Romantik İlişkiler

Birini unutamamak ve duygularımın körelmesi

Gizli Kullanıcı14 Ekim 2024 10:29

Merhaba bundan yıllar önce bir iliskim oldu bir çok şey yaşandı aramızda ve o zamanlar ben baya yoğun duygularla bu kişiye bağlanmıştım ayrıldıktan nerdeyse 7 8 yıl geçti fakat hala ona olan duygularımı unutamıyorum şuandada bir ilişkim var fakat şuanki ilişkimde o yoğun duyguları yaşamak istesemde yaşayamıyorum şuanki kız arkadaşımın çok yoğun bir hayatı var ondan ilgi sevgi vs bekletin var fakat düz bir ilişkimiz var konuştuğumuzda ben onunla duygusal bir bağ kurmaya çalışıyorum fakat o bunu yapamıyor konuştuğumuzda sürekli gün içerisinde yaptıklarımız sorunlarımız vs konuşuluyor bana göre bir ilişkide bunlarda olmalı fakat duygusallıkta önemli bunu kız arkadaşımada anlatıyorum bir çok kezde bunu konuştuk düzeltebileceğimizi düşündük fakat o benim onu değistirmeye çalıştığimı düşünüyor bu bekletimi karşılamak içinde kendini bunu yapabilmek için zorlayacağını değistirebileceğini söylüyor bende şuna inanıyorum bir insan hissettiği şeyleri söylemek için bence kendini sıkmaz zorlamaz icinden geldiği gibi konuşabilir. Ben eskiyi unutup yepyeni bir sayfaya başlamak istiyorum kendisiyle ama bu duygusal eksiklik nedeniyle ona karşı hissizleşiyorum aramızda bir samimiyet var arkadaştan fazlası bu bundan eminim onun ilerde iyi bir eş iyi bir anne vs olabileceğini düşünüyorum zeki bir kız bunun farkindayim bu yüzden onu seviyorum tek eksik duygusal bir bağ kuramamam bunu konuşarak çözmek istedim bir çok kez ama olmuyor kafam çok karışık ne yapmalıyım

Bu soru 23 Ekim 2024 20:06 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar. Uzun zaman öncesinde biten ilişkinizin ardından geçmişinizdeki bu kişiyle ilgili yoğun duygular yaşadığınızı ve şu anda da bu duyguları anımsadığınızı anlayabiliyorum. Şu anki ilişkinizde ise bu yoğun duyguların olmaması canınızı sıkıyor. Öncelikle kendi duygularınız üzerinden gidelim;

yoğun duyguları yaşamak isteseniz de partnerinizden kaynaklı yaşayamadığınızı söylüyorsunuz: buradaki inançlarınızı sorgulayalım;

birine karşı yoğun duygular hissetmeniz için o kişinin mi çabası gereklidir?

eski ilişkinizde partneriniz çabalıyor muydu?

şu anki ilişkinizden daha mı çok sevildiğinizi ve ilgi gördüğünüzü hissediyordunuz ?

siz bu duygu yoğunluğunu gösterebiliyor muydunuz ?

ilişkinizin bitme nedenlerini hatırlayın ve buralarda sevgi ve ilgi görmekle ilgili yerleri fark edin.

Şu anki ilişkinize bağlığınızı sorgulayın; ilişki motivasyonunuzu partnerinizdeki belli özelliklerle açıklıyorsunuz ve evet bunlar olumlu partner özellikleri, siz bu ilişkide hangi özelliklere sahipsiniz ?

eski ilişkinizdeki duyguları anımsıyor olmanız o kişiyi unutamadığınız anlamına gelmemekle birlikte özellikle hangi zamanlarda anımsadığınızı fark edin; şu anki partnerinizle sorunlar yaşadığınızda sürekli geçmişe gidiyorsanız bu zihninizin bir kaçış yoludur, eski güzel günleri hatırlamaya çalışmak…. o kadar güzel olsaydı ilişkiniz zaten bitmemiş olurdu.

İlişkinizde isteklerinizi sözel yolla ifade edin; karşılanması önemlidir, karşılanmayan her istek daha büyük bir arzu doğurur. İlgi ve sevgi ihtiyacınızın karşılanmadığı bir ilişkide önceliğiniz siz değilsinizdir.

Kendinize yönelin, istekleriniz neler ? nasıl mutlu olursunuz ? mutlu olma beklentileriniz karşı tarafla sınırlı olmamalı, bizin içerisinde ben olabiliyor muyum diye düşünün, ilgi ve sevgi hissettiğiniz bir ilişkide olmaya hakkınız var, ihtiyaçlarınızı görmezden gelmeyin.

Aranızda bir samimiyet olması bir ilişkinin devamı için yeterli değildir, yüksek duygular beklentisi içinde olduğunuz için partnerinizden size yansıyan duyguları yetersiz de bulabilirsiniz. Burada karşılıklı olarak ilişkinin devam etmesi gerektiğini düşünüyorsanız birlikte başa çıkmaya çalışmalısınız. Hiçbir tarafın tek başına çabası yeterli gelmeyecektir. Beraber neler yapabileceğinize bakabilirsiniz, beklentileri konuşmak önemlidir.

Sevgili danışan ilişki dediğimiz yapı oldukça karmaşık değil mi ? İki tarafında farklı dinamiklerle aynı oluşumun içinde var olma mücadelesi diyebiliriz ancak mücadeleyi kazandığınızı bir şeyler için savaşmak zorunda kalmadığınızda anlarsınız, dilerim sorununuza ilişkin sizi aydınlatabilmişimdir.

sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Manipüle ediliyorum

Benim 9 aylık bir ilişkim var biz onunla bir gece klübünde tanıştık ama daha sonra çevremizdeki bütün kötü herkesi sildik ve sadece kendi hayatımıza odaklandık çok da memnun ve mutluyduk ilişkimizin ilk aylarından biz evlilik konuşmaya başladık ben onu kendime ruh eşi olarak görmüştüm ve istiyordum onunla bir hayat geçirmeyi bana evlenme teklifi etmesini ve bişeylere başlamak istediğimi söyledim oda kabul etti 14 şubat için hazır ol dedi nasıl bir yüzük istiyorsun dedi ben internetten yüzüklere bakıyorum ona atıyorum oda onaylıyor daha sonra o gün geldi çattı bahane uydurdu param yok alamadım dedi neden bana tamam dedin o zaman diye sordum para bulurum sandım dedi merak etme ben halledicem 1 2 ay içerisinde bekle dedi ve bekledim tekrar söylediği tarih geldi ve yine bir bahane buldu Senin geçmişini çok kafama takıyorum dedi bana dedim geçmiş geçmişde kaldı biz önümüze bakmalıyız tamam dedi ben her şeyi kafamdan siliyim yapıcam teklifi dedi. Arkadaşlarımızla bir gün dışarda otururken onlar evlilik ne zaman diye sordular “doğum gününde sürpriz olacak” dedi bana 16 haziran doğum günüm o gün geldi bayrama denk geldiği için memlekete gitti ertelemek zorundaydık yüzüğü aldın mı peki dedim evet aldım dedi memleketten geldi yine bir kılıf uydurdu bahane buldu ertelemek istedi kabul ettim yaz bitmeden yapıcam ama emin ol dedi ve işte yaz sonu geldi 2 eylül pazartesi günü için anlaştık çok heyecanlıydım mutluydum çünkü bu sefer gerçek ciddiyim dedi o gün geldi ikindin 4 e kadar uyanmadı korktum acaba bir şey mi geldi başına diye en son uyandı kulağı ağrıyormuş duramıyormuş ağrıdan ben tabi yıkıldım bugünü mü buldun dedim çünkü bahane olduğunu biliyorum artık sen ben bu haldeyken bile kendini düşünüyorsun yazık bilmem ne gibi cümleler kullandı sen yüzüğü aldın mı almadın mı diye darlarken almadım diye itiraf etti o zaman neden bana tamam diyorsun yok desene diyorum neden beni oyalıyorsun diyorum işte bugün alacaktım 10 dakikalık iş zaten yapıcaktım ama halimi görüyorsun dedi Ben de ayrılmak istediğimi bahanelere daha fazla kendimi inandırmak istemediğimi söyledim Sen zenden bluedan marka istiyorsun sana küçük bir şey takılsa klasın bozulur dimi dedi kendini haklı çıkarmaya çalışıyor ne alakası var dedim ben sana hayallerimden isteklerimden bahsettim dedim her kadının hayalidir pırlanta bir yüzük dedim sen bana o kutuyu açıp ne verirsen ver ben takarım zaten dedim iyi o zaman gümüş alıp geliyorum şimdi bekle dedi bekledim akşam evime geldi 2. el kullanılmış bir yüzük getirdi içi küflenmiş çerçevesinde lekeler var dedi ben bunu sıfır olarak aldım Yalan söyleme dedim insan bi bakmaz mı şekline şemaline dedim Moralimin bozulduğunu gördü tamam bunu taka dur 1 2 hafta içinde söz veriyorum beraber gidicez istediğin yüzüğü alıcaz istediğin gibi bir teklif edicem dedi Durum şu ki ona inanacak gücüm kalmadı artık çok yalancı bir insan ama onu seviyorum onunla olmam doğru mu yanlış mı bilmiyorum

Romantik İlişkiler

İnsanlar ne derece değişebilir?

Merhaba 26 yaşında bir kadınım. 2019 yılında üniversitede bir kulübe dahil oldum ve burada birinden hoşlandım o da bana ilgi gösterdi ama çok kısa sürdü ve aniden genel olarak davranışları değişti, sadece bana değil genel olarak umursamaz soğuk ve kibirli tavırlar sergiledi dolayısıyla benim hoşlantım da geçti ve yerini ona karşı öfke almaya başladı ve onu kendini beğenmiş nezaketsiz ve karaktersiz olarak tanımlamaya başladım mümkün olduğunca iletişim kurmamaya çalıştım. 2 yıl boyunca bu kulüpteydim sonra kulüp dağıldı bizler mezun olduk , 3 yıldır kendisini görmüyordum. Ortak arkadaşlarımız aracılığıyla tekrar bir araya geldik 2 kez buluştuk. Ben ilk görüşme öncesinde çok önyargılıydım inşallah gelmez diyordum ama görünce ve tekrar konuşunca bir şeyler değişti içimde ve tekrar hoşlanmaya başladım ama kendime bunun için çok öfkelendim. Bana iş bulma konusunda yardımcı olacağını söyledi bunun için sonrasında mesaj yoluyla iletişime geçtik konuşma esnasında 2 kez teşekkür ederim dedim ve hiç rica ederim, bir şey değil vs demedi. 2. Buluşmamızda konu açıldı ve ben onda rahatsız edici bulduğum şeyleri ona söyledim rica ederim dememesinden bahsettim, abarttığımı söyledi zaten kendi yardım etmek istediğini öyle şeylerin aklına gelmediğini söyledi ve empatik biri olsaydım güçlü biri olamazdım dedi. Geçmişte herkesin içinde bana inisiyatif almak istemediğim bir konuda bu kadar özgüvensiz olma demişti ben bunu da densizce bulduğumu onun haddine olmadığını söyledim. Onu da kötü bir niyetle söylemediğini özgüvenli ol sen yapamayacaksın da kim yapacak anlamında söylediğini benim cımbızla laf aldığımı söyledi. Ama ben zaten kötü niyetten ziyade onu düşüncesiz ve nezaketsiz bulduğumu söyledim ne söylediğimiz kadar nasıl söylediğimiz de önemli dedim. Kendisi de dilinin kemiği olmadığını kabul ettiğini ama bu halinden çok memnun olduğunu ve asla değişmek istemediğini bu durumu samimi bulduğunu söyledi. Sohbet ederken bir ilişkiden beklentilerimiz hayata bakışımız toplumsal ve bireysel konularda düşüncelerimiz birbirine benziyor ve kafamdaki partner profiline sorumluluk sahibi, duygusal olarak dayanıklı, korumacı, cesur, konuşkan, komik ve kültürlü olması açısından çok yakın hatta kendisi de beni beğendiğine dair imalarda bulundu. Ama ben kırılgan ve depresif olmaya yatkın bir insanım onun böyle düşünmeden konuşmaları ve sürekli şaka yapan alaycı tavrı ve aşırı öz güveni beni düşündürüyor. Geçmişte aniden değişen tavırları için de o dönemlerde 20 kişiden dayak yediğini ve o zamanlar intikam almak istediğini psikolojisinin bozulduğunu ama o dönemi atlattığını söyledi ama bu olayın yaşanmasına neden olan şey ne, kendisi ne yaptı bu kısımdan bahsetmedi. Bir de lisede bir kıza sözlü olarak zorbalık yaptığı için kızı ağlattığını kızın okuldan ayrıldığını vs anlattı. Vicdan azabı çekiyorum gerçekten çok pişmanım dedi ama yine gülerek söyledi bunu. Lisede çok da küçük değildi diye düşünüyorum, ortaokulda yapsa çocukluk deyip geçeceğim ama zorbalığa yatkın bir tarafı varsa ve ailesi de sıkıntılı insanlar olabilir diye çekiniyorum. Sizce böyle birinin lise yıllarında bu tarz davranışlar sergileyen birinin bugünkü yaşlarında (o da 26 yaşında) değişmesi mümkün mü? Bir yanım asla olmaz diyor ama kafamdan da atamıyorum çünkü ilk tanıştığımızda onu idealize etmiştim ve ona karşı hep yetersiz hissediyordum kendimi. Genel olarak özgüven problemlerim var ve çekingen bir insanım ama ona karşı kendimi ekstra kasıyorum hep ve hep benden daha kültürlü, daha zeki, daha özgüvenli diye kompleks yaptım ve içten içe hep beni beğensin istedim. Özellikle beni zeki bulmadığını düşünürdüm ama bu son buluşmamızda sen çok zeki bir kızsın dedi ve bana ilgi göstermesine asla ihtimal vermezdim hele ki şu zamanda. Çünkü onun çevresi çok geniş işini yoluna koymuş hobileri var çok kültürlü bense bu sebeple bazen onun muhabbetlerini yakalayamıyorum ve işsizim, bir hobim yok 2 tane arkadaşım var vs onun yanında çok sönük kalıyor gibi hissediyorum.