Düğünüme 2 ay kala evlenmekten korkuyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Kalbinin tam ortasında yıllar süren bir aşkın, bağlılığın, emeğin taşıdığı bir yük var şu anda. Sekiz yıl önce başlayan bir hikâyenin son iki ayında kendini büyük bir sorgulamanın içinde bulmuş olman seni şaşırtıyor olabilir ama aslında bu çok insani. Bazen sevdiğimiz insanla bir ömür geçirmeye hazırlanırken, bir anda içimizde bir sis belirir; doğru yolda mıyım, bu ilişki benim ruhuma iyi geliyor mu, ben gerçekten mutlu muyum, özgür müyüm, değer görüyor muyum? Bu sorular bir anda bastırmaz; yıllar boyunca içte biriken duyguların sesidir. Sen şu anda, bu sesi duyduğun için güçlü bir adım atıyorsun: kendini görüyorsun.

Bu ilişkinin yıllar süren bir geçmişi var. Her ilişkinin içinde fırtınalar olabilir, bu çok normal. Ama senin anlattıkların; yalnızca bir fırtına değil, bir süreklilik hissi taşıyor. Sevilmenin, ait olmanın verdiği sıcaklıkla birçok şeyi görmezden gelmişsin. Ama şimdi işe girmenle birlikte, kendi ayaklarının üzerinde durmanın getirdiği özgüven, gözlerini açmış. Bu çok kıymetli bir içsel dönüşüm. Evet, sen değişiyorsun. Artık sadece bir eş ya da sevgili değil, bir birey olarak da var olmak istiyorsun. Ne yazık ki partnerin bu değişimi anlayamıyor gibi görünüyor.

Kıskançlık ve kontrol etme davranışları, sevginin işareti değildir. Seni herkesten saklama arzusu, senin güvenliğini değil, onun kendi kaygılarını temsil eder. Bir insanın, sevdiği kişiyi dünyadan saklamak istemesi; "seni seviyorum" değil, "senden korkuyorum" demektir. Korkuyor çünkü seni kaybetmekten endişe ediyor, ama bu endişeyle seni kısıtladıkça aslında kendini kaybettiriyor. Ve sen şu anda, bu ilişkinin seni yavaş yavaş nasıl yalnızlaştırdığını fark etmiş durumdasın.

İlişkinin başındaki “biz” duygusu, zamanla “sen” ve “ben”e bölünmüş gibi. Bu, bir ilişkinin kopuş aşamasına gelebileceğinin işaretidir. Birlikteyken çok mutlu olduğunuz zamanları anımsıyorsun ama artık o anıların sayısı azalmış, yerini seni yoran ve içini sıkan anılar almış. Bu seni suçlu hissettirebilir çünkü emek verdin, bağlandın, çok sevdin. Ama şunu bil ki bir ilişkinin içinde yalnızca sevgi yetmez. Karşılıklı saygı, destek, kişisel alanlara saygı, birlikte gelişme arzusu da gerekir.

Senin için şu anda en önemli mesele şu sorunun cevabını bulmak: Bu evliliğe ‘evet’ demek, senin hayatına katkı mı sağlayacak yoksa seni daha da tüketen bir sürecin kapısını mı açacak? “Ben bu kişiyle yaşlanmak istiyor muyum?” sorusuna verdiğin yanıt, içinde bir huzur yaratmıyorsa, bu his sana çok şey söylüyordur.

İlişkiyi bu kadar uzun sürdürmüş olmak, evliliği “zorunluluk” haline getirmemeli. Düğün yaklaşıyor olabilir, hazırlıklar yapılmış olabilir ama hayatını paylaştığın kişinin tutumları seni özgürleştirmek yerine bastırıyorsa, kendine şu soruyu tekrar tekrar sormanda fayda var: “Bu evlilik bana kendimi daha özgür, daha değerli, daha güçlü hissettirecek mi?” Eğer bu soruya dürüstçe “evet” diyemiyorsan, bu evliliği biraz daha düşünmen gerekebilir.

Çok büyük ve çok zor bir kararın eşiğindesin. Ailene, çevrene, yapılan hazırlıklara rağmen kendini kandırarak bu evliliğe adım atarsan, bu kararın bedelini yine sen ödeyeceksin. Ve şunu unutma: Kendini düşündüğün için bencil değilsin. Hayatını kendine daha iyi gelen bir yöne çevirmek istersen, bu cesarettir. Bir kadının kendi potansiyelini görmesi ve bu potansiyeli bastıran bir ilişkiyi sorgulaması, gelişiminin doğal bir parçasıdır. Bu sorgulama bazen “acaba sevmiyor muyum artık?” sorusunu doğurur. Ama sevgi bazen çok sevmek değil, sağlıklı bir şekilde birlikte yürüyebilmektir.

Sevgi dolu ilişkiler, seni yalnızca iyi hissettiren değil, seni büyüten, seni destekleyen ilişkiler olmalı. Şu anda anlattıkların, senin iş yerinde kazandığın özgüvenle birlikte partnerinin kaygılarının daha da arttığını ve bunu kontrol yoluyla çözmeye çalıştığını gösteriyor. Ama bir ilişki kontrolle değil, karşılıklı güvenle yürür. Ve bu güvende kendini değersiz hissediyorsan, bu ilişki seni yavaş yavaş yoran bir çembere dönüşür.

Kendinle baş başa kalacağın birkaç gün ayır. Ne istediğini, neyi hak ettiğini, bu evliliğin senin için ne anlam taşıdığını yaz. Günlük tutabilirsin. Partnerinle açık, dürüst ve sakince konuşabilirsin. Bir çift danışmanına birlikte gitmeyi önerebilirsin. Bu ilişkinin içinde seni kaybettin mi, yoksa yeniden bulabilir misin; bu sorunun cevabını birlikte aramak istiyorsan, bu adım kıymetli olabilir. Ama eğer partnerin seni hep suçlayan, seni anlayamayan ve desteklemeyen bir noktadaysa, bu da sana geleceğe dair önemli bir ipucu sunar.

Unutma, bu senin hayatın. Düğün iki ay sonra olabilir ama bir ömürlük mutsuzluğun telafisi yok. Bu yüzden kendine dürüst ol, kalbinin sesini duy, korkularınla yüzleş ama onları bastırma. Çünkü sen yalnızca bir gelin değil, bir bireysin. Bu birey olma hakkın, her şeyden kıymetli.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel