Çaresizlik ve çıkmazdayken ne yapmalıyım?
Şu an beni gerçekten bir psikolog mu dinleyecek bilmiyorum ama beni bir insan evladının dinlemesine çok ihtiyacım var bana birinin samimi ve içten sarılmasına çok ihtiyacım var.
4 yıllık evliyim bu yıla kadar bir şekilde geldik artık çok yoruldum eşimi benden kıskanan bir kayınvalidem var kendi çocuğumu bile benden kıskanan bir kadın benle sürekli alay eden eleştiren bir insanlar eşim ailesindeyse eşimden de çok yoruldum eş gibi bir gün olsun sınır koyup bizi korumadı, hep ezildim içimi anlatsam sayfalar yetmez hissettiklerim duygularım paramparça annesi kırılmasın diye elinden geleni yaptı ama bizi hiç düşünmedi ayrılmak istedim bu sefer kendi ailem dinlemedi annem zaten çocukluğumdan beri hiç şefkatini göstermedi bana beni candan öptüğünü hiç hatırlamam babam zaten gamsız bir adam maddi olarak dikteler kardeşim peki, evlenmeden önce yıllarca çalıştığım birikimlerimi aldı o yetmedi evlendikten sonrada verdiğim borçları hiç ödemedi oda yetmedi üzerime bilgim olmadan 500 bin tl borç bıraktı hacizlik oldum ne bir işe grip kira ödeyebilirim nede çocuğumun ihtiyaçlarını karşılarım bana destek olucak tek bir kişi yok hayatımda bu evliliği sürdürmek istemiyorum ama mecburum gidicek ne yerim ne param var ne de derdimi dinleyen beni anlayan bir ailem her yerden önüm kapalı, ben iyilikten başka hiç bir şey yapmadım ama hepsi bana hainlik olarak döndü oğlum olmasa inanın bazen yaşamayı bile düşünmüyorum, bu evlilikte maddi sıkıntı çekmiyorum ama manevi olarak kalbime her gün bir yumruk yiyorum ben eşmişiz yoksa ev arkadaşımı belli değil yaşım 29 ben gerçekten sevilmek ne demek bilmiyorum bana bir yol gösterin ne olur ne kendi ailemi nede eşimin ailesini görmek istemiyorum hatta beni yoksayan bana değer vermeyen eşimi bile görmek istemiyorum ama gidicek yapacak hiç bir şeyim yok ben bu çıkmazda nasıl davranmalıyım
Bu soru 11 Ocak 2025 14:58 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan,
Yaşadığınız durumu burada bizlerle paylaştığınız için teşekkürlerimi sunarım. Bu, çok kıymetli bir adımdır. Sizi duyuyorum ve anlattıklarınızın derin acılar barındırdığını görüyorum.
Yaşamış olduğunuz çaresizlik, yalnızlık hissi, destek görememe ve anlaşılmama gibi duygular gerçekten zorlayıcı ve yorucu olabilir. Şimdi birlikte bu durumda neler yapabileceğinize dair daha detaylı bakalım.
Öncelikle her bir duygunuzu tanımakla ve onları kabul etmekle başlamalısınız. Hayal kırıklıkları ve acılar karşısında hissettiğiniz duyguların tamamen normal olduğunu kendinize hatırlatmalısınız. Uzun süre destek göremediğinizde by duygular doğal olarak ortaya çıkar.
Bunları bastırmadan, kendinize izin vermenizi isteyeceğim ve tüm hislerinizi kabul edin. “Ben bu şekilde hissetmeyi hak etmiyorum, ama şu an böyle hissediyorum” diyerek duygularınızın varlığını kabul edin.
Çıkmazda gibi hissetmenizin büyük nedenlerinden biri de, birçok sorunun üst üste binmesi ve hepsine birden çözüm bulmaya çalışmanız olabilir. Öncelikle, şu an en çok neyin sizi yorduğunu ve en acil olan şeyin ne olduğunu belirleyerek başlayın. Bütün problemleri aynı anda çözmek mümkün olmadığı için öncelikle olanları belirlemek, bir yol haritası çizmeye çalışacağız.
Önceliğiniz duygusal olarak daha güçlü hissetmek olabilir.
Ya da ekonomik olarak daha bağımsız bir yol bulmaya odaklanmak bir adım olabilir.
Ailenizden ya da eşinizden destek görememek yıpratıcı olabilir. Ancak destek sisteminizi başka da oluşturabiliriz.
Yakın çevrenizde güvenebileceğiniz bir arkadaş ya da sizi dinleyebilecek bir insan var mı? Eğer yoksa, online/yüz yüze topluluk gruplarına katılmayı düşünebilirsiniz.
Eşinizin ve ailesinin sizi duygusal olarak ne kadar yıprattığını anlıyorum. Hayatınızda sınırlar koymak, sizi korumanın önemli bir yolu olabilir. Bu sınırları koyarken herkesin tepkisini kontrol edemeyeceğinizi bilmek önemlidir. Bu nedenle küçük adımlarla ilerlemek gerekir.
Kayınvalidenizin davranışlarına maruz kalmanızı sınırlamaya çalışın. Eşinizle, sizi desteklemediği konularda açık ve dürüst bir şekilde konuşun. Bu zor olabilir, ancak değişimin ilk adımı iletişimdir.
Yaşadıklarınız sizi derinden etkiliyor ancak ayakta kalmaya devam ediyorsunuz. Bu, sizin güçlü bir insan olduğunuzu gösterir. Kendiniz güç alın, oğlunuz için bugüne kadar yaptıklarınız bile sizin dayanıklılığınızı gösteren şeydir.
Bir anda büyük değişiklikler yapmak zor olabilir. Günlük olarak kendinize alan oluşturun. Bu alan sadece beş dakika bile olsa, sizin için iyi gelecek şey neyse onu yapmayı vakit ayırın.
Gelecekteki ekonomik bağımsızlığınız için minik bir plan yapmaya başlayabilirsiniz. İş fırsatları bakabilir beceri kazanma yollarını araştırabilirsiniz.
Eğer mümkünse bir psikologla çalışmanız, çıkmazlarınızı netleştirmek adına çok değerli olabilir. Ücretsiz veya düşük maliyetli psikolojik danışmanlık hizmetleri sunan kurumlar ve belediyelerden yardım almayı düşünebilirsiniz.
Sizi dinleyen birine ve sarılmaya ihtiyacınız olduğunu söylemeniz çok değerli. Şu anda yaşadığınız yalnızlık hissinin derin olmasıyla ilgili, ancak unutmayın ki siz yalnız değilsiniz ve bu hislerin üstesinden gelebilmeniz de mümkün. Sizin gibi benzer durumda olan bir çok kişinin var olduğunu bilmenizi isterim.
Bu süreçte kendinize karşı nazik olmanız çok önemli sevgili danışanım. Adım atmaya başladıkça önünüzde daha fazla yol açıldığını görme şansınız olabilir.
Sormak istediğiniz sorular olursa her zaman iletebilirsiniz, şimdilik hoşça kalın…
Sevgiyle,
Psikolog İrem Bor
