Aile

Çocuğuma nasıl davranmalıyım?

Gizli Kullanıcı30 Ekim 2024 20:51

merhaba 2. Çocuğuma 6 buçuk aylık hamileyim ilk çocuğum 16 aylık ve doğumuma 2 buçuk ay kaldı. 2 çocuğum doğduğunda ilk çocuğum 1 buçuk yaş civarında olacak. Doğumdan sonra ilk çocuğuma nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Hastaneye getirmeli miyim? Kardeşini eve gelince mi görmeli? Hastanede beni yatakta görmesi doğru olur mu ? Bu durum onu nasıl etkiler? Kardeşi ile güzel bir bağ kurması için ne yapmalıyım? Çok kafama takıyorum. Doğumdan çıktıktan sonra hastaneye gelmesi konusunda tereddütlerim var. Yetersiz anne olacakmış duygusuna kapıldım. Lütfen bu konuda yardımcı olur musunuz?

Bu soru 5 Kasım 2024 18:22 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle bunları benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bu sorular birçok anne - baba adayının kendilerine sormakta olduğu sorular. Endişeleriniz gayet anlaşılabilir, sizi anlayabiliyorum.


Çocuğumu hastaneye götürmeli miyim? Çocuğuma nasıl davranmalıyım? Sorularının cevapları aile dinamiklerinize, hamileliğinizi büyük çocuğunuza nasıl anlattığınıza ve kardeş tanımını yaparken neler anlattığınıza göre şekillenebilir. Fakat yine de sizin ve büyük çocuğunuzun bu süreci rahat geçirebilmesi için birkaç öneride bulunabilirim. Öncelikle 16 aylık bir çocuk için kardeş düşüncesini anlamak biraz zor olabilir. Bu sebeple kardeşi olacağını anlatırken hikaye tarzında anlatabilirsiniz. Kardeş fikri için bu konu üzerine yazılmış çocuk kitapları alabilir ve ona okuyabilirsiniz. Kardeşi doğmadan kardeşi olacağına dair somut örnekler vererek açıklamalar yapmanız daha faydalı olacaktır, 16 aylık bir çocuk için kardeş kavramı soyut ve desteksiz kalabilir. Çocuğunuza kardeşi olacağını anlatırken "Bahçemizdeki kedinin bebekleri olmuştu hatırlıyor musun? Dört bebeklerdi, hepsi birbirinin kardeşiydi. Senin de bu şekilde bir kardeşin olacak." veya "Çok sevdiğin arkadaşın (ismini vererek anlatabilirsiniz) ve kardeşi ile oyun oynamayı çok seviyorsun değil mi? Onların evlerine gittiğimizde üçünüz çok keyifli oyunlar oynuyorsunuz. Senin de bir kardeşin olacak ve çok sevdiğin arkadaşın ve kardeşi ile birlikte oyunlar oynayabileceksiniz." şeklinde somut örneklerle destekleyerek anlatabilirsiniz.


Çocuğun anneyi ve yeni doğan bebeği hastanede görmesi veya görmemesi gerektiği ile ilgili net bir doğru bulunmamakta, bu durum aileden aileye, çocuktan çocuğa değişiklik gösterebilir. Örneğin çocuğunuz sosyal bir çocuksa, hastane ortamından korkmayan bir çocuksa, sizi hastane yatağında görmekten etkilenmeyeceğini düşünüyorsanız kardeşiyle hastanede tanışması sorun yaratmayacaktır. Çocuğunuz hastaneden korkuyorsa, sosyal bir çocuk değilse kardeşiyle ev ortamında tanıştırabilirsiniz. Burada önemli olan husus hastanede veya evde tanışmasından ziyade kardeş fikrine kısmen hazır olabilmesi.


Bu süreç için endişeleriniz olmasını anlıyorum. Birçok ebeveynin ortak kaygısını taşıyorsunuz. Zamanla ailenizin dört kişilik yeni düzenine adapte olacağınızı ve bu durumun kendi kendine şekilleneceğini unutmayın. Şimdiden bebeğinizi tebrik etmek isterim :)


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Kötü anlarımızı unutabilir miyiz?

Şanssız mıydım yoksa şanslı olmak için çabalayamadım mı neden hep sustum duygularım neden bastırıldı neden buna izin verdim çocuktum çünkü savunmasızdım sevilmek istedim sadece ya da sevildiğimi hissetmek annemle hiçbir zaman anne kız olamadık hep aramızda duvarlar vardı kuzenlerimle bile benden daha çok eğlenirdi şakalaşırdı suratsız derdi hep bana bir kere güzel kızım dediğini hatırlamam hep korkardım ondan ya da çekinirdim kızar korkusuyla yapardım ya da yapamazdım her şeyi küçükken pazarda kaybolduğum için dayak yedim güzel yazı yazmam için de öyle büyüdüm liseye gittim hava atıyor dedi stajdan kazandığım parayla resim kursuna gittim boşa para harcıyor dedi kendi param dedim kızdı evlendim düğün günü takıdan sonra gelin odasında yere para düştü eşim almak istedi annem ona sana güvenmiyorum diye eşime parayı vermedi güvenmediğin bir adama kızını nasıl verdin diyemedim kızım doğdu lohusayken dikişli halde yerlere yatıp ağladım umurlarında olmadı yine ben özür dilerim ertesi gün dikişlerin var ağır kaldırma dedi yerlerdeyken neden umursamadın beni kendime aile kurdum odaklanmama izin vermedi yakın bir zamanda doğru düzgün bir koca bulamadın kendine dedi saygısızlık yapmadım hep onun istediği gibi yaşadım arayıp sormuyor oldum çok yoruldum babam daha iyiydi ona göre ama o da bunların olmasına izin verdi engel olmadı içimden anne baba demek gelmiyor benim artık gerçekten yanımda arkamda olduklarını bile hissedemiyorum istedikleri gibi bir evlat olamadım sanırım ben ne yaparsam yapayım yaranamadım