bir yandan da “Artık yoluma mı baksam, hâlâ beklemek doğru mu?” tartışması döner kafada. Bazen insan her mesaj, her bakış, her engel/açma hareketiyle anlam aramaya, bir işaret bulmaya çalışıyor. Belki de içinizde hâlâ bir açıklama ihtiyacı, o olanların ‘gerçek’ sebebini ondan duymak arzusu var. Böyle dönemlerde, karşınızdakinin tavırları kadar kendi hikayeniz ve duygusal ihtiyaçlarınız da öne çıkar.Bazen anlamadan, düşünmeden bir adım atabiliyoruz ve sonradan bunun vicdan azabını yıllarca taşıyabiliyoruz. Ama belki de şunu düşünmek gerekir: Siz o gün bugünkü deneyimlerinize ve bakış açınıza sahip değildiniz. Bunu bazen tekrar tekrar hatırlatmak gerek kendine.İnsan geçmişindeki kararları her zaman bugünün aklıyla yargılayınca, adil davranamıyor.Bir ilişkinin temeli güven, dürüstlük ve karşılıklı empati üzerine kurulur; sizin geçmişiniz ise sizi siz yapan deneyimlerinizden yalnızca biri. “O günkü ben ne hissediyordu, ne yaşayarak buraya geldim?” diye sorabilirsiniz. Yaşadıklarınızı anlamlandırmak, karar süreciniz için yardımcı olabilir.

- Bunun için bazen küçük bir günlük başlamak, düşüncelerinizi yazıya dökmek bile iyi gelebilir.

- Bu konuyu güvendiğiniz biriyle, belki bir uzmnala ya da içinde kendinizi rahat hissedeceğiniz bir arkadaşınızla konuşabilirsiniz. Sessiz kalmak insanı daha fazla yalnızlaştırıyor.

- Ve elbette, kendinize bu kadar yüklenmemeyi öğrenmek zaman alıyor. Her gün biraz daha anlamaya, biraz daha kabul etmeye çalışabilirsiniz. Umarım cevabım yardımcı olmuştur. Bizlere her zaman yazabilirsiniz.

Sevgilerle ve Musmutlu kalmanız dileğiyle,

Psikolog Nuray Halaç.