Psikoloji

Çekindiğim için her şeyi erteliyorum ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı3 Mayıs 2024 16:33

Sürekli çekingenliğim ya ters giderse korkum ve üşengeçliğim yüzünden her şeyi erteliyorum ne yapmalıyım yaptıktan sonra da çok rahatlıyorum üzerimden büyük bir yük kalkıyor sanki bu yüzden sürekli yalanlara baş vuruyorum aileme arkadaşlarıma sevgilime çevremdeki herkese gerekli gereksiz bu huyum yüzünden yalan söylüyorum çözümünü bulamadım yardımcı olur musunuz rica etsem

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Burada iki farklı sorun var.

1) Ertelemeniz.

2) Yalan söylüyor olmanız.


Erteleme sorunu için öncelikle zaman yönetimini biliyor olmanız lazım. Zamanınızın gün içinde neye kadar harcıyorsunuz? Bir haftalık yaptıklarınızı saat saat kaydedin. Mesela akşam 7-9 arası tv izlediniz. Tv izleme- akşam saat 7-9 şeklinde yazabilirsiniz. Bu şekilde bir hafta baktığınızda gün içinde neye ne kadar harcıyorsunuz onu görmüş olacaksınız ve yapmak istediğiniz veya ertelediğiniz her ne varsa onu o saate koyabilirsiniz. Bununla birlikte ertelemenin en önemli sebeplerinden biri şu olabilir; nasıl önceliklendirme yapabilirsiniz onu bulmanız gerekiyor. Eisenhower Matrisi bu sorununuz yardımcı olabilir.


Acil-Önemli olanları belirleyin ve hemen onu yapın. Ardından Önemli-Acil değil kısmında ise yapacağın zamana karar vermeniz gerekiyor. Acil ama önemli değil olan şeyleri ise başka birine yönlendirme yapabilirsiniz. Önemli değil-acil değil olan işleri ise onları daha sonra yap şeklinde ayırabilirsiniz. Daha fazla bilgi için de araştırabilirsiniz.


Yalan söylüyor olmanız; bambaşka bir konu. Erteleme ile ilgili de olabilir, olmayadabilir. O yüzden önce ertelemeyi ele aldım. Ertelemeleriniz ile ilgili çalıştıkça yalan söyleme durumunuzu not edin. Sonrasında tekrar soru sormak isterseniz; soru sor kısmından yeniden kayıt açabilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum.Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?