Sosyal Hayat

Birine neden bu kadar bağlanıyorum

Gizli Kullanıcı18 Haziran 2024 07:23

Unutmakta çok zorlanıyorum sürekli düşünüyorum olmadığı hâlde gerçekleşmiş gibi hayaller kuruyorum ilerde gerçekleşeceğine inanıyorum çok bağlanıyorum daha sonra hayal kırıklıkları yaşıyorum yeni insanlarla tanışmak istemiyorum kabullensem de olmuyor çok çabuk bağlanıyorum kendimi böyle çok kötü hissediyorum

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,


Yaşadığınız deneyimleri unutmakta zorluk çektiğinizden, sürekli hayal senaryo kurma eğiliminde olduğunuzdan ve kurduğunuz hayallere karşı hayal kırıklığı yaşadığınızdan söz etmişsiniz.


Yorucu ve zorlayıcı bir deneyim sonrasında deneyimin sonlanmasını istemeyişinizden hayal kurmaya eğilim gösteriyor olabilirsiniz. 


Yaşadığınız hayal kırıklılığı, kendinizi kötü hissetmeniz deneyiminizden ziyade kurduğunuz hayallerin gerçekçiliğine fazla inanç gösteriyor oluşunuzdan kaynaklı olabilir. 


Bazen kurduğumuz hayallerin sadece düşüncelerde kalıyor oluşu, somut bir şekilde göremeyişimizden hala inanmaya ve hayal kurmaya devam ediyor olabiliriz. Hayal kurma eğiliminizi bir deftere yazarak somut bir şekilde görebilirsiniz. Gördükçe kurduğunuz hayallerin gerçekçiliğini, siz de ne gibi farkındalıklar uyandırdığını değerlendirebilirsiniz. 


Belki da kurduğunuz hayalleriniz bir inekten uçmadını beklemekle aynı uçtadır. Bu yüzden sıklılıkla hayal kırıklığına uğruyor ve üzülüyorsunuzdur.


Bu süreci daha derinlemesine değerlendirmek ve başa çıkmanızı sağlamak için bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz. 


Sevgiler. 


Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Gelecekten korkarak büyütüldüm

Her zaman algıları açık, yaşına göre fazlasıyla olgun bir iyi kız oldum. Kendimi ifade etmek için çok çaba harcadım ama hiçbir zaman doğru anlaşılmadım. Hep gelecekten korkarak büyütüldüm "bunu yapmazsam sevilmem, fakir kalırım, evimden olurum, iyi bir hayata kavuşamam" düşüncesiyle kendimi hep aslında istemediğim ama benden beklenen yöne doğru zorladım. Başka yeteneklerim, başka ilgi alanlarım olduğunu, mutsuz olacağımı bilmeme rağmen benim için iyi olduğunu düşündükleri alana yönelmek için çok kendimi zorladım. Bir bildikleri vardır belki dedim, bir an önce ayaklarım üzerinde durmam ve bağımsız olmam gerek dedim. Ben herkes için üzüldüm, herkesi korumaya herkesin işini kolaylaştırmaya çalıştım ama kimse benim için bunu yapmadı.Yaklaşık bir yıldır kazanması, okuması ve çalışması en zor meslek gruplarından olan bir mesleğe mensubum, okuldan mezun oldum. Çok önceden de tahmin ettiğim gibi nefret ederek okuyup bitirdim ama elbette her zaman yaptığım gibi bu çok başarılı bir öğrenci olmama engel değildi, onur öğrencisi olarak mezun oldum. Bu bir yılda özel sektörde 3 kez 3 ayrı yerde duvara tosladım, kura usülü atanıyoruz 3 kez adım kurada çıkmadı ve atanamadım. Ales ve dil sınavını geçtim doktora mülakatlarına başladım, kabul alır mıyım bilmiyorum, uzmanlık sınavına hazırlanıyorum kendi kendime ama artık hiçbir şey için emek veresim gelmiyor. Bu kadar emek vermiş belli bir noktaya gelmişken buradan dönebilir miyim, hayatımı böyle sürdürmeye devam edebilir miyim bilmiyorum. Aşırı bağımsız, risk almaktan korkan bir yapım var ve bunun nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Özgüvenim her zaman dalgalı. Artık çabalamaktan çok yoruldum. Geride kalmış hissediyorum ve yardıma ihtiyacım var. Git gide tahammül seviyem düşüyor, zaman zaman sinir olarak yansıtıyorum veya neşeyle gizliyorum ama içimde büyük bir üzüntü var.