Duygusal kitlenmeyi aşma yolları?

Ben 24 yaşındayım. İlk kez bu duyguyla da sanırım 15 16 yaşlarımda karşılaştım. Duygularım içimden alınmış gibiydi. Bir şey hissetmiyordum. Bu çok uzun da devam etti ama bazen kırılmalar oluyordu. Bazen hissetmeye çok yakın oluyordum. Mesela örnek vermek istiyorum, biri seni özledim diyor. Ben de özlem duygusu yok. Onunla vakit geçirmek güzel evet hoşuma gidiyor ama eksiklik halinde duygum yok, ben de özledim demelerim hep mantıksal oldu şu ana kadar. Buna benzer çok duygu yaşadım, hiçbirini hissetmedim ama bildim. O duygu bu aslında şu an bunu hissediyorum diye kodladım.

Şu an taşındım. Yeni evimdeyim. Ailemden ayrıldım. Ve ilk kez hayatım için büyük bir karar aldım ve açıldım. Ama ailem bilmiyor. Bunların hepsi üst üste gelince iyice kitlendim. Evet hep hissetmiyordum ama bazen ağlayabiliyordum. Şu an dümdüz bir ifade ve hissizlikle geziyorum evin içinde. Hiçbir duygu kırıntısı yok içimde, bir anda hepsi çekilip alındı gibi. Bir anda yok oldu gibi. Eskiden de hissetmiyordum evet ama ilk kez bu kadar duygusuz hissediyorum. İlk kez bu kadar insanlıktan uzak hissediyorum...

Bir sebebi, bir çözümü, bir nedeni var mı bilmiyorum. Ne yapmam gerekiyor?