Çocugum anaokulunda gitmek istemiyor

Merhabalar,

Öncelikle çocuğunuzun içinde bulunduğu durumu daha sağlıklı yönetebilmek adına attığınız adımın çok kıymetli olduğunu belirtmek isterim. Sevgili ebeveyn ilk olarak sakinleşmenizi istiyorum çünkü çocuğunuz şuan gayet normal bir süreçten geçiyor. Çocuğunuz şuan ilk defa okulla tanışıyor ve bir uyum sürecinde. Okulda diğer çocuklar sizin oğlunuz kadar tepki göstermiyor olabilir ama aslında biz yetişkinler nasıl yeni bir ortama girdiğimizde bir adaptasyon sürecinden geçersek çocuklar içinde bu gayet yaygın bir durumdur. Şimdi bu duruma daha yakından bakalım ve neler yapabilirsiniz üzerine konuşalım.

İlk olarak size çocuğunuzun içinde bulunduğu durumu daha iyi anlamanız adına özellikle 3-6 yaş arası küçük yaş grubunun okula yeni başlamakla birlikte karşılaştığı durumları kısaca anlatmak istiyorum.

Dünyaya geldiğimizde en güvenli yerdeyizdir ve bakım verenimiz bizimle güvenli bir ilişki kurar hayatı annemizin gölgesinde deneyimleriz. Ancak okula başlayan çocuklar bir anda kalabalıklar içinde annesinden farklı yetişkinlerle, anlamadığı yazılar, ses- gürültü, büyük bir bina ve tanımadığı çocuklar ile karşılaşır ve bu onun küçük dünyası için endişe vericidir bu ortamda kendisini güvende hissetmez. Yani çocuğunuzun tepkisi bir “inat” değil kaygı ve belirsizlik karşısında alarm tepkisidir. Burada bunun bir süreç olduğunu bilmek ve çocuğunuzun hissettiği korku ve kaygıyı bastırmak yerine ona güven vermek daha etkilidir. Siz üzgün olduğunuzda çocuğunuz kaygıyı daha fazla hisseder. Bu noktada sizin sakin ve tutarlı olmanız çok önemlidir.

Peki ne yapabilirsiniz?

Burada ilk olarak çocuğunuza güven vermeniz ve kademeli bir şekilde okula uyumuna eşlik etmeniz etkili bir adım olacaktır. Gece uyumadan önce çocuğunuza “Şimdi uyuyacağız. Sabah uyanıp yüzümüzü yıkayacağız, dişlerimizi fırçalayıp kıyafetlerimizi giyeceğiz. Okula doğru gitmek üzere arabaya bineceğiz. Sonra ben seni okula bırakacağım ve eve/işe gidip söylediğim saatte seni almaya geleceğim.” gibi bir açıklama yapmanız çocuğunuzda onu tekrar alacağınıza yönelik bir algı oluşmasını sağlayacaktır. Bu noktada ilk günlerde öğretmenin yanına birlikte gitmek, sonraki gün kapıya kadar götürmek, sonraki gün girişten sonra ayrılmak gibi adım adım ilerlemek faydalı olabilir.

İkinci olarak ayrılma anları üzerine konuşalım. Ayrılışı uzatmak kaygıyı artırır. Yarım kalan vedalar onu belirsizlik hissine sokar. Kısa, sağlam, sevgi dolu cümlelerle ayrılmak çoğu zaman daha sağlıklı ilerler. Burada bir anda gözünden kaybolmamanız ve duygusunu anlayıp “Bizden ayrılıp yeni bir yere gitmek senin için zor bir durum. Ben her zaman senin yanındayım. Söylediğim saatte burada olacağım.” gibi bir yansıtma yapmanız faydalı olacaktır. Ayrıca sevdiği bir peluş, mendil, fotoğraf gibi “anne kokusu” taşıyan küçük bir geçiş nesnesi de sınıfta güven hissini destekleyebilir.

Başka neler yapabilirsiniz?

Ayrılık anları için ritüeller oluşturabilirsiniz. Bu bir sarılma ritüeli veya o ana özel bir şarkı olabilir.

Kreşin eğlenceli bir yer olduğu, orada arkadaşları ile oynayabileceği, etkinlik yapabileceği, yeni bilgiler öğrenebileceği ile ilgili çocuğunuzla konuşmalar yapabilirsiniz.

Ablasının okulda yaşadığı olumlu şeyleri hikâyeleştirerek anlatabilir, ablanın “okulu sevdiğini” örnek gösterebilirsiniz.

İlk 15 gün uyum problemleri normaldir 3-4 hafta boyunca bu durum devam ederse oyun terapisi yoluyla destek almayı düşünebilirsiniz.

Sorularınız ya da paylaşmak istedikleriniz olursa bizlere her zaman yazabilirsiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen