Psikoloji

Duygularımı kontrol edemediğimde ne yapmalıyım

Gizli Kullanıcı14 Haziran 2024 11:06

Herkeste olan ama beni çok etkileyen duyguları (sinir öfke duygusallık) kontrol edememe bazen olmayacak tepkiler verme yaşıyorum nasıl düzeltebilirim bazen bütün gün ağlamak istesem haftalarca ağlayamıyorum bazen aşırı sinirli olsamda sakin gözüküyorum tepkilerimi düzenleyemiyorum ne yapmalıyım

Bu soru 15 Haziran 2024 19:05 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Melis Şeker tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan,

Öncelikle duygularımızı kontrol edebilen, duygularımızla baş edebilmek adına ilk önce duygularımızı anlamamız gerekiyor. Bu duyguyu neden hissediyor olabilirim? Bana etkisi ne? Bu duyguyu doğuran düşünce ne? gibi soruları cevaplandırmak çok büyük önem taşır.

Duygular kendiniz ve başkaları hakkında bilgi sağlayan kimyasallar, bir sinir taşıyıcı formudur. Duygularınızı anlayarak, duyguları fark ederek, onları adlandırarak, nedenleri ve sonuçları analiz etmeye başlayarak, bu verileri tanımlamanızı ve yorumlamanızı sağlar. Önce yapmanız geren duygularımızı anlamlandırmaktır.Duyguların çözümü için öncelikle duygularımızın zihnimizde ifadesine ulaşmalıyız.Duygular, hayatın büyük bir parçasıdır ve birçok özelliği vardır. Kendini tanımak isteyenler için duyguların işlevlerini tanımak ve bu duyguları anlamak çok önemlidir. Duyguları ortaya çıkaran durumlar vardır ve bu durumlar sonucunda düşünceler gelişir.Bu düşünceler beyninizdeki nöronları tetikleyerek duyguları üretir. Süreç birbiriyle bağlantılı ve belirli bir döngüye girer.


İnsanlara genellikle duygularını kontrol etmeleri, öfke, sevinç ya da korku gibi duyguları bastırmaları ve karar verme sürecinde duygularını ortadan kaldırmaları söylenir. Bu sanılanın aksine kişinin sürecini daha da olumsuz etkiler.Duyguları kontrol etmeye çalışmak, bastırmak ya da yok saymak onların size sunduğu mesajları anlayamamanıza ve sonucunda onlardan faydalanamamanıza sebep olur. Onları bastırdığınızda olmadık bir yerde o duygunuzun etkisi ile olumsuz sonuçlar ortaya çıkan davranışlarda bulunabilirsiniz. Kendinizi bastırmaya çalıştıkça, daha karmaşık bir süreç içerisinde bulabilirsiniz. Bu belirsiz döngüyü yaşamamak adına duygularınızın ve düşüncelerinizin size ne anlatmaya çalıştığını analiz etmeniz o döngüyü kırmanızda çok büyük bir destekçi olacaktır. Hedefiniz duygularınızı kontrol etmekten ziyade duygularınıza yön vermek olduğu zaman bu süreçten çıkmanız daha da kolay olacaktır.


Duygularınızı anlamlandırmaya ve duygularınızın ne söylemeye çalıştığını, nasıl çalıştığını anlamak önemlidir.( Örneğin öfkenliğinizde sinir sisteminiz nasıl tepki veriyor, bedeniniz nasıl tepki veriyor…)

Hissettiğiniz duygularınızı kabullenin ve bunun neden olduğunu anlamaya çalışın.

Duyguya tepki vermeden önce bu duyguyu size hissettiren ne, biraz nefes aldıktan sonra nasıl tepki verirdiniz o soruları cevaplandırmaya özen gösterin. Eğer bu durumla kendi başınıza baş etmek zor geliyorsa, desteğe ihtiyaç duyuyorsanız psikoterapi alabilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim…


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Hayatın eşitsizliği konusuna ne düşünmeliyim?

Bildiğimiz üzere hayat herkese aynı şansı sunmuyor. Herkes aynı maddiyata sahip, aynı fırsatlara, aynı imkanlara sahip değil ki öyle olsaydı emeklerimizin sonucunu aldığımızı hiçbir zaman düşünmezdik. Nasıl üzülmeden mutluluğun değerini anlamıyorsak bu da ona benziyor bence. Özel okula gidiyorum bazı nedenlerden. Memur çocuğuyum. Özel okula başladığım günden beri ailemden para almadım. Üstüne para almamak onları zora sokmamak için didindim durdum. Hala da öyleyim. Herkesin cebinde gezdirdiği paraları görüyorum, bindiği lüks arabaları görüyorum. Görmekle kalmıyor arkadaş grubum ve sevgilimden dolayı da bizzat yaşıyorum. Ama sorunum şu ki bunca farkındalığıma rağmen hayatın bu dengesizliğine cidden üzülüyorum. Ben bu yaşımda didinip elde ettiğim şeyler başkalarına altın tepside sunuluyor. Üstelik hak ettiklerini düşünmüyorum, karakterleri yüzünden. Gözlemlerime göre de değerini bilmiyorlar zaten. Arkadaşlarım ve özellikle sevgilim için seviniyorum, ne güzel benim yaşadıklarımı yaşamıyorlar diye. Bu konuyu onlarla konuştuğumda bana çok kızıyorlar, her bakımdan eşitiz diye. Ama ben yinede hissettiğim o eksiklik, geri kalmışlık hissini atamıyorum. Ki her gün gördüğüm için beni ekstra yorup strese sokuyor. Buna ek ve son olarak derslerden kalmamak ve para ödememek için de sürekli elimden gelenden kat kat fazlasını yapıyorum ama baktığımda bu onların umrunda bile değil. Ailem hep arkamda durup bana destek olur. Ancak okulda o insanları gördüğümde ailemin bana bir yere kadar destek olabildiğini görüyorum ve onların hayat kalitesinin neden hak ettikleri yerde olmadığını düşünüp ekstra üzülüyorum. Önerebileceğiniz bir şey var mı?