Aile

Çocuğuma nasıl davranmalıyım?

Gizli Kullanıcı30 Ekim 2024 20:51

merhaba 2. Çocuğuma 6 buçuk aylık hamileyim ilk çocuğum 16 aylık ve doğumuma 2 buçuk ay kaldı. 2 çocuğum doğduğunda ilk çocuğum 1 buçuk yaş civarında olacak. Doğumdan sonra ilk çocuğuma nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Hastaneye getirmeli miyim? Kardeşini eve gelince mi görmeli? Hastanede beni yatakta görmesi doğru olur mu ? Bu durum onu nasıl etkiler? Kardeşi ile güzel bir bağ kurması için ne yapmalıyım? Çok kafama takıyorum. Doğumdan çıktıktan sonra hastaneye gelmesi konusunda tereddütlerim var. Yetersiz anne olacakmış duygusuna kapıldım. Lütfen bu konuda yardımcı olur musunuz?

Bu soru 5 Kasım 2024 18:22 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle bunları benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bu sorular birçok anne - baba adayının kendilerine sormakta olduğu sorular. Endişeleriniz gayet anlaşılabilir, sizi anlayabiliyorum.


Çocuğumu hastaneye götürmeli miyim? Çocuğuma nasıl davranmalıyım? Sorularının cevapları aile dinamiklerinize, hamileliğinizi büyük çocuğunuza nasıl anlattığınıza ve kardeş tanımını yaparken neler anlattığınıza göre şekillenebilir. Fakat yine de sizin ve büyük çocuğunuzun bu süreci rahat geçirebilmesi için birkaç öneride bulunabilirim. Öncelikle 16 aylık bir çocuk için kardeş düşüncesini anlamak biraz zor olabilir. Bu sebeple kardeşi olacağını anlatırken hikaye tarzında anlatabilirsiniz. Kardeş fikri için bu konu üzerine yazılmış çocuk kitapları alabilir ve ona okuyabilirsiniz. Kardeşi doğmadan kardeşi olacağına dair somut örnekler vererek açıklamalar yapmanız daha faydalı olacaktır, 16 aylık bir çocuk için kardeş kavramı soyut ve desteksiz kalabilir. Çocuğunuza kardeşi olacağını anlatırken "Bahçemizdeki kedinin bebekleri olmuştu hatırlıyor musun? Dört bebeklerdi, hepsi birbirinin kardeşiydi. Senin de bu şekilde bir kardeşin olacak." veya "Çok sevdiğin arkadaşın (ismini vererek anlatabilirsiniz) ve kardeşi ile oyun oynamayı çok seviyorsun değil mi? Onların evlerine gittiğimizde üçünüz çok keyifli oyunlar oynuyorsunuz. Senin de bir kardeşin olacak ve çok sevdiğin arkadaşın ve kardeşi ile birlikte oyunlar oynayabileceksiniz." şeklinde somut örneklerle destekleyerek anlatabilirsiniz.


Çocuğun anneyi ve yeni doğan bebeği hastanede görmesi veya görmemesi gerektiği ile ilgili net bir doğru bulunmamakta, bu durum aileden aileye, çocuktan çocuğa değişiklik gösterebilir. Örneğin çocuğunuz sosyal bir çocuksa, hastane ortamından korkmayan bir çocuksa, sizi hastane yatağında görmekten etkilenmeyeceğini düşünüyorsanız kardeşiyle hastanede tanışması sorun yaratmayacaktır. Çocuğunuz hastaneden korkuyorsa, sosyal bir çocuk değilse kardeşiyle ev ortamında tanıştırabilirsiniz. Burada önemli olan husus hastanede veya evde tanışmasından ziyade kardeş fikrine kısmen hazır olabilmesi.


Bu süreç için endişeleriniz olmasını anlıyorum. Birçok ebeveynin ortak kaygısını taşıyorsunuz. Zamanla ailenizin dört kişilik yeni düzenine adapte olacağınızı ve bu durumun kendi kendine şekilleneceğini unutmayın. Şimdiden bebeğinizi tebrik etmek isterim :)


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle neden sohbet edemiyorum ve hiç mutlu değilim! Ayrılmalı mıyım?

8 yıllık evliyim. Eşimle görücü usulü evlendik ,bipolar hastasıyım çok konuşuyorum kontrollü bir şekilde ilacı bıraktım, eşim ailesine normalden daha fazla düşkün buna bağlı olarak gerek ailesiyle ve gerek kendiyle çok yüz göz olduk , ailesiyle beraber yaşadım 2 yıldır ayrı yaşıyoruz ama eşimle çok itirazlardan kavgadan dolayı eskiden ailesini evde beklediğim için gezdirmedigi için diye düşünüyorum şimdide gezdirmiyor kısıtlı süre disaridayiz hemen bir yemek yiyip hemen eve gelmek istiyor ben kendimden uzaklaştırıyor musun herzaman böyle diyor herkese hayır diyemeyen herkesin sıkıntısına koşan yapısı var ve bu beni zorluyor çok yufka yürekli ama ben ailesine ettiğim laflardan dolayı sanirim manipülasyon ve zaman zaman narsistik tavırlar sergiliyor hep kaçıyor yani evde yalnızım kendimi tutamıyorum sürekli ailesinin bana yaptıklarını benim haklı olduğumu anlatıyorum ve istem dışı bir anlattigimi en az 2 ,3 kez anlatiyorum (Eliyisi tarafında çok fazla kocamin) Yalnızlık hep hissediyorum çocuklukta yaşadığım sıkıntılar daha çok pekiştiriyor sonuç olarak evliligimde yalnızım bana sürekli birşeyler yapacağım sabret bekle diyen biri var ayrigin esginden döndük kararımı vermiştim geri donderdi yalvardı o zaman uzulmemistim hiç şimdi çok üzülüyorum nedendir ayrılırsam yani. Çok ümitlendirdi ev yapacağım istediklerini hep yapacağım diyor, 8 yıldır hep borcu vardı borcunu bekletti , ailesinin yaptıkları yenilir yutulur cinsten değil hepsini savunuyor ve hiçbir şey olmamış gibi tavır bile yapmadan yardımcı oluyor normaldir ailesi ama tavirde koyması gerekmiyor mu ben seni hiç ezdirmiyorum diyor bana sahip çıkıyor eminim ama bunu benim yanımda asla yapmıyor sen bunu yapamazsın ne hakkın var vs diye hiç duymadım yorgunum k. marastayim 6 şubat depreminde ayrılık aşamasındayım ve ok soğukkanlıydim depremde hiç korkmadim ölümden o kadar canım yanmış ki 😔deprem çantası hazırladım sıcak tutacak şeyler aldım yiyecek bile düşündüm mutfağa giremedim yani ölüm bile korkutmadi annem çok şaşırmıştı hatta çünkü çok korkak biriyim bipolarim ve mantıklı şekilde dusunmusum her ayrıntıyı eşimle çok iyi anlaşmak istiyorum ailesi eve hergun baskın yapardi 6 yıldır zorla yeğenini yanıma koydular okula gitsin diye yalnız kalmayalım diye atandı ama ayrı eve çıkmadı zorla yemek iş yaptırıldı ve şimdi ailesi eve gelince savunmaya geçiyorum istemiyorum diye sıkıntı yaşıyoruz beni istemiyor mu gideyim deyince bırakmıyor seviyorum diyor