Erkek arkadaşım fikir değiştirdi ve çocuk istemediğini söyledi
Erkek arkadaşım 49 ben 45 yaşındayım, onun çocuğu var benim yok. İlk başta çocuk istiyorsan elimizi çabuk tutalım dedi şimdi istemiyorum çok zor, hayatımızı yaşayalım diyor.. Ben hiç istiyorum demedim diyor, söylediği şeyide hatırlamıyormuş.Ben kararsızım yaşımdan dolayı ama bir yanım olsun istiyor. Kendisi istemiyormuş ama kimsenin anne olma isteğine de engel olan olmak istemezmiş.Tartıştık. canım sıkılmıştı,Ertesi gün gerek olmadıkça konuşmadım o ise hiç bir şey olmamış gibi davrandı,Hatta neden benimle konuşmuyorsun dedi.Üstüne Ne zaman eski halimize döneceğiz dedi.Yok saydı kırıldığımı.Düşünmeliyim dedim, istemiyorum deyip benim üzerime attın sorumluluğu dedim.Benim için önemli bir konu dedim. Sessiz kaldı.Yine bir şey olmamış gibi planın ne, ben bugün bunları yapacağım diye rahat konuştu. "Bir de çok seviyor beni"
Şimdi kendime kızıyorum neden sorumluluğu üzerime alıp karar veren ben oluyorum ki ! Yapılan şeyin adını koyamıyorum, davranışları da çözemiyorum. Genel olarak ta böyle, sakin,rahat,asla tartışamazsınız. Sizi çatlatır ama bunu yaptığının farkında değildir. Başka zaman neyin var diye sorar ama kendi varsa işin içinde asla sormaz. Olmamış gibi davranır.Ben nasıl hareket etmeliyim. Tavrından dolayı, isteğime bu kadar duyarsız ve eylemsiz kaldığı için konu çocuktan başka bir boyut aldı bende. Benimle konuşmuyorsun Seni üzdüm mü? Yanlış birşey söyledim sanırım? Ne hissettiğini bana anlat gibi cümleler bekledim ama malesef. Bir yandan da hayatını benile geçirmek isteyen,gelecek planları yapan,ilgili biri. Ne yapmalıyım, ne düşünmeliyim. Karşımda nasıl bir insan var. Manipülemi ediliyorum.?? Teşekkür ederim şimdiden.
Bu soru 28 Haziran 2025 18:19 tarihinde Psikolog İrem Gülsün Zengin tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili Danışanım,
Paylaştığınız duygu ve düşünceler çok katmanlı, derin ve haklı olarak kafa karıştırıcı. Uzun vadeli bir ilişkinin içinde olmak, hele ki hayatınızın ilerleyen dönemlerinde çocuk sahibi olma gibi büyük kararlarla karşı karşıya kalmak, ciddi içsel sorgulamalar yaratabilir. Size adım adım yanıt vereyim.
İlişkide en çok zorlayan durumlardan biri, duygusal ihtiyaçların karşılık bulmaması ve yaşanan kırgınlıkların yok sayılmasıdır. Siz, kendiniz için çok önemli bir konuda duygusal destek beklerken; partnerinizin hiçbir şey olmamış gibi davranması, bu yalnızlık duygusunu artırmış olabilir. Bir insan tartışma istemiyor diye duygularını bastırmak zorunda değilsiniz. Konuşulmayan, halının altına süpürülen konular zamanla daha büyük kırgınlıklara yol açar.
Çocuk sahibi olmak, hem fizyolojik hem de duygusal açıdan karmaşık bir konu. Sizin kafanızın karışık olması son derece anlaşılır. Ancak burada dikkat çeken şey; partnerinizin “ilk başta söylediğini inkâr etmesi” ve sizin bu konuda karar verme sorumluluğunu size bırakması. Bu tutum, pasif-agresif bir savunma mekanizması olabilir. Birey kendi kararını açıkça ifade etmekten kaçındığında, partnerinin kararını bekler. Fakat bu, yükün tek taraflı hissedilmesine neden olur. Bu da ilişkideki dengenin bozulmasına yol açar.
Partnerinizin sizi üzmesine rağmen hiçbir şey olmamış gibi davranması, belki de onun duygularla baş etme biçimiyle ilgilidir. Bu davranış biçimi bazen duygusal yetersizlikten, bazen de empati eksikliğinden kaynaklanabilir. Size karşı geleceğe dair planlar yapması, ilgi göstermesi elbette değerli. Ancak bu ilginin niteliği de önemli. Yani sizi anlamaya, duygularınızı duymaya dönük bir ilgi mi, yoksa “ilişkiyi devam ettirmeye” yönelik mi?
Sizi istemeden “karar verici” konumuna itmesi, ardından da yaptığı şeyi “yokmuş gibi” davranması, manipülasyonun pasif bir türü olabilir. Manipülasyon her zaman bilinçli yapılmaz. Bazı bireyler, yüzleşme yerine kaçınmayı seçer ve karşısındakini karar alma pozisyonuna iter. Siz de şu an bu yükle kalmış görünüyorsunuz. Karşı tarafın sessizliği, aslında sorumluluktan kaçınmak için seçtiği bir yöntem olabilir.
Bu noktada en sağlıklı adım, duygularınızı bastırmadan, net ve açık bir iletişim kurmaktır. Onun duygularınıza karşılık verip veremediğini görmek, sadece bu konu için değil, ilişkinin geleceği açısından da belirleyici olacaktır. Ayrıca, kendi çocuk isteğinizi de başkasının ne düşündüğüne göre değil, gerçekten siz ne istiyorsunuz sorusuyla değerlendirmeniz önemli. Partnerinizin sessizliğine ve rahatlığına karşı kendi ihtiyaçlarınıza kulak verin. Sizin duygunuz da, kırgınlığınız da bu ilişkinin içinde görünür olmayı hak ediyor.
Son olarak...
Bir ilişki, karşılıklı duygusal emeğe ve saygıya dayandığında büyür. Şu anda kafanızın karışık olması son derece insani. Bu süreçte hissettiklerinizi bastırmak yerine anlamlandırmaya çalışmanız, aslında çok güçlü bir içsel farkındalık göstergesi. Bu konuda konuşmak isterseniz ya da tekrar yazmak isterseniz, her zaman buradayım.
Dilerim kalbiniz ve aklınız uyum içinde bir yol bulur.
Sevgilerimle💕
Psikolog İrem Gülsün Zengin
