Erkek arkadaşıma artık nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Yazdıklarınızı okurken sanki kalbinizin sesini duyuyor gibiyim. O yorgunluk, o belirsizlik hissi... Ne kadar yıpratıcı olduğunu anlıyorum. Uzak mesafe ilişkisinin getirdiği o kendine has zorluklar, iletişim kurma çabası, anlaşılma arzusu ve bunların karşılığını görememenin yarattığı hayal kırıklığı... Tüm bunlar sizde derin bir iz bırakmış.

O "acaba sevgisi yeterli mi?" sorusu, "taleplerimi neden duymuyor?" düşüncesi... Bunlar zihninizi kemiren, enerjinizi tüketen çok insani sorgulamalar. Haklısınız, bu belirsizlik insanı gerçekten çok yorar. Özellikle de sevdiğiniz kişiden beklediğiniz o küçük ama anlamlı adımları göremediğinizde.

İletişim ihtiyacının dengelenmesi, uzak mesafe ilişkilerinde gerçekten de en sık karşılaşılan zorluklardan biri. İkinizin de hayat koşturmacası içinde ilişkiye zaman ayırmak, o bağı canlı tutmak için çabalamak zorunda olması kolay değil. Ama sizin durumunuzda dikkatimi çeken şu oldu: Siz aslında ihtiyacınızı net bir şekilde dile getirmişsiniz. "Bana haber ver", "beni biraz daha önceliklendir" demişsiniz ve defalarca söylemenize rağmen bir değişim olmaması sizde bir çaresizlik, değersizlik hissi yaratmış. Bu duyguyla baş başa kalmak gerçekten de çok zor.

Sık sık verdiğiniz örneklerden anlıyorum ki, bir de yanlış anlaşılma durumu söz konusu. Belki o bu durumu "normal" karşılıyor olabilir ama siz aynı noktada kalmak istemiyorsunuz. Sizin için "önemsenmek", "sevildiğini hissetmek", günlük hayatın yoğunluğuna rağmen fark edilmekle eş anlamlı olabilir. Bu özeni göremediğinizde hissettiğiniz öfke ve şüphe de gayet anlaşılır tepkiler. 😊

Unutmayın ki, her bireyin ilişki içindeki iletişim sıklığına verdiği önem farklıdır. Kimisi için gün boyu iletişim olmazsa olmazken, bir başkası için arada sessizlik "normal" gelebilir. İşte tam da bu noktada, sizin ihtiyaçlarınızla partnerinizin beklentileri arasındaki makas açıldıkça, kaçınılmaz olarak gerilimler ve tartışmalar ortaya çıkar.

Burada size küçük bir egzersiz önerebilirim: Duygularınızı yazdığınız bir günlük tutmak. Özellikle o anlarda zihninizden geçenleri, "Şu an neden böyle hissediyorum?", "Ona ne demek istiyorum?", "Ne duymak isterdim?" gibi sorularla açabilirsiniz. Bu, zamanla hem kendi sınırlarınızı hem de ilişkinizden beklentilerinizi daha net bir şekilde görmenize yardımcı olabilir.

Bazen de, bir şeyleri defalarca dile getirdikten sonra bir değişimim olmaması, karşı tarafı anlamaya çalışmak yerine kendimize dönmemize yol açar: "Ben neye razı olabilirim, neye olamam?", "Bu ilişkide gerçekten hak ettiğim değeri görüyor muyum?" Bu soruları kendinize sormak, sizi sevgilinize tekrar tekrar aynı şeyleri anlatma zorunluluğundan kurtarabilir ve kendi ihtiyaçlarınızı yeniden değerlendirmenize olanak tanır. 💁

Sürekli tetikte olmak, hep arayan taraf olmak gerçekten de çok yorucudur. Sizi bu yorgunluktan uzaklaştıracak bir ilişki dinamiği kurmak mümkün mü, buna karar verecek olan sizsiniz. Bu süreci ilerletirken, bazen en iyi yol kısa bir mola vermek ve duygularınızı dışa vurmadan önce içinizde netleştirmektir. Görünürde basit bir "haberdar olma" meselesinin bu kadar karmaşık duygulara yol açması, aslında ilişkinizde görmek istediğiniz değeri bulma arayışınızla çok yakından ilgili. Bu, kesinlikle göz ardı edilmemesi gereken önemli bir ihtiyaç.

Belki bir sonraki adımda, partnerinizle karşılıklı olarak beklentilerinizi ve sınırlarınızı, kırmadan dökmeden konuşmayı deneyebilirsiniz. Hatta birlikte küçük anlaşmalar bile yapabilirsiniz. Örneğin, günde birkaç dakikalık samimi bir konuşmayı garanti altına almak gibi küçük adımlar, bazı ilişkilerde büyük ve olumlu değişikliklere yol açabilir. Tabii ki en önemlisi, kendi duygularınızın ve ihtiyaçlarınızın arkasında durabilmeniz. Şu an tam olarak nereye tutunacağınızı bilemeseniz de, bu soruları kendinize sormanız bile çok değerli bir başlangıç.

Unutmayın, şu an hissettiğiniz bu karmaşık duygularda yalnız değilsiniz. Duygularınızı bu kadar açık bir şekilde ifade edebiliyor olmanız bile aslında çok kıymetli bir özellik. 🌿 Kendinize şefkatle yaklaşın ve bu süreci kendi iyiliğiniz için bir fırsat olarak görmeye çalışın.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.

Sevgiler,

Psikolog

Ayşe Tuba Aksakallı...