Psikoloji

Düşüncelerimi Durduramıyorum

Gizli Kullanıcı6 Haziran 2024 21:19

Surekli bir seyler düşünüyorum, bazen bu o kadar uzun suruyor ki nerde oldugumu unutuyorum kafamda.bir kac insan var bir ara konusuyorduk onlarin kendi uydurmam oldugunu biliyorum ama sanki hepsi benim bir karakterim ve kimseye gostermedigim duygularım. Cok ofkeliyim bazen kendimi kaybediyorum beni zor kendime getiriyorlar ve yaptigimdan cokta pişman olmadığımı görüyorum ne yapmam gerektigini bilmiyorum bir seylerden memnun olamiyorum bir tarafim memnunken bir tarafim daha cok sey istiyor.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, bahsettiğiniz sürekli düşünme halinden mustarip olan bir çok kişiyle seanslarda ve sosyal yaşamımda karşılaştım. Öncelikle ne tür bir durumla baş etmeye çalıştığınızı psikolojideki karşılığıyla anlamaya çalışalım, olur mu? "Overthinking" (aşırı düşünme), bir durumu veya sorunu sürekli olarak tekrar tekrar düşünme, analiz etme ve üzerinde fazla zaman harcama eğilimidir. Bu, genellikle zihinsel bir döngüye dönüşebilir ve kişinin normal işlevselliğini engelleyebilir.

Overthinking, genellikle endişe, korku veya belirsizlikle ilişkilendirilir. Bir konu hakkında belirli seviyelerde düşünmek ve plan yapmak normaldir, ancak aşırı düşünme, bu düşüncelerin kontrol edilemez ve olumsuz bir etkiye sahip olduğu noktada ortaya çıkar. Bu durumlarda, kişi genellikle sorunları şişirir, gerçekçi olmayan korkulara kapılır veya çözümler aramak yerine sorunları sürekli tekrarlar. Bazen bu hal, daha sempatik ve olumlu düşüncelerle de başlayabilir. Örneğin güzel bir gelecek hayali kurarken birden kendinizi gerçeklerden uzaklaşmış ve fazla derinleşmiş şekilde bulabilirsiniz.

Bunlardan kurtulmak adına ilk bakılması gereken yer; sizi hangi konuların ve kişilerin tetiklediği kısmı olacaktır. Bazı insanlar da yalnızlık hissi ya da boşlukta kalma duygusuyla baş edemediği zamanlarda kendini bir mesele hakkında yoğunlaştırmaya sevk eder. Spor yaparken ya da ders çalışırken nasıl saat kuruyorsak benzer şekilde kontrolü tekrar ele almak adına başlarda kendimi organize edebiliriz. Belirli bir konu hakkında düşünmek için kendinize sınırlı bir zaman ayarlayabilirsiniz. Örneğin, 15 dakika boyunca düşünebilir ve sonra o konuyu bir kenara bırakabilirsiniz. Kulağa bazen uygulanabilir gibi gelmeyen ama pratiğe dönüştükçe kendiliğinden hayat biçimi haline gelen eylemler arasındadır bu yöntem. Denemeye değmez mi sizce? :)

Sorunları çözmek için eyleme geçmek ve hedeflere odaklanmak, aşırı düşünceleri azaltabilir. İnsanlar bazen hareketi ve işlevselliği azaltınca, düşüncelere ağırlık verirler. Bu kimi zaman istemsizce gerçekleşir. Fakat düşüncelere odaklanarak, çok düşünmeyle baş etmek mi daha verimli olur; yoksa direkt enerjiyi-odağı harekete geçiren ve akışta hissettiren yaşam deneyimlerine aktarmak mı?

Bunları deneyerek gözlemleyebiliriz.

Zihinsel ve fiziksel dengeyi yakaladığınız bir yaşam diliyorum.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Sevgilimin bana karşı olan davranışları yüzünden kendimi kötü hissediyorum

Sevgilimle 1,5 senelik birlikteyiz ve bu süreçte birkaç kez bana ayrılmak istediğini söyledi ben bunu konuşarak çözmeyi istedim ve her defasında da konuşup barıştık ve aynısı 1 ay önce bir daha yaşandı ve bunu ilk yapışı olmamasına rağmen 1 aydır kendime gelemiyorum seviyor muyum onu bilmiyorum artık ilgisi için mi beni kullanıyor çözemedim çünkü ayrılmak istiyor sonraki gün seni çok seviyorum hataydı özür dilerim diyor gönlümü almaya bile çabalamıyor ama madem seviyor neden ayrılmak istedi ve arkadaşına da benim hakkımda ben artık onu eskisi gibi sevmiyorum demiş arkadaşı anlattı bana.Çok kırıldım bunu duyunca ama ben de öyleyim sanırım bilmiyorum diğer yandan ayrılsam mı diye düşünsem ayrılamıyorum da unutmaya çalışıyorum ama aklıma da geliyor geldiğinde çok moralim bozuluyor yemek bile yiyemiyorum depresyonda gibiyim durup durup ağlıyorum onunla konuşmayı deniyorum ama gönlümü almaya uğraşmıyor kırıldığımı her anlattığımda kavga çıkartıyor bazen ciddiye bile almıyor arkadaşlarıma anlattığımda ayrıl diyorlar ama istemiyorum 1,5 senelik emek boşa mı gidecek sonuçta yaşadığımız anılar gözümün önünde canlanıyor çok üzülüyorum o da eskiden böyle değildi bu sene arkadaş çevresi değişince o da değişti düzelir diye bekliyorum ama olmuyor ama geçen gün telefonda konuştuk benden çok kez özür diledi eskisi gibi konuştu benimle sadece mesajda yazarken beni kırıyor kızıyor ama telefonda sesimi duyduğunda öyle olmuyor ve ben kendime gelmek istiyorum artık en basitinden yarım saat mesajıma bakmasa kafamda kuruyorum kurtulmak istiyorum bu duygudan ona bağımlı olmak istemiyorum ama ayrılmak da istemiyorum 1 arkadaşım hariç kimseye anlatamıyorum bunu ne yapmalıyım da kendi halime dönebilirim?