Boşanma sürecindeyim ve beş aylık bir çocuğum var

Merhabalar,

Yazdıklarınızdan bir yanda eşinizin içinde bulunduğu durumla baş etmeye çalışıp diğer yanda bebeğinizi koruma iç güdüsüyle birlikte ne kadar yorucu bir dönemde olduğunuzu anlıyorum. Sanki uzun zamandır büyük bir yükün altında tek başınıza kalmışsınız. Böyle bir durumda kendinizi ne kadar sıkışmış, ne kadar tükenmiş hissedebileceğinizi tahmin etmek zor değil. Şimdi içinde bulunduğunuz duruma daha yakından bakalım ve neler yapabilirsiniz üzerine konuşalım.

Sevgili danışan ilk olarak eşinizin davranışlarının sorumluluğunun size ait olmadığını belirtmek isterim. Kumar ve bağımlılık davranışları o kişinin kararlarına bırakılmayacak kadar karmaşık meselelerdir. Dışarıdan bakıldığında “İradesi yok, neden bırakmıyor?” gibi görünebilir ama aslında kökeninde çok daha derin psikolojik ve biyolojik dinamikler yatar. Fakat bu dinamikler hiçbir koşulda başkalarının hayatının altüst edilmesini mazur göstermez. Bu noktada sizin “Şu an eşimin davranışlarını değiştiremiyorum ama çocuğum için atabileceğim küçük adımlar var” bakışıyla ilerlemeniz hayatınızın geri kalanı için çok daha faydalı olabilir.

Peki kendinize odaklanma noktasında neler yapabilirsiniz?

İlk olarak kafanızda dönen suçlamaları ve hislerini yazmanızı isteyeceğim. Yazma terapisi duygularınızı boşaltmanıza yardımcı olur. Diğer yanda iki ayrı haneye “Benim şu anda gerçekten kontrol edebileceğim şeyler neler?” ve “Benim değiştiremeyeceğim ama etkisine maruz kaldığım yanlar neler?” diye minik bir liste oluşturmanız aklınızdaki karmaşayı biraz da olsa azaltabilir.

Son olarak ailenizin yanında olmanızın şu an için güvenliğiniz ve bebeğiniz açısından en koruyucu seçenek olduğunu, boşanma sürecinde hukuki destek, gerekiyorsa sosyal hizmetlerle iletişimin önemli olabileceğini eklemek isterim.

Süreç boyunca bizlere yazmaya devam edebilirsiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen