• Anasayfa
  • Sorular
  • Duygusal ve zor konularda kendimi ifade edemiyorum, hemen ağlamaya başlıyorum
İletişim

Duygusal ve zor konularda kendimi ifade edemiyorum, hemen ağlamaya başlıyorum

Gizli Kullanıcı16 Temmuz 2024 10:36

Hem ailemle hem de romantik ilişkimde bir problem olduğu zaman kendimi açıkça ve net bir şekilde ifade edemiyorum, konuşurken bir süre sonra ağlamaya başlıyorum. Ailem geçmişte uğradığım travmalarımı bilmiyor,bunlardan bazıları çocukken cinsel istismar, taciz vb. bazıları da hastalık vs gibi durumlardan ötürü çektiğim yoğun fiziksel acıdan oluşuyor bunların yanında öfkemi kontrol edemiyorum, çabuk sinirleniyorum, hepsinin tabii ki de ruhuma sirayet ettiğinin farkındayım ve iyileşmeye çalışıyorum. 24 yaşındayım, annem bana hep "geçmişin güzel şeylerini görmüyorsun kötü olaylarda takılı kalmışsın" demişti. Duygusal açıdan onlar tarafından ihmal edildiğimi, birçok ihtiyacımı karşılayamadıklarını beni koruyamadıklarını düşünüyorum, ve bu durum beni çok öfkelendiriyor, ben çocukken annem babaannem ile dedeme bakıyordu aynı evde onlarla birlikte yaşıyorduk, çocuk halimle onlara hizmet etmeye zorlanıyordum bu durum 21 yaşıma kadar devam etti, babam uzakta çalışıyordu eve yılda birkaç kez geliyordu, şuan bile uzakta. mevcut durumum bazen annemle bazen de tek yaşıyorum. Annemi çok üzüyorum, biliyorum ki o da çok zorluklar çekti. Fakat sadece kendi acılarımı söyleyip duruyorum. Çoğu zamansa anne babamın ebeveyniymişim gibi davranmak durumunda kaldım.

Sevgilim çok anlayışlı ve kendimi onun yanında çok güvende hissediyorum. Onunla her konuda daha açık konuşabilmeme karşın tartışmalarımızda ağlamaya başlıyorum. İlişkimiz benim duygusal durumum ve halledemediğim problemlerim yüzünden zarar görüyor, evet ona bağlı hissediyorum ve de onunla olmayı çok istiyorum. Onu üzmemeyi, benim yüzümden kendisini değiştirmek zorunda hissetmemesini istiyorum, olduğumuz gibi aynı yolda yürüyen iki farklı insan olma özelliğimizi iletişim problemlerim yüzünden kaybetmek istemiyorum. Sevgilim bana, ilişkide bekar gibi davranıyorsun, çift olduğumuzu unutuyorsun, senin canın nasıl istiyorsa öyle devam ettik ilişkiye ve sen kendin yönlendirdin demişti. Değişmeyi ve dönüşmeyi çok istiyorum, maddi durumum elverişli olduğunda terapiye başlayacağım, fakat bu süre zarfında ilişkilerimi düzeltmek için neler yapabilirim? İletişim eksikliğimi nasıl giderebilirim? Sürekli ağlama hissini nasıl engelleyebilirim?

Teşekkür ederim 💖

Bu soru 16 Temmuz 2024 17:33 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


İlişkinizdeki iletişim eksiklerini gidermek ve şu an hissetmiş olduğunuz duygu durumlarını kontrol altına alabilmeniz için bazı tekniklerden bahsedebiliriz:

Duygusal tepkilerinizi kontrol edebilmek adına hangi durumların sizi tetiklediğini gözden geçirebilir bunu yaparken kendinize bir duygu ve düşünce defteri edinebilirsiniz.

Bu deftere gün içerisinde hangi olaylarla ya da tepkilerle karşılaştığınızda aniden ağlama isteğinizin gelmesine neden olduğunu not alabilirsiniz. Böyle bir defter edinmek tepkilerinizi ve duygularınızı daha rahat anlamanıza yardımcı olabilir.


Duygusal tepkilerinizi kontrol edebilmek adına olaylara verdiğiniz tepkilerin ne kadar uygun olduğunu düşünebilirsiniz. Bazen fark etmeden yaşadığımız olayla uyumlu olmayan duygular ya da davranışlar sergileme gereksinimi içerisinde bulunabiliriz. Örneğin; Bizi çok üzen bir olay karşısında karşı tarafa üzgün olduğumuzu belli etmemek adına gülümsemeye devam etmek ve hiçbir şey yokmuş gibi davranmak gibi.

Bu tarz davranışlar şu anki yaşamış olduğunuz duygu ve davranışların bir sebebi olabilir.


Yaşamış olduğunuz erken yaşam deneyimleriniz şu anki düşünce sisteminizin oluşmasını sağlamış olabilir. Çocukken babanın uzakta olması ve yakın bir ilişkinin kurulamaması, annenin yaşamış olduğu sıkıntılar ve sizin aile üzerinde almış olduğunuz sorumluluklar zorlayıcı olabilir. Bu olaylarla birlikte düşünce sisteminiz olumsuz düşünceleri daha fazla görme eğiliminde olabilir. Bu da sizin olaylara karşı bilişsel çarpıtmalar yapmanıza yol açabilir. Bu konuları daha iyi anlayabilmek adına bir bilişsel davranışçı terapist ile görüşebilir ve bu konuları daha derinlemesine çalışabilirsiniz.


İlişki içerisindeki iletişim dilinizi fark edebilir ve olaylar karşısında ne kadar yapıcı, ne kadar suçlayıcı bir eğilim içerisinde olduğunuzu fark edebilir ve ortak bir anlayış geliştirebilirsiniz.


Yaşamış olduğunuz travmatik deneyimleri de göz önüne aldığımızda sizin için en sağlıklı yollardan birisi terapi almak olacaktır.

Proje kapsamında uygun fiyatlı terapi olanağı sağladığım danışanlarda bulunmaktadır. Eğer süreçle ilgili detaylı bir bilgi almak isterseniz iletişime geçebilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz.Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben.Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani.22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum.Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı.++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine.( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum.Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum.Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum.Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗