Aile

Çocuklarımı karşılaştırıyorum

myes16 Temmuz 2024 09:10

Çevremdeki bazı insanlar çocuklarıyla benim çocuklarımı karşılaştırıp başarılı oldukları alanda hava atıyorlar. bu beni çok üzüyor nasıl davranacağını bilmiyorum. Çocuklarımın geleceği konusunda kaygılarım oluşuyor .o insanlara nasıl davranacağını bilmiyorum. (Hava atan insanlara). yani utaniyorum bazen. kendimi küçük görüyorum. Bu durumla nasıl bahsedebilir.kendime ne demeliyim. Ya da çocuklarıma nasıl davranmaliyim. cocuklarima da istemeden de olsa karailastirma yapiyorum bende sen niye yapmıyorsun diye. yanlis olduğunu biliyorum. Sonrasında üzülüyorum

Bu soru 17 Temmuz 2024 07:48 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,

Öncelikle bir ebeveyn olarak bu denli farkındalık duygusu yaşayıp, çözüm yolu aramanız çok kıymetli. Elbette çocuklarınız nasıl hayatı keşfetme, bir şeyler öğrenme aşamasından geçiyorlar ise, sizler de çocuklarınız ile ebeveyn olma duygusunu deneyimliyorsunuz. Zaman zaman zorluklar ile mücadele ediyorsunuz.

İlk olarak şunu bilmelisiniz ki başarının bir sınırı yoktur. Ne kadar başarı gösterirlerse göstersinler hayatınız boyunca bu tarz kıyaslamalara maruz kalabilirsiniz.

İnsanlar sizin zayıf yönlerinizi keşfettiklerinde, bunu size karşı kullanabilirler. Üzüntünüzü fark ettiklerinde bu onların daha çok kıyas yapmalarına ve sizin üzüntünüzden bir zafer duygusu elde ettiklerini düşünmelerine neden olabilir. Unutmayınız ki her bir bireyin başarı anlayışı, statüsü ve yeterliliği birbirinden farklıdır. Herkese göre başarılı veya başarısız sayılmak mümkün değildir.

Önceliğiniz kesinlikle çocuklarınızın duygusal ve zihinsel ihtiyaçlarını karşılayabilmek olmadır.

Onlara olan ilgi ve sevginiz başarılarına göre derecelendirilmemelidir. Bir ebeveyn olarak onlara koşulsuz sevgi ve pozitif bir ortam sunmak, desteklemek sizin görevinizdir. Çocuklarınız sizin ve çevrenizin beklentilerine göre değil, kendi ideallerindeki mesleğe göre çalışıp çaba göstermelidir. Onların ilgi alanlarını ve yeteneklerini keşfetmelerine yardımcı olmak onlar için çok kıymetlidir.

Sizler kıyaslayıcı olmaktan çok yol gösterici olmalısınız.

Başta çocuklarınıza içtenlikle bu konuda destek sağladığınızı gösterir ve kendinizden emin olursanız, başkalarının sözleri zamanla sizin için bir anlam ifade etmeyecektir. Cevaplarınızın daha net ve emin oluşu karşı tarafın haz duygusunun önünü keseceğinden zamanla bu kıyaslamalara maruz kalmayacağınızdan emin olabilirsiniz.

Kendinize söylemeniz gereken şey;

''Çocuklarımı başkalarıyla kıyaslamak yerine, kendi potansiyellerini keşfetme konusunda onlara destek olmalıyım. Onlara olan sevgim ve ilgim çevremdeki insanların başarılarından çok daha kıymetli. Benim görevim onları kıyaslamak değil, en iyi destekçileri olmak.''

Elbette bir uzman desteği almak süreci en sağlıklı şekilde geçirmenize yardımcı olacaktır.

Sağlıklı günler dilerim.


Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın



Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Aileme karşı sürekli suçlu hissediyorum

Merhabalar:) ben aileme karşı sürekli suçlu ve yetersiz hissediyorum. Kendi karakterimi sevemiyorum. Bu düşünceyle baş edemiyorum. Aslinda cok mutlu olduĝum bi iliskim var ve Ailem beni sevgiyle büyüttü ama hep sorunlarını bana yansıttılar ve aralarında iletişim eksikliği vardı. Genel olarak sevgiyle büyümüş biriyim ve çok fazla kısıtlanmadım ama onlara karşı sürekli bir şey yapmak sorundaymisim gibi hissediyorum. Kendim için bir şeyler yapınca kendimi suçlu hissediyorum. Yaptığım bi hata yüzünden kendimi affedemiyorum. Ve bunu ailem bilmiyor. Çok iyi bi ailede büyüdüm çok suçlu hissediyorum ve sürekli ağlıyorum. Kendim için hedeflediğim şeyleri yapmiuorum. Kendimi hiç bir şeye değer göremiyorum. Günümün çoğunluğu onlarla yoğunlukla geçiyor. Kendimle bazen ilgilenmekte zorlandığım zamanlar oluyor. Ama bi kaç gün yalnız tek başıma kalsam kendimle olduğum içinde suçlu hissediyorum. Bazı işlerde onlara yardım edemeyecek gibi olsam bile yardım etmek zorundaymışım gibi oluyor ve kendi işlerinin sorunlarını benimle konuşuyorlar. Kendi aralarında yönlendirmiyorlar aralarında kalmış gibi hissediyorum yapamayacağım bir iş için bile adım atmaya çalışıyormuş gibi hissediyorum bu da bana kötü hissettiriyor. Çalışmam gereken bi kpss sınavı var ama su an üstümdeki bu durum ve bulunacağım ortam bunu etkiliyor. Lütfen her günümün böyle çok düşünerek geçmesini istemiyorum. Eğer yardımcı olursanız içtenlikle teşekkür ederim.