Duygusal olarak yoğun bir dönemdeyim ve geçmişte değer verdigim birine hata yaptım
Merhaba. 1 yıldır bir ilişki içerisindeyim, sevgilim 23 yaşında, çok sorumluluk sahibi, zeki, ancak geçmişte 3 yıllık ilişkisinde çok kez ihanete ugramış tahammülsüz ve yorgun. Birbirimizi çok seviyoruz, çok zor şeylerin üstesinden geldik, ikimizin de büyük emeği var. İlişkimizin başında ben kaçıngandım oda başka kadınlar ile konuşuyormuş. Ben bu süreçte ondan çok hoşlanmıştım fakat ondan aynı yakınlığı göremedim kavgalarımızda bana travmalarıyla gelip güvensizlikle gelip çok baskılıyor ve yaralıyordu.
Ben onunla tanıştığım ilk gün anlamıştım doğru insan olduğunu ve ne yapmamam gerektiğini. Fakat çok kötü bir hata yaptım. Sevgilim 1 aylığına memleketine döndüğünde eskiden takıldığım biri bana yazdı sosyal medyadan. Bu kişiyle duygusal bir ilişkim yoktu fakat birbirimizi tatmin ediyorduk geçmişte, bu onursuzca dursa da birbirimize saygımız vardı ve dostane olarak konuşup destek oluyorduk. Sevgilimle tanıştığımda ilişkiye başlamadan önce bu arkadaşima birinden hoşlandıgimı söyleyip iletişimi kesmiştim. Sevgilimin memlekette olduğu dönem ağır kavgalar etmiştik, aynı zamanda en yakın arkadaşımla da kavga ettiğimiz için konuşacak kimsem yoktu. Bu hatayı örtmeyecek farkındayım,son kez buluşup veda etmek istediğini söyledi bende gittim. Sahilde oturup 1 2 bardak şarap içip gitar çaldık, müzik dinledik. Beni öpmeye çalıştı ona hiç buna müsait bir yaklaşımda bulunmasamda, bende kalkıp tokat attım ve buluşma sona erdi. Erkek arkadaşim döndükten bir ay sonra güvensizlik üstüne kavga çıkartıp beni öfkelendirmek için eski sevgilisiyle yattığını söyledi, bende buna çok sinirlenip buluştuğum bu kişiyle yattıgımı söyledim ve gittim. İkimizde travmalarımizla yaklaştik ve çok toksikti. Sonra bana böyle birşeyin olmadığını söyledi ve bu durumda bende bunun olmadığını iddia ettiğimde hiç gerçekçi durmadım. En kötüsü de buluşmadığımız yalanını söylemiş olmamdı. Geçtiğimiz aya kadar bu konudaki yalanımı müthiş geri kafalılığımla sürdürdüm ve oda en son bahsettigim bu adama yazmıs ve oda buluşup şarap içtiğimizi anlatmış. Sevgilim hayatıma girmeden önce yattığımızı. Fakat erkek arkadaşım o buluşmada onu aldattığımı düşünüyor. Durum çok kötü biliyorum, batırdim ve o bunu hak etmiyordu. Ona ait hissediyorum, sadakatim sonsuz. Fakat güvenini kırdım,yalan söyledim eskiden birşey yasadığım biriyle buluşup üstüne şarap içtim.
Şuanda hala beraberiz bir sürü ayrılık kavgasından sonra. Eklemek istediğim birşey daha var benim kusurumu örtsün diye değil; ilişkinin başından beri kadınlara bakıyor bana sadakat duysada artık duymadığını söyledi fakat yinede beni çok sevdiğini biliyorum. Bu konu beni ondan ve kendimden tiksindiriyor, fiziksel olarak başka kadınları beğenmesi. Şuanda onu kazanmak için elimden geleni yapıyorum, fakat başka kadınlara baktığını gördükçe canım çok yanyor enerji bulamıyorum. Bana önceden bu konuda söyleyecek birşeyi yoktu fakat geçtiğimiz gün şunu söyledi "Doğruyu seçmek zor değil, sadece buna değeceğini düşünmüyorum. Yanlış yapmıyorum, Seni çok seviyorum bu yüzden buradayım ama baska hiçbirşey yapamam." Haklı. Fakat bu zamana kadar gösterdiğim onca çaba,emek. Onu ne kadar sevdiğimi ve her fırsatta kolladığımi biliyor. Yaptığım sindirmesi çok zor, yinede onunla bir yuva kurmak istiyorum. Kazanacağıma inanıyorum,oda bu yüzden benimle umuda tutunuyor.Birbirimize olan sevgimiz bu durumu toparlayabilir çünkü onca şeyden sonra bile hala gülüp huzurlu hissedebiliyoruz. Güvenini kazanmak istiyorum, çok anaç hissediyorum fakat kendimi düşürdüğüm konum aptal bir ergen gibi. Bütün bu olanlar nefesimi kesiyor, konuşamaz birşey yapamaz hale geliyorum.
Aynı zamanda konservatuvar lisans 2 öğrencisiyim bu süreçte erkek arkadaşım memleketine dönecegi için memleketindeki üniversitenin ve diğer birkaç üniversitenin yetenek sınavına hazırlanıyorum, biliyorsunuz müzik duygularla şekil alan, yapılanan birşey ve ben iyi bir müzisyen olsamda kendi çapımda, bu konularla beraber çok yoruldum ve müziğin enstruman çalmanın bana nasil hissettirdiği, o savaşma güdüsüyle ne kadar kararlı hale geldiğimi unuttum,yapamıyorum ve sınavlara 4 5 hafta kaldı. Onunla büyüyor ve öğreniyorum. Hem onun güvenini kazanıp, sonrasında beraber inşa edeceğimiz, sıcak ve içten bir yuva olmak istiyorum. Ayakta durmak çok zor. Biraz uzun oldu, yardımcı olursanız sevinirim. Bunu nasıl düzeltebileceğim konusunda tavsiyelere ve farklı bakış açısından beni aydınlatacak yorumlara çok ihtiyacım var. Teşekkür ederim,
Saygılarımla
Bu soru 16 Temmuz 2025 21:36 tarihinde Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba,
Öncelikle bu kadar zorlayıcı, duygusal açıdan yoğun bir süreci böylesine açık yüreklilikle paylaşabildiğin için seni tebrik ederim. Duygularını bastırmak yerine dile getirmek, iyileşmenin ilk adımıdır.
Anlattıklarından anlıyorum ki, ilişkinizde karşılıklı olarak birçok yarayla, savunmayla ve bazen de hatayla karşı karşıya kalmışsınız. Güven kırıkları, geçmiş travmalar, iletişim kazaları ve dürüstlükten uzaklaşmalar… Bunların hepsi, aslında sevgiye rağmen yaşanabilen insani hatalar. Ama bu noktada sormamız gereken en önemli soru şu:
Bu ilişkiyi onarmaya çalışırken kendini kaybediyor musun?
Partnerinin geçmişte yaşadığı ihanetler onun bakış açısını tahammülsüz ve tetikte hale getirmiş olabilir. Ancak bu, sana sürekli güvensizlikle yaklaşmasını, sınırlarını ihlal etmesini ya da seni duygusal olarak baskılamasını meşru kılmaz. Aynı şekilde, senin de yalnızlık, pişmanlık ve suçluluk duygularının etkisiyle bir buluşma gerçekleştirmiş olman niyet ne olursa olsun partnerinin güvenini zedelediği için şimdi o yükü taşıyorsun. Ancak bu yük, sadece seni ezmek için değil, kendine ayna tutman için de bir fırsat olabilir.
Peki ne yapılabilir?
1. Güvenin yeniden inşası zaman ister.
Güven bir düğme gibi tekrar basılınca aktif hale gelmez. Sabır, istikrar ve açık iletişim gerektirir. Artık onu ikna etmekten çok, davranışlarında tutarlılık göstermelisin. Güven, sözle değil davranışla inşa edilir.
2. Suçluluk yerine sorumluluk al.
Yaptığın şeyin hata olduğunu kabul etmek çok kıymetli bir adım. Ama suçlulukla hareket edersen kendi benliğini yok sayarsın. Onun yerine şu soruları sormayı dene:
“Bu ilişkide nasıl bir partner olmak istiyorum?”
“Şu anki davranışlarım bu kişiye duyduğum sevgiyi nasıl yansıtıyor?”
Bu sorular seni suçluluk yerine öz-değer üzerinden motive edecektir.
3. Onun duygularına alan tanırken kendi sınırlarını da koru.
Partnerinin sana karşı öfkesini ya da hayal kırıklığını göstermesi anlaşılır olsa da, seni sürekli suçlayan, başka kadınlara bakan, duygusal mesafe koyan bir tavır içine girmesi sağlıklı bir çözüm değildir. Onunla empatik bir şekilde konuşabilir, “Güvenini kırdığımı biliyorum ve bu konuda sorumluluğumu alıyorum. Ama aynı zamanda duygusal olarak cezalandırılmak yerine, bunu birlikte aşmayı tercih ederim,” diyebilirsin.
4. İlişkinin dinamiğini gözden geçir.
Bir ilişkide sadece emek yetmez; o emek karşılıklı olmalı. Sadece “onu seviyorum” diye bir ilişkide kalmak, seni tüketiyorsa sağlıklı değildir. Sevgi, yıpranmakla değil birlikte büyümekle ölçülür.
5. Kendini yeniden bul.
Sen bir müzisyensin. Müziği duygularla yaparsın ve şu an bu duygular seni boğuyor. Belki de en çok ihtiyacın olan şey, kendi iç sesini tekrar duymak. Enstrümanına, müziğine, kendi iç dünyana yeniden döndüğünde; orada, sana nefes aldıran o gücü yeniden bulabilirsin.
Her ilişkide yara olabilir. Ama o yaranın üstüne ne koyduğumuz, iyileştirici midir yoksa daha da kanatıcı mı… işte onu seçme şansımız var. Senin bu ilişkideki niyetin çok temiz: sevgiyle yaklaşmak, onarmak, emek vermek. Ama bunu yaparken kendi benliğinden vazgeçmeden ilerlemen çok önemli.
Eğer gerçekten iki taraf da iyileşmeyi isterse, geçmişin acıları bir bağ değil bir öğretmen olabilir. Ama eğer bir taraf sürekli cezalandıran, diğer taraf sürekli suçlanan konumdaysa; o zaman bu ilişki bir sevgi ilişkisi değil, bir “bedel ödeme” alanına dönüşebilir.
Kendine şu soruyu sormanı öneririm:
“Onu sevmek mi bana iyi geliyor, yoksa onu kaybetmemek için çırpınmak mı?”
Ve unutma…
Birini gerçekten seviyorsan, önce kendine iyi bakmalı, kendi duygusal iç dengeni kurmalı, sonra birlikte büyümeyi seçmelisin.
Umarım bu cevabım size yardımcı olmuştur. Aklınıza takılan başka sorular olursa bizimle her zaman iletişime geçebilirsiniz.
Sağlıcakla kalınız.
Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu
Çok teşekkur ederim özenle ve anlayışla çok faydalı bir yanıt vermişsiniz. Sevgilerimle