Dengesiz tavırlar yüzünden evliliğim huzurlu değil ne yol izlemem gerekir
Aynı konuya normal bir tepki verirken İlerleyen zamanda o aynı konuya absürt tepkiler veriyorum eşimle aram açılıyor neden yaptığımı konuştuğum zaman sakinleştiğim zaman gereksiz tepki verdiğimi anlıyorum ama iş işten geçmiş oluyor yanlış yaptığımı o zaman anlıyorum ve böyle olduğu içinde eşimin morali bozuluyor iteleyerek bir ilişki yaşadığımızı huzursuz olduğunu söylüyor bende hatamın verdiğim tepkinin yanlış olduğunu o zaman anlıyorum neden böyle yaptığımı bilmiyorum sorun çıkaran taraf bu yüzden hep ben oluyorum kötü bir düşüncem olmadığının ben farkındayım ama bir süre sonra eşim böyle düşünmemeye bilerek yaptığımı ve bu yüzden kendini eksik hissettiğini söylüyor
Bu soru 12 Mayıs 2025 10:27 tarihinde Psikolog Ayşe Tuba Aksakallı tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Okurken o kendi kendinize karşı ne kadar dürüst ve açık olduğunuzu ben de derinden hissettim. İnsanın kendini ve davranışlarını bu kadar yakından gözlemlemesi gerçekten de hiç kolay değil; bunu başarabilmeniz bile başlı başına takdire şayan bir adım. Ama sanırım sizi asıl zorlayan, o aniden, "pat diye" ortaya çıkan tepkilerin nereye ve nasıl evrileceğini kestirememeniz.
Bir düşünsenize; başta her şey o kadar normal, o kadar sakin başlıyor. Belki de içinizde biriken, tam olarak ne olduğunu çözemediğiniz, kelimelere dökülmeyen bir duygunun ağırlığı o anda su yüzüne çıkıyor. Kulağa karmaşık geliyor, değil mi? Ama inanın, yaşadığınız bu iniş çıkışların çoğu zaman altında dile gelmemiş, karşılanmamış ihtiyaçlar yatıyor. Kiminiz için o ihtiyaç anlaşılmak olabilir, kiminiz için duyulmak, bazen de sadece kendi duygularınızın ciddiye alındığını görmek.
Burada en dikkat çekici olan şey, asıl niyetinizin hiçbir zaman eşinizi kırmak ya da üzmek olmaması. Eminim içten içe, "keşke o anı geri sarabilsem, o cümleyi söylemeden hemen önce 'bir dakika, bana ne oluyor?' diyebilsem" diye düşündüğünüz oluyordur. Ama o kısacık anda, adeta bir otomatik pilot devreye giriyor gibi.
Belki de şöyle bir bakış açısı geliştirebiliriz: O yoğun stres, o birikmiş yorgunluk ya da gün içinde yaşadığınız o küçük gerginlikler, bazen hiç istemediğiniz bir şekilde patlak verebiliyor. Dışarıdan bakıldığında "ufak bir şey" gibi görünen bir ayrıntıya, iç dünyanızda bambaşka, derin bir anlam yüklüyorsunuz. Aslında geçmişteki, benzer duygu ve anıların izleri de bu tür tepkileri tetikleyebilir. Örneğin, büyürken yaşanan bazı deneyimler, değer görmemek ya da yanlış anlaşılmakla ilgili yaşantılar gibi...
Bazen de bu hızlı hayatın akışında, o otomatikleşen davranışlarımızı fark etmek için bir durak noktasına ihtiyacımız olur. "Neden böyle davrandım ki?" sorusuna net bir yanıt bulmak kolay olmasa da, ne hissettiğinizin ve neden öyle davrandığınızın peşine düşmeniz gerçekten de takdir edilesi bir çaba. 👀
Size küçük bir egzersiz önermek istiyorum: O tepkiyi verdiğinizi hissettiğiniz o anda, durup kendinize içtenlikle sorun: "Şu an içimde hangi duygu öne çıktı?". Belki küçük bir not defteri edinin ve bunu sadece 2-3 cümleyle yazın. Kendinizi yargılamak yok, saklamak yok. O an hissettiğiniz duygu neyse - öfke mi, kırgınlık mı, hayal kırıklığı mı, haksızlık hissi mi - onu adıyla yazmak, o içsel sürecinizi anlamanızda sihirli bir kapı açabilir. Bu küçük alışkanlık zamanla, o tepkiyi vermeden önce kendinize minicik bir nefes alma alanı yaratabilir.
Elbette bu süreçte ilişkinin her iki tarafı da yorulabiliyor. Eşinizin kendini yetersiz ve eksik hissettiğini duymak, muhtemelen sizi de üzüyordur. Belki de onun da kendi iç dünyasında, sizin farkında olmadığınız bazı kaygıları tetikleniyor olabilir.
Burada en önemli nokta, sürekli "ben neden böyle yapıyorum?" diye kendinizi suçlamak yerine, birlikte yapıcı bir çıkış yolu bulmaya çalışmanız. İkinizin de rahat hissedebileceği, açıkça konuşabileceğiniz kısa zaman dilimleri yaratmak size iyi gelebilir. Belki sessiz bir akşamda, belki baş başa yapacağınız kısa bir yürüyüşte bu konuyu açmak... Oradaki amacınız suçlamak değil, anlamak olmalı. "Bazen kendimi ifade edecek fırsat bulamadan o öfke beni ele geçiriyor, ama inanın kötü bir niyetim yok. Keşke bunu daha kolay kontrol edebilsem," demek bile ilişkinizde yeni bir anlayış penceresi açabilir.
Hayatın bu yoğun temposunda hem kendinize hem de birbirinize bu kadar dikkatle bakmanız gerçekten büyük bir cesaret. Kendinizle ilgili bu farkındalık çabanız, bence ilişkinizin geleceği için çok değerli bir yatırım. Emin olun, atacağınız o minicik adımlar bile bazen beklenmedik derecede büyük etkiler yaratabilir. ❤️
Sorunuz sizin için bir cevap olabildiyse, puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz. Bizlere sorularını yöneltmek isteyen başka arkadaşlarınız varsa onların da yararlanmasını sağlayabilirsiniz.
Sağlıklı günler dilerim.
Sevgiyle kalın.
Psikolog
Ayşe Tuba Aksakallı
O kadar güzel açıklama yapılmış ki karşımda gibi hissettim sanki çok teşekkür ediyorum