Aile

Boşanmamak için ne yapmalıyım

Gizli Kullanıcı30 Kasım 2024 20:08

Eşimle en ufak bir konuyu dahi sakince konuşamıyoruz sonu her zaman kavgayla bitiyor istemediğim halde zorla kızımla beni köye götürüyor yalnız bırakıp arkadaşlarının yanına gidiyor telefondan istemediğim şeyler bakıyor ama benim çok değiştiğimi söylüyor çok huzursuzum ilk evlendiğimiz zamanlarda bile arabasını küçücük sürttüğüm için kıyameti koparmıştı ne yapacağımı bilmiyorum ama yorgun ve huzursuzum kızım içinde endişeliyim henüz 2.5 yaşında ama babasına bağlı değil kesinlikle aksine bana çok bağlı ama yine de endişeliyim psikolojik olarak etkilenmesini istemiyorum

Bu soru 1 Aralık 2024 10:47 tarihinde Psikolog Şimal Aleyna Hız tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan. Yaşadığınız bu süreç sizin için oldukça zorlayıcı olmalı. İlişkilerimizi her ne kadar saygı ve sevgi içerisinde kuruyor olsak bile kişisel, sosyal veya iş hayatımızda yaşadığım olumsuzluklar ister istemez kişiler ile kurduğumuz ilişkilerimi de etkileyebilmekte. Eğer ilişkinizde ciddi boyutlara ulaşabilecek sorunlar mevcutsa öncellikle bir çift terapisi ile veya bireysel terapi ile destek alabileceğinizi belirtmek isterim.


Sevgili danışan, ilişkilerde ilgi, anlayış beklemek oldukça normaldir. Bu sizin hakkınız. Ancak bunu karşı tarafa aktarım şeklimiz oldukça önemli. Örneğin ''Köye gitmek istemiyorum'' gibi kesin ve net cümleler yerine ''Bu gün ailecek bir şeyler yapalım istiyorum. Piknik gibi mesela. Köye haftaya gidelim. Bu hafta kızımızın da istediği gibi bir plan yapalım ne dersin'' gibi hem kendi düşüncelerinize hem kızınızın düşüncelerine hem de aslında partnerinizin düşüncelerine değer verdiğinizi gösteren daha olumlu ve anlayış bekleyen cümleler kurmaya özen gösterin.


Partneriniz ile birlikte ilişki beklentilerinizden konuşup bu beklentiler doğrusunda ilişkinizi sürdürmek için adımlar atabilirsiniz. Örneğin ''Akşamları eve deldiğinde günümün nasıl geçtiğini sormanı isterim. Bu beni değerli hissettirir.'' gibi olumlu ve sizin duygu ve düşüncelerinize yer veren cümleler içeren bir liste yapabilirsiniz. Aynı listeyi eşiniz de sizin için yapmalı. Bir süre bu listeye özen göstererek adım atmanız ilişkiniz için iyi olacaktır. Veya benzer bir listeyi çocuğunuz için yapabilirsiniz. Örneğin ''Her ilişkide olduğu gibi bu ilişkide de sorunlar olabilir. Bunları konuşarak çözelim. Kızımız etkilenmesin'' gibi.


Aşağıda belirteceğim soruların cevaplarını bir kağıda, not defterine yazarak veya detaylı bir şekilde düşünerek duygu ve düşüncelerinizin biraz da olsa netleşmesine yardımcı olabilirsiniz:

*Partnerinize karşı sevgi duyduğunuzu gösteren somut kanıtlar neler ?

*Partnerinizin sizi sevdiğini gösteren somut kanıtlar nelerdir?

*İlişkiniz size ne kazandırıyor? ne kaybettiriyor?

*Bu akşam uyuduğunda bir mucizenin gerçekleştiğini farz et. Sabah olduğunda buraya getirdiğin tüm sorunlar çözülmüş olduğunu düşün. Ancak mucize sen uyurken gerçekleştiği için uyanana kadar bunun farkında değildin. Mucizenin gerçekleştiğini ve nelerin değiştiğini sana uyandığında belirten ne gibi farklılıklar olurdu? (detaylı bir şekilde düşünmeniz ilişkiniz içerisinde nelerin seni rahatsız ettiğini görmeni sağlayabilir)


Bu süreçte bir uzman desteği almanız bireysel veya çift olarak süreci daha sağlıklı yürütebilmenize olanak sağlayacaktır. Çocuğunuzun süreçten etkilenmemesi içinde imkanınız varsa destek almanızı veya kızınızın olduğu ortamlarda eşiniz ile tartışmamaya özen göstermenizi önereceğim. Kafanıza takılan veya sormak istediğiniz başka sorular olması durumunda tekrar sorabilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim,


Sevgiler,


Psikolog Şimal Aleyna Hız

alinti

Çok teşekkür ederim

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Çok söyledim gitmeyelim bu hafta farklı birşey yapalım diye ama kabul etmiyor şuanda bile tam 1 saattir o telefonda ben telefondayim kızımız uyuyor asla tek kelime yok bence bizim ilişkimiz bitmiş

1 Aralık 2024 11:44

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Babamın vefatı ile gelen pişmanlıklarımı nasıl yenerim?

Babam 11 Ay önce vefat etti biz onunla yaklaşık 2 yildir konuşmuyorduk çünkü ben hastaydım 4 yildir benimle ilgilenmedi kavga etti hep sürekli kavga ederdik o yüzden konuşmuyorduk annemle de benle de konusmuyordu babama baba demeyi o yaşarken özlemistim annemi de beni de üzdüğü için kizgindim ona kuah hastasiydi her zamanki gibi her yıl hastaneye yatardı iyi olup eve gelirdi bu sefer hastaneye döndükten 13gun sonra vefat etti 10. Günde doktor kontrolüne gitti çok iyiydi birden hasta oldu yine bizimle konusmadi uyurdu hep makineye bağlıydı normalde nefes almayınca makine öterdi onu kullanirdi ötmeyen makineye baglanmis ve makine calisiyordu o vefat edincede kendi odasinda vucudu buz gibi olmustu biz onu bulana kadar onun için çok üzüluyorum çok pismanim keşke yillardir yaptığım gibi herseye katlandım her şeye sustum hastalandım bunu yapamadım keşke o zamanda da sussaydim hep onun yanında olsaydim annemle babamı arasını yapsaydim yine her şeye rağmen babamin yanında olsaydim yine hergun ağlıyorum kendimi aglamaktan durduramiyorum çok pismanim kendi hastaligimdan dolayı zaten acı çekiyorum birde kendimi affedemiyorum babamı çok seviyordum ama kizgindim sadece bunları yazarken bile ağlıyorum sadece yapabildigim tek şey bu 5 senedir evdeyim hastayim yataktan çıkmıyorum çok ağrılarım var uyku saatlerim çok kötü sürekli kabuslar görüyorum babam vefat etmeden önce de kabuslar görürdüm 2019 da falan çalışıyordum o zamanlar sonra durmuştu kabuslarim yine başladı yeni değil babam vefatindan sonra artti geceleri uyuyamiyorum yatmaya calissamda en az 4 kere uyaniyorum gündüz uyuyorum genellikle annemle birlikte yasiyoruz 2 ablam var evliler çok korkuyorum karanliktan tek kalmaktan annemle aynı odada kalıyorum korkuyorum geceleri hep onu izliyorum ona da bisey olucak diye uzun zamandır dışarı cikmiyorum ciktimmida sadece hastaneye gidiyorum gücüm zaten yok ağrılarım da buna izin vermiyor kimseyle görüşmek konuşmak istemiyorum hep yatmak istiyorum ama bu durumdan çok sıkıldım kendim için birsey yapmaya gücüm yok hep halsizim değerlerim hep düşük takviyeli haplar içiyorum nafile kendimi Bi döngünün içindeymisiz gibi hissediyorum annemde bende çok üzülüyoruz ben daha çok psikiyatri gittim daha önce ilaç verip yolluyor verdigi ilaçlar ya uyutuyor yada kilo aldırıyor kimse dinlemiyor doğru düzgün ondan birdaha gitmek istemiyorum napicagimi bilmiyorum

Aile

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz. Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben. Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani. 22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum. Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı. ++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine. ( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum. Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum. Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum. Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗