Çok takıntılıyım nasıl aşabilirim?
Hayatımda küçük veya büyük olayları kafamda döndürüp duruyorum. En yakın arkadaşım sürekli beni iğneleyici şeyler söylüyor bunu görebiliyorum. Beni sorunlu ilan etmeye çalışıyor ve son 1 senedir hayatımda yaşadığım tüm olumsuz olaylara tanık olmuş birisi bu.
Zamanında bana çok hak vermiş birisi hem de. Ben de onun hayatına tanık oldum. Kendini öyle bir övüyor ki o benim tanıdığım insan gitti yerine bambaşka biri geldi. Onunla ortak olan bir arkadaşıma kendimce darıldım ve bir süre görüşmeme kararı aldım. Sürekli o insanı bana güzelliyor. Ama bazı konularda onun da gelip bana dedikodusunu yapıyor. Herkesin iyi veya kötü tarafı vardır. Benim de öyle ama bu taraflarımızı bazen ısınamadığımız bir hareketini yanlış bulduğumuz insanlara gösteririz. İyiyken durduk yere kimseye kötü tarafımızı neden sunalım. O ortak arkadaşımız benim çok kötü geçirdiğim bir günümde yanımda olmadı. O gün için ben çok kırılmıştım ona. Daha sonra ben uzaklaştım bir dönem herkesten.
Bu arkadaşım da benim neler yaşadığımı biliyor ve sürekli beni sıkıştırıyor neden görüşmüyorsun vs. o kişinin konusunu açıyor. Artık o kadar yoruldum ki. İnsanları hayatımdan çıkardım. Hiçbir ilişkiyi yürütecek gücüm kalmadı. Böyle sessizce oturmak istiyorum hep. Lütfen yardım edin. Tekrar hayata nasıl dönerim
Bu soru 5 Haziran 2025 17:18 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Merhabalar.Siz yazdıkça içinizde gidip gelen o karmaşık duygular çok net hissediliyor diyebilirim. Bir yandan yaşanmışlıkların, paylaşımların izleri; diğer yandan incinmişlikler, hayal kırıklıkları ve yorgunluk… Hayatınızdaki insanların davranışlarını, söylemlerini fark ediyorsunuz ama bu farkındalık bazen bir yük gibi hissettirebiliyor. Anladığım kadarıyla zihninizde geçmişe dair pek çok sahne dönüp duruyor ve bu da duygusal olarak oldukça yıpratıcı bir hale gelmiş durumda.
Bahsettiğiniz arkadaşınızla olan ilişkiniz de oldukça iç içe geçmiş görünüyor. Zamanında size hak veren, sizi anlayan birinin zamanla sizi iğneleyen biri haline gelmesi, hele ki sizin zor zamanlarınıza da tanıklık etmiş birisiyse, insanın güven duygusunu zedeleyebiliyor. Güvendiğiniz bir dostun değişmesi, sizi küçümseyen ya da yargılayan bir dil kullanması, insanın kendisini yalnız ve çaresiz hissetmesine yol açabilir. Bunun üzerine bir de ortak bir arkadaş üzerinden gelen baskılar, açıklama yapmaya zorlanmalar eklenince, ilişkiler içinden çıkılmaz hale gelebilir.
Açıkçası şu anda sizin ilişkilerde bir “dengelenme” ihtiyacınız var gibi görünüyor. Belki de bu yüzden “sessizce oturmak” istiyorum diyorsunuz. Bu çok anlaşılır bir ihtiyaç. Bazen sosyal ilişkiler fazla geldiğinde, kendimizi sürekli açıklamak zorunda kaldığımızda ya da iç sesimizi duyamadığımızda geri çekilmek bir korunma biçimi olabilir. Bu süreçte yalnız kalmak, insanlara mesafe koymak sizi iyileştirecek bir alan yaratabilir. Lütfen bu ihtiyacınızı küçümsemeyin. Bu bir kaçış değil, bir nevi içsel toparlanmadır.
Siz de ifade etmişsiniz: “Kimse durduk yere kötü tarafını göstermez.” Bu cümle aslında içsel farkındalığınızın bir yansıması. İnsanlar çoğu zaman kendini güvende hissetmediğinde, anlaşılamadığını düşündüğünde ya da yorulduğunda farklı tepkiler verebilir. Bu duyguların doğruluğunu ya da yanlışlığını tartmaktan çok, onları neyin tetiklediğine bakmak, duygularınıza saygı duymak belki daha iyileştirici olur.
Hayata tekrar nasıl dönerim, diye sormuşsunuz. Belki de bu dönüş bir anda, büyük bir adımla değil; küçük, anlamlı adımlarla olur. Her gün birkaç dakikalık bir zaman dilimini sadece kendinize ayırmakla başlayabilir. Bu zaman diliminde ne hissettiğinizi yazmak, bir şarkı dinlemek, yürüyüşe çıkmak ya da sadece sessizce oturmak… Küçük ritüeller, zamanla hem zihinsel hem de duygusal açıdan bir yeniden doğuş hissi yaratabilir. Çünkü bazen sadece “var olmak”, her şeyle savaşmaktan daha kıymetlidir.
İlişkilerdeki kırgınlıklar, yalnız kalma isteği ve gücün tükenmiş gibi hissedilmesi... Bunların her biri çok insani ve geçerli duygular. Kendinizi yargılamak yerine, bu süreçte kendinize biraz anlayış göstermeniz, iyileşmenin ilk adımı olabilir. Belki de bir süreliğine sessizleşmek, size iyi gelen insanları yeniden fark etmenize, nelerin sizi gerçekten yorduğunu anlamanıza yardımcı olur.
Dilerseniz şu sorular üzerine düşünebilirsiniz:
“Bu ilişkilerde ben kendim olabiliyor muyum?”,
“İçinde bulunduğum ilişkiler bana gerçekten ne katıyor, ne götürüyor?”,
“Hayatımda şu an bana iyi gelen, beni rahatlatan ne var?”
Bunları konuşmak,düşünmek size iyi gelebilir.Sorularla ilgili aklınıza takılan bir kısım veya başka değerlendirilmesini istediğiniz bir nokta olursa yeni bir soru başlığı açarak sorabilirsiniz.(Sorunuzun başında ismimi belirtebilirsiniz)
Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak
