Psikoloji

Bulimia nevroza

Gizli Kullanıcı15 Temmuz 2024 07:48

Yarım senedir bulimia ile uğraşıyorum. Kilo almaktan aşırı korkuyorum. Yiyeceğim bir tane çikolatanın kilo aldırmayacağını biliyorum ama aşırı pişmanlık hissediyorum. Kalori hesabı yapmaktan da yoruldum artık. Genellikle duygusal olarak kendimi kötü hissettiğim anlarda yeme atağı geçiriyorum. Nasıl yenebilirim bunu? Ya da bir psikolog ile mi iletişime geçmeliyim yoksa bir diyetisyene mi gitmeliyim? Artık çok yoruldum. Cevap verirseniz çok mutlu olurum. İyi günler hepinize.

Bu soru 15 Temmuz 2024 18:04 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,


Düşüncelerinizi fark ettiğiniz ama başa çıkmakta zorlandığınızı görüyorum. Yaşantınızda üzüldüğünüz stresli olduğunuz noktalarda başa çıkamadıkça olumsuz düşünceleriniz tetiklediği davranışlarla bulimia´yı tetikler hale getirmiş. Aynı zamanda toplumsal tabularla birlikte toplumun ısrarla öne sürdüğü vücut tipine yönelik düşünceler de özgüven problemlerini oluşturmasıyla bulimia´yı oluşturmasında önemli yer tutuyor. 


Olumsuz düşüncelerinizi farkında olduğunuzu söyleseniz de kilonuza yönelik otomatik bir şekilde düşünmeye eğilim gösteriyorsunuz. Bu düşüncelerinize olumsuz duygularınız -pişmanlık, üzüntü gibi- eşlik ediyor. Bununla birlikte davranışlarınız -kalori hesabı yapmak, yeme atakları gibi- tetikleniyor. 


Sevgili danışan, bir çikolata parçası ile kilo almayacağınızı ya da kilonuzun normal bir oranda olduğunu farkındasınız ancak olumsuz düşünceleriniz buna izin vermiyor, farkındalık oluşturamıyorsunuz. Bu aşamada amacınız sağlıklı kilo vermekten ziyada sağlıklı bir normal beslenme düzeyine oturtmanız. Diyetisyenle ne kadar verimli çalışsanız sa bir başınıza kaldığınızda olumsuz düşünceleri değiştirmediğinizden tekrar yeme atakları tekrardan kalori hesabı yapmaya devam etmeniz muhtemeldir. 


Olumsuz düşüncelerinizi farkında olduğunuzda, değerlendirip üzerinde çalıştığınızda davranışlarınız da duygularınız da aynı oranda değişim gösterecektir. Bu nedenle yeme bozuklarını çalışan, bilişsel davranışı terapi ekolünü benimseyen bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz. 


Sevgiler. 


Klinik Psikolog Pınar Özdemir. 

alinti

Teşekkür ederim. Dediklerinizi dikkate alacağım

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Zihnim benimle sanki oyun oynuyor

Benim çocukluğum babasının alkol bağımlılığı sebebiyle sürekli annesine şiddet uygulayan ve buna şahit olan bir çocuk olarak geçti annemin kahramanı olarak görüyodum kendimi babam gece geç saate alkollü bir şekilde gelip annemi hep döverdi ben sanırım bu düşünceyle uyuyodum bu yüzden onların sesinden hep uyanırdım bir gün hasta numarası yapıp annemi ve babamın ilgisini kendi üzerime çekip annemi dayaktan kurtarırdım başka bir gün korktum yanınızda uyumak istiyorum diye yanlarına giderdim ve annem yine kurtulurdu allahtan babam çocuklarına düşkün bir adamdı da benim o bahanelerimde benle ilgilenmekten annemi unuturdu ben sonrasında annanemlerde kalmaya başladım ve onlardan kopuktum sonrasında babam cezaevinde girdi hala orda babama öfkem çok fazlaydı çocukluğumdaki olumsuzluklara çok odaklanmıştım babam cezaevindeyken 4yıl boyunca hiç onunla konuşmadım sonra kansere yakalandım ve sebebinin babama olan öfkemin ve hasretimin olduğunu düşündüm sonra içimdeki küçük kız ve ben onu affettik artık babamla aram çok iyi ama onunla ilgili birşey hatırlamıyorum yani beynim çocukluğumla ve babamla olan anıların bir çoğunu sildi gibi bazen bana anlattıklarında hatırlıyorum bazılarını anıları unuttuğumu biliyordum sebebini düşünüyordum acaba babamı hala affetmedim mi diye ama çok odaklanmamıştım taki sevgilimle olan anılarımı unutana kadar sevgilimle aram çok iyiymiş herkesin imrendiği bir ilişki içindeymişiz öyle söylüyorlar bende içimde hissediyorum ama 3kez beni terk edip barıştık bunları net bir şekilde hatırlıyorum en sonki ayrılışımızın ilk gecesinde çok ağladım ve canım çok yandı sonradan onunla ilgili hiç birşey hissetmemeye başladım aklımı yitirecek gibi oluyorum onu sevmiyomuyum artık diye bile düşünüyorum ama içimde ona olan sevgimi hissedebiliyorum fakat bazı anıları unutmamın sebebi ne bilmiyorum onunla olan bazı anılarım hayal meyal geliyo ama hiç bir his yok onu gördüğümde sadece içimden sarılmak geldi içimden ama benim hatırlamadığım şeyler var ve bu olay sadece ayrıldıktan 2gün sonra ortaya çıktı evet babamla olan bazı anılar yok ama sevgilimde de olması ve bu kısa süre içinde gerçekleşmesi beni şaşırtıyor hislerim dondu gibi sanki ağlamak geliyo içimden ağlayamıyorum,üzülemiyorum,gülüp eğlenemiyorum babama ve sevgilime çok değer veriyorum babam ilk aşkım ve sevgilim son aşkım diye görüyorum bilmiyorum onlara çok anlam yükledim diye mi böyle oldu aslında bunun sebebini öğrenirsem yıllar önce babamda olan gizemi de çözmüş olucam