İletişim

Duygularımı ifade edemiyorum

Gizli Kullanıcı16 Ağustos 2024 23:16

Duygularımı ifade etmekten çok korkuyorum. Kalbim kırıldığında tepkimi koyamıyorum. Koysam bile bu çok fazla uzun sürmüyor.

Ayriyetten sürekli aynı muameleyi gördükten sonrada gün boyunca her şeye ağlamak istiyorum. Ağlamam için sebebi olan şeyin sürekli olması gerekiyor ayrıca başka şeylerde üstüne ekleyince ağlıyorum. Herhangi bir şeye sinirlendiğimde o kişiyle karşılaşmadan önce tepki vereceğimi düşünüyorum ama uygulamıyorum. Mesela, o kişiye bi sebeptem sinirlendim ve kalbim kırıldı. İçimden onunla konuşmayacağım, yanına gitmeyeceğim, trip atacağım diye düşünüyorum ama uygulamıyorum. Bunu fark ettiğim zamanda ağlıyorum. Tepki koyduğumda "ergenliğe girdi ondan" demelerini istemiyorum. Belki de gerçektir bilemiyorum.

Bu soru 17 Ağustos 2024 22:14 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


İçinde bulunduğunuz durumu paylaştığınız için öncelikte teşekkür ederim .


Yaşamış olduğunuz bu durumun birden fazla nedeni olabilir. Öncelikle neden bunların nedenini anlayabilmemiz gerekiyor.

Örneğin;

Duygularınızı ifade etmekten neden korkuyorsunuz ?

Tepki koyamamanızın sebebi ne olabilir ?

Ağlamanıza neden olan özellikle olay veya davranışlar var mı ? Varsa bunlar neler ? Ne sıklıkla böyle hissediyorsunuz ?

İnsanlar beklentilerinizin farkında mı ?


Kendinize bu soruları sormak, içinde bulunduğunuz durumu anlayabilmemiz için bize yardımcı olacak sorulardır ve bu sorulara vereceğiniz cevaplar önemlidir.


Her insanın erken yaşam deneyimleriyle oluşturmuş olduğu şemalar vardır. Bu şemalar çocukluk çağında gelişen ve yetişkinlik çağında da devam eden kalıcı duygu, düşünce ve davranış kalıplarını ele alır. Yaşamış olduğunuz durumun çocukluk çağında oluşturmuş olabileceğiniz bazı şemalar ile ilgiside olabilir.


Örneğin;

Duygusal yoksunluk şeması: Çevrenizdeki insanların duygularınıza ve düşüncelerinize önem vermeyeceği inancına sahipseniz duygularınızı ifade etmekten kaçınabilir ve bunun yerine konuşamayarak kendinizi ifade edemediğiniz için ağlayabilir ve duygusal yoksunluk hissedebilirsiniz.


Bunun gibi bazı şemalar eğer size yön veriyorsa bunları tanımalı ve anlamalısınız. Bu şemaları fark ettiğinizde değiştirmek ve yerine yeni düşünceler koymak sizin için önemli olacaktır.

Kendinizi ifade etmek konusunda sizin için konuşmanın daha kolay olduğu insanlardan başlayarak pratik yapabilir ve basit cümlelerle ne hissettiğinizi ve ne düşündüğünüzü anlatmayı deneyebilirsiniz.


Bu süreci kendi başınıza atlatmak sizin için zorlayıcı olabilir ve kendinizi anlayamayabilirsiniz. Bir terapistten destek almak sizin için çok faydalı olabilir. Terapistiniz ile birlikte bu sorunları ele alırken BDT veya Şema Terapi gibi uygun yöntemlerle ele aldığınızda sizin için etkili olacaktır.


Sağlıklı Günler Dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum.Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?