Çok mu öfkeliyim?

Üç çocuğum var büyük oğlum 4yasinda ortanci oğlum 2yasinda en küçükleri sekiz aylık eşim uzakta çalışıyor ben yanlızım evde içimden bir ses çocuklarıma yetişemiyorum sanki onlara iyi bir anne değilim gibi hissediyorum bazen onlara bağırıyorum anlamıyor lar beni kendimce ağlıyorum etrafımda komşu falanda yok köy hayatındayım arkadaşlarida yok oynasınlar ev çok dağınıktır bir şeylere yetişemiyorum bazen ölmek istiyorum çok yorgunum kendime hiç vakit ayıramiyorum yirmi üç yaşında yım hiç mutlu değilim hep yanlızım etrafımda kilere kızınca sen çok kötü bir insan delisin iyi bir insan değilsin eşim le bile tartışınca sen hiç bir şey hak etmiyor sun diyor bana bazen düşünüyorum eşimide çocuklarımı da çok seviyorum ama hiç gün yüzü görmüyorum bir şey olunca o zaman dedikleri kelime annesiz babasız büyüdüğün için insanlık nedir bilmiyor sun diyor lar uyku düzenim yok gecenin yarısı uyanıp kendi kendime konuşuyorum ağlıyorum ne yapayım hiç bilmiyorum