Psikoloji

Diyetisyenden Utanıyorum

Gizli Kullanıcı17 Temmuz 2024 20:10

merhaba ben 19 yaşındayım üniversite sınavına çalıştığım yıl sınav stresiyle kilo aldım üniversite alışma sürecinde de geçtiğimiz yıl aldığım fazla kiloları vermek isterken zor bi adaptasyon süreci geçirince verememem yetmezmiş gibi daha da aldım. 2 yılda 10 kiloya yakın kilo aldım. üniversitemde diyetisyen hizmeti olduğunu öğrendim bu konuda bir süredir yardım almak istiyorum ama utanıyorum o tartıda göreceğim rakamdan ölçümlerim yapılırken duyacaklarımdan oo ideal kilonu neredeyse 10 kilo aşmışsın çok sağlıksızın böyle giderse sen obez olursun kolların sarkmış bacakların sarkmış bel çevren çok kalınlaşmış bunları bir an önce halletmen gerekiyor denmesinden sonraki randevularda başarısız olmaktan çok korkuyorum. bir süredir randevu sayfasına girip randevu alıp bir iki saat sonra randevuyu iptal ediyordum. bi cesaret yarın sabaha randevu aldım silmemeye karalıyom ama çok gerginim. daha öncede hiç diyetisyene gitmemiştim nasıl bir ortam neler oluyor bilmemek diyetisyen birden belimi bacağımı falan ölçer mi diye düşünmek beni rahatsız ediyor bu süreci nasıl aşacağımı bilemiyorum bu işin kafamda bu kadar büyümesi deneyimlemediğim bir şey olduğu için mi yoksa yardıma mı ihtiyacım var karar veremiyorum. şimdiden cevabınız için teşekkür ederim

Bu soru 18 Temmuz 2024 10:43 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Yazdıklarınızdan kilo almanızla ilişkili olumsuz inançlarınızla baş etmekte zorlandığınızı, aldığınız kiloların yemek odaklı olmasından ziyade stres, kaygı, utanç, korku gibi duygulara odaklı olduğunu anlıyorum.

Üniversitenizde bulunan diyetisyen imkanını kullanmanızı engelleyen olumsuz duygularınız var görünüyor. Bu duygularınız tek başlarına sizi esir almazlar. Utanç, kaygı, stres duygu faktörlerine eşlik eden olumsuz inançlarınız, düşünceleriniz vardır. Bu düşünceler davranışlarınızı da tetiklemeye başlar. Böylece duygu-düşünce-davranış döngüsünde yaşantımızı sürdürmeye, başa çıkmaya çalışıyorsunuz. Anlattıklarınız üzerinden duygu-düşünce-davranış döngüsüne örnek verelim.

-Olay: Diyetisyene gitmek

-Duygu: Kaygı, utanç, korku

-Düşünce: Kilo veremezsem başarısız olurum, diyetisyenim kilo veremediğimi görürse rezil olurum.

-Davranış: Randevuları ertelemek

Bu döngüyü gözden geçirip değerlendirdiğinizde;

Olumsuz inançlarınız, düşünceleriniz için;

-Kilo veremezseniz en kötü ne olabilir?

-Gerçekleşebilecek en kötü senaryoyu düşündüğünüzde bu senaryoyu gerçekleşebilmesini olası kılan kanıtlarınız var mı? Varsa neler?

Başa çıkma becerileriniz, deneyimleriniz için;

-Geçmiş deneyimlerinizde kiloyla ilişkili ya da başarısız olduğunuzu veya rezil olacağınızı düşündüğünüz en eski anınızı hatırlıyor musunuz?

-Nasıl baş etmiştiniz?

Kilo veremediğiniz için rezil olacağınızı, başarısızlığınızı, ‘’obez olursun, sarkmış her yerin’’ söylemlerini düşünmeleriniz sizce diyetisyeniziin düşünceleri mi olur yoksa sizin özeleştirilmekten, kendi olumsuz eleştirilerinizle yüzleşmekten kaçındığınız düşünceleriniz mi olur? Belki de kendi düşüncelerinizi diyetisyeninize yansıtarak karşı tarafın düşünceleriymiş gibi yüzleşmeye kaçındığınızı söylüyor olabilirsiniz. Yargılanmaktan ziyade kendinizi yargılamaktan ve haklı çıkabilme (kendinizce) ihtimalinizden kaçınıyor olabilirsiniz.

Yüzleşmek, bazen bir okyanusa benzetilir. Okyanusa dalmak istemeyiz çoğu zaman. Kaçınırız çünkü okyanusun derinliğinde, bastırdığımız duygular, travmalar, ihtiyaçlar, düşüncelerle karşılaşmaktan korkarız. Ancak okyanusla yüzleşmeden kaçınırken unuttuğumuz bir şey var. Kendimizi iyileştirme yetimizin olduğunu unuturuz. Bu yetimiz travmalarla, bastırdığımız inançlarla, duygularla, düşüncelerle yüzleşirken çok acı çektirir bize. Asıl unutturan okyanusa daldığımızda –yüzleştiğimizde- acı verici dalışlarının sonunda ödülleri olduğudur. Okyanusun derinliğinde –yüzleşmenin sonunda acı ıstırap olmaktan çıkacak- her yer incilerle doluşacak.

Sevgili danışan, kilonuzla yüzleşmenizde tıpkı buna benzer yaşanabilir. Belki kilonuzun bir sayıdan ibaret olduğunu farkında olmadığınız için üzülecek, ara sıra kilo vermekte zorlandığınızda kendinizi başarısız ilan edecektiniz. Bu sürecin acılı yönü bu olsa da pes etmeyip diyetisyeninizle yüzleştiğinizde korkularınız, kaygılarınız azalabilir. Okyanusta görülen inciler gibi sizin yaşantınızda da düşüncelerinizde de olumlu düşünceler, olumlu tutumlar yer alacak.

Son olarak, bu süreçte aslında kilo vermekle zorlandığınız yeme davranışlarınızdan ziyade kilo vermeye yüklediğiniz anlamlar, inançlarla baş etmekte zorlandığınızdan bir diyetisyenle çalışırken aynı zamanda bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgiler.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

 

alinti

detaylı cevabınız için teşekkür ederim:)

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

detaylı cevabınız için teşekkür ederim iyi çalışmalar ❤️

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Çok Değişkenim Kişiliğimi Anlayamıyorum

şimdi şu şekilde ben 17 yaşındayım 18 yaşıma girmeye bir ayım var bu aralar kişiliğim çok çabuk değişmekte ve sosyal siyasal dini olarak sürekli fikirlerim değişmekte aynı zamanda duygularımı çok zirvede yaşıyorum öfkelendiğim zaman sinir krizleri geçiyorum mutlu olduğum zaman havalara giriyorum üzüldüğüm zaman depresyona giriyorum her şey zirvede yaşıyorum ben bunları yaşarken de bazen kendimi bile anlayamıyorum çevremdeki insanların beni anlamasını beklemiyorum çünkü onlar benim sorunlarımla uğraşması gereken insanlardı birine çok çabuk bağlanıp çok çabuk soğuyabiliyorum en kötü özelliğini görüp hemen ondan uzaklaşabiliyorum hani bunu kendinde fark etmek beni gerçekten üzüyor çünkü böyle bir kişiliğin yok bazen oluyordu ve ben bunu yeni gelişiyordum ve ergenlik çağındaydım bunu ona bağlıyordum ama bu aralar daha sıkılaştı 2 günde bir siyasi görüşün çok çabuk değişebiliyor yani Türkiye gibi bir yerde bu çok normal ama yani bu kadar hızlı değişmesi bence normal değil o yüzden kendimi tanımak istiyorum kişiliğim nedir kişilik olarak böyle bir insan mıyım onu anlayamıyorum bunu durumda sürekli aile içerisinde tartışmalar yaşıyorum aynı zamanda arkadaş ortamında çok fazla değişiklik yapıyorum her yıl arkadaşlarımı değiştiriyorum yani sevmediğimden değil ufak bir kötü davranışlarını gördün de hemen uzaklaşıyorum onlardan ve arkadaşlığımı bozuyorum yani bu benim için iyi değil çünkü ben böyle bir arkadaş olmak istemiyorum kendimi arkadaşımın yerine koyduğum zaman ben iyi bir insan değilim bir insan olmam lazım benim