Aile

Bunalımdan çıkmak için ne yapmam gerek

Gizli Kullanıcı29 Haziran 2024 17:39

İki yıldır evliyim ve eşimle birlikte geçirdiğimiz kaliteli zaman parmakla sayılacak kadar az hiç bir arkadaşım yok tek başımayım neredeyse haftalarca dışarı çıkmıyorum insan görüp konuşmuyorum vakit geçirecek kimsem yok ben ne yapmalıyım nasıl yol almalıyım bana yardımcı olur musunuz

Bu soru 20 Temmuz 2024 18:12 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Yaşantımızda zaman zaman dalgalanmalar olur. Bazen kimseyle görüşmek istemeyiz, bazen beklentilerimiz karşılanmaz, kendimize bile tahammülümüz olmaz. Dönemsel olarak böyle bir süreçten geçtiğimizi ve geçici olduğunu farkında olmamız baş etmemizi kolaylaştırabilir. Gün geçtikçe kendinizden, eşinizden, sosyal ilişkilerinizden uzaklaştığınızı fark ettiğiniz ve nasıl başa çıkacağınızı bilemediğiniz bir dönemden geçiyor olabilirsiniz. Son dönemlerde sizi eve kapmanıza neden olan üzüldüğünüz bir şey yaşandı mı? Gözden geçirerek cevabınızı bulabilirsiniz.

Öncellikle bu süreçte kendinize zaman ayırmanız, kendinize öncelik vermekle başlayabilirsiniz. Kendinize verdiğiniz değer arttıkça çevrenizdekiler de değişecektir. Dışarı çıkmıyor oluşunuz sosyal ilişkilerinizi büyük bir oranda azaltmış görünüyor. Kendinize zaman ayırmak için yürüyüş yapmaya dışarı çıkabilirsiniz ya da yeni hobiler keşfetmek için kurslara –sanat, müzik, resim, el işi, aşçılık gibi- yazılabilirsiniz. İlk adımınız kendinizi dışarı atmakla başlatabilirsiniz. Kendinizi dışarı çıkarttığınızda sosyal ilişkilerinizi arttıracak yeni insanlar tanıyabilir ya da tanıdıklara yolda rastlayabilirsiniz.

Eşinizle geçirdiğiniz vakitlerin azaldığını artık beklentilerinizin karşılanmadığını ya da beklentinizin olmadığından söz etmişsiniz. Öncellikle duygularınızı, düşüncelerinizi eşinizle paylaşabilirsiniz. Eşinizin sizin hislerinizi farkında olmasını sağlayabilirsiniz. Eşinizle duygularınızı paylaşırken iletişim kurduğunuzda iletişiminizin açık ve net olmasına, anlaşılır olması önem taşıyor. Ayrıca iletişim dilinde sen dili yerine ben dilini kullanarak duygularınızı paylaşabilirsiniz.

Eşinizle geçirdiğiniz vakitleri, birlikte neler yapmaktan hoşlandığınızı değerlendirebilirsiniz. Mesela yemek yerken masaya mum yakarak ortamın havasını değiştirebilirsiniz. Eşinizle birlikte vakit geçirilebilecek, birlikte gezilebilecek yerlerin listesini yapabilirsiniz.

Sevgili danışan, her şeyden en önemlisi kendinize verdiğiniz değeri, benlik saygınızı farkında olmanızdır. Siz kendinizi sevdiğinizde, kendinize değer verdiğinizde çevrenizde bu değeri farkında olacak ve değer göreceksiniz. Yani siz değiştiğinizde çevrenizde değişir.

Son olarak bu süreçle başa çıkmakta zorlandığınızda, baş etme becerilerinizi oluşturmak için psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgilerle.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir. 

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Ayrı eve çıkmaya ailem ikna olmuyor kaçıp çıkmak mantıklı mı?

Merhaba ben yağmur 28 yaşındayım İstanbulda grafik tasarımcı olarak bir reklam ajansında çalışıyorum ailemde İstanbul'da. Arabam var kendi paramla biriktirip aldim ve artık kendi şehrimde ayrı eve çıkmak istiyorum evimiz çok küçük ailem zamanında bana ciddi kötülükler yaptı küçüklükten beri herseye mahrum bırakıldım rezil bir hayatım oldu. Bir şeylere sahip olmaya yeni başladım hayatı hep yaşımdan geri de yaşadım küçüklükten beri hep arabam olsun evim olsun hayalini kurdum bir kadın olarak ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum artık. Fakat ailem narsist bu yaşımda ekonomik özgürlüğümün olmasına rağmen herseyime müdahale ediliyor benim fikrim sorulmuyor bana özel olan tanınmıyor odam çok küçük evimiz de çok küçük bazen uzaktan çalışmam gerekiyor gerçekten çalışamıyorum babam öğlen 5 e kadar yatıyor salonda ve odama çok güneş düşüyor ve odam çok küçük kıyafetlerim bile sığmıyor. Ailem kendimi bildim bileli ehliyet almama araba almama hep karşıydı Ehliyetimi bile üniversitede kendi paramla gizli almıştım 28 yaşındayım işe giderken bile konum atıyorum bir kere bile güvenlerini kırmadım bu yaşıma kadar konuştuğum bir erkek arkadaşım bile olmadı hala beni takip ediyorlar üzerime düşüyorlar ayrı eve çıkmama çok karşılar ve bu nereye kadar böyle devam edecek 40 yasinda da böyle mi olacak artık geleceğim için endişeleniyorum. Aklımda fikir var is değişip hattımı telefonumu değişip kaybolup ayrı evime çıkıp isimle kendi hayatımla ilgilenmek var düşünüyorum huzursuz olurum onları göremeyeceğim için ama onlarla da yaşayamam kendim için bunu yapmak zorundayım sizce mantıklı mı kendi hayatımı kurmak istiyorum kendi evim kendi düzenim kendi ekonomik özgürlüğüm çok çaresizim burda sizlere danışmak istedim şimdiden teşekkür ederim