Çok stresliyim sürekli geçmişi düşünüyorum kalbim sıkışıyor kalpten gidecek gibi hissediyorum
Sürekli geçmişi düşünüyorum kopamıyorum çok stresliyim düşünmekten kafayı yiyeceğim kalbim sıkışıyor artık üzüntüden stresten ölme korkusu başladı ne yapmalıyım nasıl iyi olabilirim hiç bilmiyorum birinin bana yardım etmesini istiyorum anlaşılmak istiyorum kalbim iyileşsin yüreğim iyileşsin istiyorum yaşamak istiyorum huzurlu bir şekilde yaşamak istiyorum kalbime ne yapabilirim kendimi nasıl rahatlatabilirim bilmiyorum çok huzursuzum stresten ölmem değil mi rahatlamaya ihtiyacım var yardım bekliyorum
Bu soru 29 Haziran 2025 08:50 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Öncelikle Merhabalar,
Yazdıklarınızı dikkatle okudum. Her kelimenizde derin bir yorgunluk, içten gelen bir çığlık ve artık taşmak üzere olan bir duygusal yük hissediliyor. Sanki içinizde uzun zamandır bastırdığınız duygular birikirken, artık onları daha fazla tutamaz hale gelmişsiniz. Kalbinizin sıkıştığını, zihninizin susmadığını, geçmişin sizi her an yeniden içine çektiğini ve bunun sizi nasıl boğduğunu tüm samimiyetimle hissedebiliyorum. Bu kadar zorlayıcı bir duygunun içindeyken, “birinin beni anlamasına, sadece yanımda olmasına ihtiyacım var” diyebilmek çok kıymetli. Çünkü bu, hâlâ içinizde yaşama dair bir tutunma isteğinin olduğunu, aslında iyileşmeyi ne kadar çok istediğinizin göstergesi.
Geçmişe takılı kalmak, bazen farkında olmadan bugünü yaşamamıza engel olur. Zihnimiz, durmadan aynı sahneleri tekrar tekrar oynatır: “Neden böyle oldu?”, “Keşke şöyle yapsaydım…” gibi düşünceler zihinsel bir döngüye dönüşür. Zamanla bu döngü ruhumuzu yorar, bedenimizi de etkiler. Kalbin sıkışması, boğuluyormuş gibi hissetmek, ölüm korkusu yaşamak aslında ruhsal yüklerin bedensel yansımalarıdır. Bunlar sizi korkutabilir, çünkü beden artık bu duyguları taşıyamadığını göstermeye çalışır. Ama unutmayın; bu belirtiler çoğu zaman kalple ilgili ciddi bir hastalıktan çok, yoğun kaygının ve stresin oluşturduğu panik tepkileridir. Yine de içinizi rahatlatmak adına bir uzmana başvurmanız, bedensel olarak bir sorun olmadığını bilmek, size güven hissi sağlayabilir.
Tüm bu duyguların içinde kendinizi suçlamadan, yargılamadan, sadece anlamaya çalışarak ilerlemek çok kıymetli. Çünkü siz zaten uzun zamandır elinizden gelenin en iyisini yapıyorsunuz. Şimdi ise biraz kendinize dönüp, sizi bu hale getiren yükleri tanımaya ve yavaş yavaş hafifletmeye ihtiyaç duyuyorsunuz. Bunun için atabileceğiniz küçük ama etkili adımlar var. Bunlara birlikte bakabiliriz.
"Öncelikle her gün birkaç dakikanızı sadece nefesinize ayırabilirsiniz. Derin bir nefes alıp birkaç saniye tutarak, yavaşça bırakmak; bedeninize “şu an güvendeyim” mesajı verir. Nefesinize odaklanmak, zihniniz geçmişe gittiğinde sizi yeniden ana döndürmeye yardımcı olur. Gözlerinizi kapatıp sizi rahatlatan bir manzarayı ya da huzur veren bir anıyı zihninizde canlandırmak da bu süreci destekler. Gün içinde görebileceğiniz yerlere küçük hatırlatıcı cümleler asabilirsiniz. Örneğin: “Geçmişin gölgesinde değil, bugünün ışığında kalmak istiyorum.” ya da “Bugün sadece nefes alıyor olmam bile yeterli.” Bu basit görünen ifadeler, zor anlarda size küçük bir destek olabilir."
"Zihninizde dolaşan düşünceleri bir deftere yazmak da oldukça rahatlatıcıdır. İçinize attığınız her şeyi kelimelere döktüğünüzde, o karmaşanın biraz olsun dağıldığını fark edebilirsiniz. Ayrıca küçük iyi gelen rutinler oluşturmak da çok önemlidir. Ilık bir duş almak, kısa bir yürüyüşe çıkmak, sevdiğiniz bir müziği açmak ya da elinize sıcak bir fincan çay alıp pencere kenarında birkaç dakika oturmak gibi eylemler; bedeninizi rahatlatarak ruhunuza da yumuşak bir dokunuş sağlar. Bu adımlar başta küçük gibi görünse de, düzenli yapıldığında kalbinize ve zihninize iyi gelir. Asıl önemli olan ise, bu süreci kendinize nazik davranarak, acele etmeden ve kendinizi zorlamadan yaşamanızdır."
Ve en önemlisi; bu yolda yalnız değilsiniz. Bir uzmandan destek almak, bu duygusal yükü bir başkasıyla birlikte taşımak, size yeni bir nefes alanı açabilir. Anlaşılmak, dinlenmek, yargılanmadan görülmek size daha iyi hissettirecektir. Bazen sadece bunlar bile insanın yüreğine iyi gelir. Ve siz, tüm bu desteği fazlasıyla hak ediyorsunuz.
Şu an bu satırları okurken isterseniz bir elinizi kalbinizin üzerine koyun ve derin birkaç nefes alın. “Şu an buradayım ve iyileşmeye niyetim var” demeniz bile, içsel bir dönüşümün ilk adımı olabilir. Dilerseniz tekrar yazabilir, bu yolda beraber neler yapılabileceğini konuşabiliriz. Bu kadarını bile tek başınıza göğüslemişken, artık yükü biraz paylaşmaya hakkınız var. Kalbiniz hafiflesin, içiniz huzurla ve mutlulukla dolsun diye buradayım. İstediğiniz zaman tekrardan yazabilirsiniz 🍀
Sevgiyle Kalın,
Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu
Çok teşekkürler
Yorumlar
Uzm. Kl. Psk. Aslı Soylu
Rica ederim, ihtiyacınız olduğu zaman tekrardan bize yazabilirsiniz 🍀
29 Haziran 2025 14:21Gizli Kullanıcı
Sanki mutsuz olmayı hakediyormuşum gibiyim babannem orda yatarken ben burda gülüp eğlenmemeliyim yemek yememeliyim gibi geliyor bu hissi nasıl geçirebilirim yemem yiyemiyorum midem bulanıyor çok suçlu hissediyorum benim sorunum ne
30 Haziran 2025 04:19Gizli Kullanıcı
Ve en önemlisi bu his geçer mi uyuyamıyorum çok kötü hissediyorum
30 Haziran 2025 04:21Gizli Kullanıcı
Ne zaman kendimi sevicem kendimi düşünücem olanlar için kendimi suçlamayacağım vicdan azabı çekmeyeceğim çok merak ediyorum
30 Haziran 2025 04:34Uzm. Kl. Psk. Aslı Soylu
Merhabalar, Yazdıklarınızı okuduğumda yaşadığınız suçluluk, huzursuzluk ve derin üzüntü çok net hissediliyor. Sevdiğiniz birini kaybetmek, beraberinde suçluluk gibi ağır duyguları da getirebilir. Sanki “iyi olursam onu unutmuş olurum” gibi gelebilir ama aslında yaşamaya devam etmek, sevdiğiniz kişiyi onurlandırmanın da bir yoludur. Yaşadığınız mide bulantısı, iştahsızlık, uyuyamama gibi belirtiler; duygusal yüklerin bedeninize yansıması olabilir. Bu hisler geçer mi diyorsunuz... Evet, zamanla hafifleyebilir. Ama bunun için önce kendinize biraz şefkat göstermeniz, bu duygularla yavaşça yüzleşmeniz gerekir. Her gün kendinize küçük bir hatırlatma yapabilirsiniz: “Onu unutmuyorum, ama kendimi de kaybetmek zorunda değilim.” Unutmayın, bu süreçte yalnız değilsiniz. Dilerseniz bu yolda birlikte ilerleyebiliriz. Sevgi ve anlayışla, Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu
30 Haziran 2025 10:18Gizli Kullanıcı
Geceleri uyuyamıyorum onu özlemekten düşünmekten uyuyamıyorum öldüğünü hala kabullenemiyorum yıllar oldu hayal aleminde gibiyim anı yaşayamıyorum sanki ben hala geçmişteyim bu durum nasıl geçecek daha kaç yıl geçmesi lazım bilmiyorum ilaçla terapiyle düzelir mi
3 Temmuz 2025 00:14Uzm. Kl. Psk. Aslı Soylu
Babaannenize duyduğunuz özlem ve geçmişte takılı kalma hali çok derin bir yas sürecine işaret ediyor. Bu acıyla yaşamak, zamanla kendiliğinden hafiflemeyebilir ve sizi hem zihinsel hem de bedensel olarak yıpratabilir. İlaç desteği bazen bu süreçte yardımcı olabilir ama her zaman ilk adım değildir. Bu nedenle, önce bir uzmandan terapi desteği almanız çok önemlidir. Terapide bu acının kökenini, yaşamınıza etkisini birlikte anlamaya başlarsınız. Eğer ihtiyaç görülürse, uzmanla birlikte ilaç desteği gerekip gerekmediğine birlikte karar verirsiniz. Yani ilaç, sizin onayınız ve bir uzmanın değerlendirmesiyle, gerektiğinde süreci destekleyen bir araçtır. Yalnız olmadığınızı unutmayın. Bu duyguları birlikte taşıyacak biriyle konuşmak, iyileşmenin en güçlü adımı olabilir. 🌿 Dilediğiniz zaman tekrar yazabilirsiniz.
7 Temmuz 2025 21:19Gizli Kullanıcı
Teşekkür ederim bugünlerde daha iyiyim
7 Temmuz 2025 21:21Uzm. Kl. Psk. Aslı Soylu
İyi olmanıza çok sevindim, desteğe ihtiyacınız olduğunda buradayım 🍀
7 Temmuz 2025 21:29