Çocuklukta travmatik ebeveyn deneyimleri, yetişkinlikteki davranışlara nasıl yansır?
Merhaba ebeveynlik çocuk büyütmekse pekii çocukların ebeveynlerini büyütmesi ne oluyor tam olarak ne biliyim büyümemiş bir anneyle sevgi yerine nefret hissettiğin kıskançlık duygusunu barindirdigini bildiğin birini çok sevmek ya da sevememek ben artık sevgi hissetmiyorum içimde tuhaf bi şekilde çünkü ebeveynleri onlara ne yaparsa yapsın çocuklar onları sevmekten vazgecmezler kendilerini sevmekten vazgeçerler evet doğru bana kendimi sevmemeyi hatta nefret etmeyi utanmayı çok güzel aşılamişlar ama ben bunu yıkmak üstüne çalıştım farkettigim andan itibaren hep üstüne birseyler koyarak devam ettim bazen bencil olarak görüldüm daha önce hiç görülmedigim bir yerde ama artık pekte umrumda degil bunlar düşündüğüm tek şey kendim ve hayatım bide kedim hahahahahahaha ya size asıl danışmak istediğim şey şu bugün bi hata yaptım içeceğim bir mağazada yere döküldü normal aslında herkesin başına gelebilecek birsey ama ben o kadar büyük birseymis gibi gördüm ki özürler diledim ben temizleyebilirim dedim sonra çıktık ordan yanımdaki arkadaşım dedi ki hani neden o kadar çok özür diledin ki sen ve o an bise tak etti ve dedim ki evet farketmeden çok fazla özür diledim gayet olabilecek normal bir durumda sonra bunu biraz düşündüm ve babamla yaşadığım çocukluk travmam aklima geldi oha yanii bu muydu yanii dedim gerçekten de neredeyse aynı olay ve o kadar tepki verdi ki canımı o kadar yaktı ki bazen hiçbir yere ait olmadığımı hissediyorum ve bu hisslerde boğuldugumu hissediyorum neyse bi sekilde kendime iyi gelebiliyorum ama tüm bunların farkındalığını yaşamak yoruyor ve her zaman burdan gideceğim şekilde planlar yapıyorum ona göre konuşuyorum pekii ya başaramazsam kendime güveniyorum ama başaramama gibi bi lüksüm de yok mükemmeliyetçi bir ailede büyüdüğüm için belki de böyle düşünüyorum ama onlar arkamda değil olmadılar olmayacaklar
Bu soru 31 Ağustos 2025 07:25 tarihinde Psikolog Seçil Orhun tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Güzel danışan ;
Anne babalar bazen çocuklarının iyiliği için uyarılarda bulunduğunda, bunun yıkıcı bir eleştiri olduğunu fark etmezler. Düzgün bir birey yetiştirmeye odaklanınca sevgi ve şefkati ne kadar hissetseler de göstermeyi ihmal edebilirler.
Sen yaş itibari ile kendinizi keşfetmeye başlamışsın. Farkındalığınız çok yüksek kendinle gurur duy. Aynanın karşısına geç ve ne kadar utanırsan utan kendine göz kırp, sev kendini gülümse:)
Araştırıp psikologca gibi bir platformu bulabilmişsin, kendini çok güzel ifade etmişsin. Senin yaşında çok az kişinin yapacağı bir arayış ve yardım talebi tebrik ederim.
Yaşadığımız hiç bir şey sebepsiz değildir. Bugün o mağazada bu olayı yaşaman kendini keşif yolculuğunda bir dönüm noktası olmuş belki de. Baban ile yaşadığın olayı hatırlamışsın ve bir şifalanma yaşamışsın. Baban ile yaşadığın olayda babanın verdiği yüksek tepki sende suçluluk olarak baş göstermiş. Ve bugün mağazadaki olay sana aslında suçluluk duygusunun sana artık fazla yük olduğunu göstermiş ve suçluluk duygusundan arınman gerektiğini hatırlatmış harika bir olay ve farkındalık.
Diğer taraftan kendinle her fırsatta gurur duy güzel danışan hiç umursamadan gitmiş olmayı da kendine yakıştırmazdın diye tahmin ediyorum. Aradığın şey ve ihtiyacın olan şey sanırım nezaketi elden bırakmadan kendini de çok hırpalamadan yaptıklarının sorumluluğunu almak. Kendini suçlama noktasında dengeye gelmek. Harikasın doğru yoldasın. Dengeli ve yerinde davrandığımızda kendimizi daha güçlü hissederiz.
Anne baban doğru davranman konusunda biraz hassasiyeti yüksek görünüyor buradan bakınca senin ne kadar üzüldüğünü fark etmemiş olduklarını anlıyorum. Bu sevginin miktarından bağımsız bir konudur. Bunu bilmeni isterim.
Bazen hiçbir yere ait olmadığımı hissediyorum ve bu hislerde boğulduğumu hissediyorum. Demişsin.
Bir süredir farkında olsan da olmasan da çocukluktan çıkmış olmanın ve henüz yetişkin olmamanın sancısını çekiyor olman çok normal. Ergin bir birey olmak.. Kimlik oluşumu sürecinde farkındalığı yüksek olan her birey bu tarz sorgulamalar içinde zaman zaman bunalabilir. Bunun geçici bir süreç olduğunu yaş ilerledikçe şekillenen hayatın kendinden emin bir şekilde yaşamana yardım edecektir sevgili danışan.
Çok güzel ve uzun bir hayat var önünde.
Kendini keşfetmeye başlamışsın bunun tadını çıkar. Bol bol kitap oku. Romanlar hikayeler, duygularını tanımanda sana yardımcı olacak. Başka hayatlar sunarken kendini bulduğun cümlelerde bir duygudaşınla karşılamış gibi olmak yaşadığın duyguların bir çok insanda olduğunu gösterecek sana.
Bunu bilmelisin ki sadece anne baban sana bir şeyler öğretmiyor. Sen de onlara anne baba olmayı öğretiyorsun. Seninle birlikte öğreniyorlar. Dahası bambaşka bir birey olduğunu, büyüdüğünü fark ediyorlar. Ama nasıl doğru davranacaklarını bilemeyebiliyorlar. hatalar yapıyorlar. Onlara seni daha iyi anlamaları için yardım et. Kendini sakince ifade etmek için baş başa yürüyüşe çıkmayı teklif edebilirsin. Sohbet etmek, biraz kendinden bahsetmek istediğini söylemek belki de ikinize de iyi gelecek. Anne babalarımıza çoğu insan hayatının belli bir döneminde öfke duymuştur. Seni dinlemeyeceklerini düşünüyorsan mektup yaz içini boşalt. Hemen vermek zorunda değilsin anne babana.
Bu değişimin fark etmeni seni yorduğunu anlıyorum. Çok haklısın. Ama zamanla şekil bu içsel çatışma. Bunu bil ve kendini geliştirmeye devam et güzel danışan.
Yetişkinliğe geçiş sürecini daha rahat atlatmak istiyorsan psikolojik bir destek almak istediğini anne baban ile paylaşmaktan çekinme sevgili danışan. Sen farkındalığı yüksek ve kendini geliştirmek isteyen birisin. Bir psikolog eşliğinde ilerlemen sana kolaylık sağlayacaktır. Sana işine yarayacağını düşündüğüm egzersizlerden önereceğim.
Sevgiyle kal. Neşelenmeyi ve kahkaha atmayı unutma:)
Bize her zaman yazabilirsin sevgili danışan.
Psk. Seçil Orhun
