Birini unutmam ve kendimi suçlu hissetmemek için ne yapmalıyım?
Benim hoşlandığım bir çocuk vardı. Zaman içinde oda benden hoşlanmaya başladı yada ben öyle zannettim. Yakın zamanda sevgili olup sosyal medyadan konuşmaya başladık. Ve ben ilk defa bu kadar mutlu olduğumu hissettim. Sonra benim ailemden dolayı sosyal medya hesabımı kapatmam gerekti. O ise bunu bir sebep sayarak benden ayrıldı ve eski sevgilisiyle barıştı. Bu durum beni hem üzdü hemde şok etti. Yani böyle bir sebepten dolayı ayrılmak normal mi bilmiyorum. Ama şöyle ki ben ona böyle yapmazdım. Her neyse o ve eski sevgilisi yaklaşık bir ay içinde ayrılmış. Ve sevdiğim çocuk beni hala sevdiğini ve benimle tekrar birlikte olmak istediğini söylemek için yanıma gelmişti. Ne yapacağımı bilemedim. Ama hala da çok seviyordum onu. Ne yapıp ettiyse beni ikna etmeyi başardı ve bende onu affettim, barıştık. Eskisinden dahada mutlu etmeye başlamıştı beni. Beraber buluşuyorduk. Sohbet ediyorduk. Ve ben onunlayken hep çok mutluydum. Ayrıca bu süre içinde de onun için bir çok fedakarlık yaptığım olmuştu. Daha önce de bahsettiğim gibi benim aile sorunlarımdan dolayı çok az buluşabiliyorduk ve bu da benim sayemdeydi. Onunla buluşmak için aileme yalan söylüyordum. Yinede çok mutlu bir ilişkimiz vardı. Aradan iki hafta sonra benden tekrar ayrılmak istediğini söyledi. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ve bunu benim yüzüme karşı da söylememişti. Yakın kız arkadaşıma söyleyip bana söylemesini istemişti. Benden ayrılma sebebi ise şuydu: Benim yakın kız arkadaşım ve sevdiğim çocuğun yakın erkek arkadaşı eski sevgiliydi. Ve bu çocuk benim kız arkadaşımla tekrar barışmayı çok istiyordu. Fakat kız arkadaşım bir başkasına aşıktı ve barışmak istemiyordu. Benim sevdiğim çocuk ise onları barıştırmak için benim kız arkadaşımla konuşup ikna etmeye çalıştı ama kız arkadaşım hiçbir şekilde kabul etmedi. Fakat benim sevdiğim çocuk ise kız arkadaşıma şöyle söylemişti; "sende benim arkadaşımı üzüyorsan bende senin arkadaşını üzeceğim. Ondan ayrılıyorum" demişti. Bu durum karşısında çok üzüldüm ve adeta yıkıldım. Sevdiğim ve bu kadar çabaladığım birinin beni bu kadar kısa süre içinde bırakıp gitmesi beni mahvetmişti. Lakin sonradan bu yaptığı davranışın ne kadar çirkin bir davranış olduğunun farkına vardım. Ondan uzaklaşmaya ve onu sevmemeye başladım. İlk başlarda ne kadar istesemde yapamıyordum. Ama sonrasında az da olsa yapmaya başladım. Fakat ne yaparsam yapayım onu unutamıyordum ve kendimi suçlu hissediyordum. Nedeni ise benim böyle birini sevmem, onun için çabalamam ve onun için ailemle aramı bozmamdı. Ayrıca bu süreç içinde ders notlarımda çok düşmüştü. Fakat ben hala kendimi çok kırgın ve çok suçlu hissediyorum. Onu hala seviyor muyum bilmiyorum.
Bu soru 7 Ağustos 2025 10:35 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Yazdıklarınızı dikkatle okudum. İçinizdeki karmaşayı ve yaşadığınız hayal kırıklığının ağırlığını anlayabiliyorum. Bir yandan hayatınızda ilk defa bu kadar yoğun bir mutluluk tadıp, diğer yandan hiç beklemediğiniz şekilde yüzleştirdiğiniz bu ayrılıklar, gerçekten insanın yüreğini hırpalayabilir. Hele ki, emek verdiğiniz ve fedakarlık yaptığınız bir ilişki böyle bir nedenle sonlandığında, insana güven konusunda da büyük çatlaklar bırakabiliyor.
Burada dikkatimi çeken şeylerden biri; sevdiğiniz kişiyle aranızda gelişen o hızlı iniş çıkışların, sizi ne kadar savunmasız ve kırılgan bırakmış olabileceği. Birini unutmaya çalışmak, özellikle de hala ona dair duygularınız taptaze ve karmaşıkken, kolayca üstesinden gelinecek bir durum değil. Belki de içinizde “Ben ne için bu kadar çabaladım?” ya da “Bütün bu hassasiyetlerim, fedakarlıklarım neden karşılıksız kaldı?” gibi sorular çırpınıyor olabilir...
Sizi en çok yaralayan kısım, bu ilişkinin bitiş şeklinin sizinle hiç alakası olmayan ve tamamen kendi aralarındaki bir mesele nedeniyle olması gibi. O kişi resmen bir çeşit ‘cezalandırmaya’ gidiyor ve bu, insanın değerli hissine fena halde zarar verebilir. Kendi değerinizin bir başkasının kararlarına ya da kaprislerine bağlıymış gibi sunulması, size ait olan ‘kendiliğinize’ dokunuyor galiba. Biliyorum, böyle anlarda insan “Keşke bunca özveride bulunmasaydım, ailemle aramı bozmasaydım” gibi düşüncelerle kendini suçlayabiliyor. Ama şöyle de bakılabilir: O zamanlar hissettiğiniz duygular, sizi bunları yapmaya itmişti. O yaşanmışlıklar sırasında elinizden gelenin en iyisini yaptınız. Şimdi geriye dönüp “Bunu yapmamalıydım” demek, elinizde kristal bir küre olmadan geleceği görmeye çalışmak gibi…
Kendinizi kırgın hissetmenizde de suçlu hissetmenizde de çok insani bir taraf var gibi. Özellikle ilk aşklar, insana kendi sınırlarını, değerlerini ve dayanıklılığını keşfetme fırsatı da sunar aslında. Belki de tam şu anda, kendi ihtiyaçlarınıza ve değerlerinize daha çok yaklaşmaya başlıyorsunuz farkında olmadan.
Dilerseniz, kendinize şu soruları sorarak başlayabilirsiniz: “Ben kendimi gerçekten nasıl hissetmek istiyorum? Bu ilişkiyle ilgili içimde kalmış en belirgin duygu ne?” Zaman zaman kısa kısa yazmak, kafanızdaki düğümleri biraz olsun gevşetebilir. Mesela küçük bir defterde, “Bu ilişkide öğrendiğim şeyler”, “Bir daha yaşamak istemediğim şeyler”, “Kendime söylemek istediğim güzel bir cümle” başlıklarında üç cümle yazmayı deneyebilirsiniz. Böylelikle duygusal yükünüzü biraz daha hafifletebilir, kendinize dışarıdan bakabileceğiniz bir alan açabilirsiniz.
Ayrıca şunu da eklemek isterim: Derslerinizdeki düşüş tamamen konsantrasyonunuzun kaymasıyla ilgili. Bu tür duygusal gelgitlerde zihnin toparlanması zaman alabilir. Şu anda elinizden gelenin maksimumunu yapmaya çalışmak, kendinize aşırı yüklenmek yerine adım adım ilerlemeye çabalamak iyi gelebilir.
Böyle zamanlarda insan kendi iç sesini duyabilmek ve biraz olsun toparlanabilmek için birileriyle konuşmaya ihtiyaç duyabiliyor. Eğer tekrar konuşmak isterseniz ya da kafanızı kurcalayan başka noktalar varsa, yazabilir; üstündeki ağırlıkları birlikte değerlendirebiliriz. Unutmayın, yaşadıklarınız anlamlı ve biricik. Belki de bir süre kendinize daha nazik davranmaya ihtiyacınız var.
Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları yeni bir soru oluşturarak bizlere iletebilirsiniz.
Sevgiler,
Psikolog Betül Canbel
