Dışarı çıkmaktan korkuyorum

Selamlar , anlattığınız duruma göre yaşadığınız kaygıyı anlıyorum. Günümüzde bu tür kaygılar aslında oldukça yaygın durumda. Bu konuda yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim. Ancak tam olarak sebeplerini , kaygının boyutunu, neler yapılabileceğini anlamak için derin bir inceleme gerekir.

Anlattıklarınızdan yola çıkarak durumun sosyal kaygıya benzediğini söyleye bilirim. Nedir bu sosyal kaygı?

Başka insanların davranışını izleyeceği ya da performansının yargılanacağı durumlara girmekten kaçınmak. Bunların arasında flört etme, toplulukta konuşma, sosyal etkinliklere katılmama gibi durumlarda bulunur.Sosyal kaygısı bulunan kişi:

• Başkalarının kendisini inceleyeceği durumlarda ortaya çıkan kaygı duyar.
• Sosyal durumlar karşısında genelde anksiyete hisseder.
• Bu durumlardan kaçınır ya da zor dayanır.
• Bu kaygılar sosyal ve iş ilişkilerini etkiler , performansı düşürür.

Bu durum genellikle ergenlik çağında ortaya çıkabilir ama danışanlar genellikle sosyal kaygı yaratan bir durum sonrası ortaya çıktığını belirtirler.

Bazı insanlar sosyal ortamlarda kaygı hissederken bazı insanlar daha yoğun hissederler. Bu durum işlevseldir. Ancak işlevi olmayan kaygı bu duruma girmeden önce ve o sırada yaşadığı kaygı ve süresi , kişinin yaşamı üzerindeki etkisi faktörleriyle farklılık gösterir

Sosyal kaygı normal bir durumdur. Amaç kaygıyı tamamen ortadan kaldırmak değil. Çoğu insanların deneyimlediği düzeylere çekmektir.

Neden ben kaygıyı yüksek deneyimliyorum diye soracak olursanız:

• Genetik faktörler : utangaçlık, içe çekilme
• Ailesel faktörler: anne ve babadan edinilen sosyal durumlarla ilgili geçişler
• Sosyal ortamlarda gerçekleşen travmatik olaylar

Sosyal kaygı öğrenilmiştir.

Peki burum için ne yapılmalı ?

Kaygı yaratan durumun üstüne gidilmelidir. Aşamalı ve sistematik bir şekilde ilerlemelidir.

İlk zamanlar kaygıda azalma beklenmesi değil, kaygı yaratan durumda kalma ve kaçınmamayı öğrenmektir.( Korktum ama yaptım)

Hedefler gerçekçi olmalıdır.

Mükemmel performans göstermeyi beklememelisiniz. Önyargılara hazır olmalısınız. Öncelikle kaygının az duyulduğu durumdan daha çok duyulduğu duruma bir liste yapmalısınız. En başta en az kaygı duyulan durumdan başlanmalıdır. Her durum için basitten zora giden hedef (alıştırma) listesi yapılmalıdır.

Sosyal hedefler iyi belirlenmelidir.

Örneğin hedef birini sinemaya davet etmektir, o kişiyi rahat hissettirmek değil ya da kaygı duysanız bile o durumda kalmak bir hedeftir, kaygı duymamak bir hedef değildir.

Kaygıların üzerine sırayla giderken bu egzersizler sık sık tekrar edilmelidir.

Duygulardan ve durumlardan kaçmamak gerekir. Zamanla bu süreyi ve zorluğu arttırabilirsiniz.

Üstüne gitme deneyimleri bir terapistle veya tek başınıza yapılabilir.

Ama bu süreci bir terapistle yürütmek hem sonuca ulaşmak hem de asıl problemin ne olduğunu anlamak amacıyla faydalı olacaktır.