Romantik İlişkiler

Erkek arkadaşımı gerçekten seviyor muyum ?

Gizli Kullanıcı30 Ağustos 2025 22:46

6aydır ilişkim var çok güzel giden erkek arkadaşım beni seviyor farkındayım çok mutlu huzurlugüvenli bi ilişkiben 23 o 29yaşında her gören bizi beğenir yakıştırıyor gayet iyi bir çocuk 2 3 aydır acaba seviyormuyum diyorum buluşmak görüşmek istiyorum doğum gününde her detayı planlıyorum ve ben çok düşünen vesveseliym bu içimdeki benim duygummu kaygımı ayırt edemiyorum çok üzülüyorum evlilik yoluna gidicez yanında çok mutluym heycanlı gece özelliklere tekken hep bu düşünceler geliyor artık bir iki gündür yanındayken de diyorum ne yapıcam bilmiyorum sevdiğimi düşünüyorum mutşu bir gelecek bizi bekliyor diyorum bi yandan bunlar beni mahvediyor ona sarıldığımda bile öyle huzurluyumki

Bu soru 6 Eylül 2025 20:35 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Öncelikle Merhabalar,


Anlattığınız durum kendinizle yaşadığınız bir iç çatışmayı gösteriyor. Bir yanda sizi seven, size güven veren, yanında huzur bulduğunuz ve birlikte güzel bir gelecek hayal ettiğiniz bir ilişkiniz var. Diğer yanda ise zihninizde tekrar tekrar beliren “acaba seviyor muyum?” soruları, özellikle yalnız kaldığınızda veya geceleri yoğunlaşıyor. Bu ikili hal çoğu kişinin yaşadığı bir süreçtir ve genellikle ilişkiye dair değil, kaygıya dair ipuçları verir. Çünkü gerçek duygular, özellikle yakınlık ve bağlılık, birlikte geçirilen anlarda kendini belli eder; siz de onun yanındayken sarıldığınızda huzur bulduğunuzu, yanında heyecan duyduğunuzu söylüyorsunuz. Oysa sorgulamalarınız daha çok yalnızken, zihnin “ya yanlış yapıyorsam” kaygısı devreye girdiğinde ortaya çıkıyor.


Şunu bilmek önemli: Sevgi tek bir biçimde yaşanmaz. Bazı anlarda yoğun bir tutku, bazı anlarda güvenli bir dostluk, bazen de sakin bir eşlik etme hissi olabilir. Biz ise çoğu zaman “hep yüksek bir heyecan” bekleriz ve bu olmadığında “acaba sevmiyor muyum?” diye şüpheye düşeriz. Oysa ilişkilerde asıl kıymetli olan, duyguların dalgalanmasına rağmen güvenin, saygının ve birlikte olma isteğinin devam etmesidir. Siz, doğum gününü özenle planlıyor, görüşmeleri arzuluyor, geleceğe dair umut besliyorsunuz. Bunlar sevginin davranışsal işaretleridir ve duyguların salt düşünceyle değil, davranışla da kendini gösterdiğini hatırlamak çok önemlidir.


Kaygının doğası, netlik ve kesinlik istemesidir. Zihniniz “ya sevmiyorsam?” sorusunu defalarca sorarak aslında kesin bir yanıt bulmaya çalışıyor. Fakat kaygının paradoksu şudur: Ne kadar çok yanıt ararsanız, kaygı o kadar güçlenir. Çünkü mesele, cevabı bulmak değil, belirsizliğe tahammül edebilmektir. Bunu fark ettiğinizde, sorular geldiğinde kendinize “bu benim kaygımın sesi, şu an gerçek hislerimin sesi değil” diyebilirsiniz. Yanındayken huzur duyduğunuz, güvenli hissettiğiniz ve geleceğe dair umut beslediğiniz anlar, duygularınızın gerçek göstergeleridir. Yalnız kaldığınızda zihninizin ürettiği şüpheler ise, sevginizin yokluğunu değil kaygınızın varlığını anlatır.

Böylesi dönemlerde işe yarayan yöntemlerden biri, kaygı geldiğinde bedeninize ve duyularınıza dönmektir. Derin nefes almak, çevrede gördüğünüz ve duyduğunuz şeylere odaklanmak, düşünceyi “şimdi zihnim kaygılı” diye adlandırıp bırakmak, düşünce döngüsünü azaltır. Ayrıca “endişe zamanı” tekniğiyle gün içinde belli bir zamanı kaygılara ayırıp, geri kalan vakitlerde zihninize “bunu sonra düşüneceğiz” demek de işe yarar. Bununla birlikte, partnerinizle bu konuyu paylaşmak ve “bazen zihnim çok kaygılı çalışıyor, sana olan sevgimi gölgelemiyor ama kafam karışıyor” gibi yargısız bir dille ifade etmek, ilişkinizin güvenli yapısını daha da pekiştirir.


Unutmayın ki, evlilik gibi büyük adımlar yaklaşırken zihnin sorgulamaları çok insani bir durumdur. Bu sizi “yanlış bir ilişkideyim” demek zorunda bırakmaz. Tam tersine, ilişkinizi önemsediğinizi, uzun vadeli düşündüğünüzü gösterir. Eğer bu düşünceler günlük hayatınızı zorluyor, mutluluğunuzu gölgeliyorsa bir terapist eşliğinde kaygı ile sevgi arasındaki farkı çalışmak size çok iyi gelir. Bu durum, sizin duygu dünyanızın hassasiyetini gösteriyor. Kendinize daha fazla şefkat gösterdikçe, duygularınızın doğal akışına güvenmeyi öğrendikçe içinizdeki huzur daha çok görünür olacaktır. İhtiyacınız olduğunda tekrar yazarak detaylı bir şekilde anlatabilirsiniz.


Sevgilerimle,

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu

alinti

Artık sadece oturup ağlamak istiyorum hala devam ediyor 2 hafta okey 1 hafta düşünceler beni boğuyor yanına gidiyorum 2 saat önce karalar bağlayan benden eser yok çok iyiyim diyorum ne kadar saçma sapan düşünmüşüm diyorum sonra yanlız kalınca yine aynı şeyler acaba yeterince seviyormuyum 1 hafta ne zaman evleniriz ne yaparız derken 1 hafta ya evlenirsem oluyorum Ağlamak istiyorum korkuyorum içimin derinlerinde bu kaygıya rağmen onu istiyorum farkındayım ama bir içimde öyle bir şey var ki birazcık bakımsız yani şöyle çok temiz biri ama bazen böyle saç sakal birbirine giydiği kıyafetler olmuyo ben onun yanına hep böyle en özenli halimde gidiyorum o böyle geliyor ben bunu düzeltmek istiyorum sonra alınır gücenir diyorum sonra acaba böyle olduguma onu bu şekilde değiştirdiğim için sevmiyormuyum diyorum ama ayrılmak söz konusu olmuyo 2 3 gün sonra bunlar kafamda netleştirelim seviyorum diyorum 1 2 hafta rahat sonra tekrar tekrar eğer birşeye adım atarsak ve ozamanda böyle olursam diye çok korkuyorum bir yandan onunla bir yuva kurmak birşeyler yapmak o kadar güzell geliyor her şeyin üstesinden gelebiliriz birlikte gibi bi an böyle donup kalıyorum ve artık çok yoruldum ilişkimiz çok güzel ama ben içimde bunlarla savaşmaktan kendimden çok yoruldum artık genel hayatımda sürekli kaygılı vesveseli biriyim bilmiyoeum belki bu giyim kuşam konusu ailemden gelir onlar çok dikkat etmezdi ben böyle dışarıda tetikte olurdum hep güzel giyin edin yapın vs şimdi oda öyle Of ne yapcam ne edicem bir yandan çok dogru geliyor bir yandan yanlışta değilde sanki bunlar düşünülüyorsa evlenemem gibi geliyor

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Herşey çok tamam uyuşma anlaşma bazen bana kendisi büyük geliyor fiziksel olarak ben minyon biriyim o benden 6 yaş büyük bunu düşününce çok kötü biri gibi hissediyorum kendimi ama bazen böyle iyice yüzüne bakıp gerçekten seviyormuyum diyorum bi yandan sürekli hayaller konuşmalar kafayı yiycem ne kaygıysa yanlış yapıp bitirmek nede iç sesimse yanlış karar vermekten korkuyorum ve ben okbli gibiyim hayattada çok teşekkür ederim burdan tekrar soru sorulurmu onu bile bilmiyoeum ama teşekkür ederim ilginiz için

7 Eylül 2025 00:23
Uzm. Kl. Psk. Aslı Soylu

Benimle bu kadar açık paylaştığınız için teşekkür ederim. Anlattıklarınızdan, hem ilişkinizdeki uyum ve mutluluğu görüyor olmanız hem de zihninizin bazen sürekli sorgulamalarla sizi yorması çok anlaşılır bir durum. Özellikle ‘yanlış karar vermekten korkma’ hali, sizin ne kadar sorumluluk duygusu yüksek, değer verdiğiniz ilişkide hata yapmak istemeyen biri olduğunuzu gösteriyor. Bedeninizdeki, yaşınızdaki ya da boy farkınızdaki ayrıntılara bu kadar takılmanız da kaygınızın bir yansıması; bu sizin kötü biri olduğunuzu asla göstermez. Zihninizin ‘seviyor muyum, doğru karar mı?’ diye sorması, hassasiyetinizin ve kaygı odaklı düşünme tarzınızın bir yansımasıdır. Bu yüzden kendinizi suçlamak yerine, bu sorgulamaların aslında sizi korumaya çalışan ama ölçüyü kaçıran bir tarafınızdan geldiğini hatırlamanız kıymetli olur. Burada paylaştığınız şeyler çok değerli. İstediğiniz zaman yeniden soru sorabilir, yazabilir, süreci birlikte anlamlandırmaya devam edebiliriz. Kaygılarınızı burada dile getirmeniz bile aslında kendinize ve ilişkinize gösterdiğiniz özenin bir göstergesi. Bu süreçte size eşlik etmekten memnuniyet duyarım. Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu

7 Eylül 2025 07:58
Gizli Kullanıcı

Ben artık ağlamak istiyorum sadece bir yandan onla olmak evlenmek bir hayat kurmak rüya gibi güzel her şeyiyle böyle oluyo düşünce onu kabul ediyorum sonra içime bişey düşüyor yapamam gibi yeterince sevemiyorum gibi doğru değil gibi kaygı öyle yer ettiki mesela 2 hafta çok iyi 1 hafta bu düşünceler bunların sonunda okey diyorum beynime seviyorum doğruluyorum gidiyor hop başka bir zaman tekrar 1 gün geliyor artık düşünmemeye çalışıyorum sonra o gün akşam yanına gidiyoruz ya diyorum neler düşünmüşüm ben böyle bunlar ne dir saçma sapan öyle huzurlu mutlu içimde biryerde onu öyle istiyor seviyorum ki ama bşryerde öyle bir korkuyorumki ve şöyle bir şey var utanıyorum ama bilmiyorum ben onun yanında özellikle hep çok bakımlı güzel gitmeye gayret ediyorum bence böyle olmalı o çalışıyor ve üstünde sorumluluk fazla saç sakal uzamış sabah eline ne geldiyse giymiş eski o bu demeden uyumsuz benş beni kırıyo yani ben istiyorumki hep öyle özenli güzel olsun sonra karşıma çıkıyor biryerde insan sevdiği kişiyi değiştirmez oldugu gibi kabul eder ben onu kötü birşekilde değiştirmeye çalışmıyorumki daha iyi olsun istiyorum ona bubdan hiç bahsetmedim ama bilmşyoeum ya çok mutluyum yanında evde bu düşünceler beni yiyor ve bazen şey oluyorum güzel sohbet ediyoruz bi anda bazı şeyleri var böyle birşey anlatırken taklit gibi mesela kuzenini bir anda yüzünü gözünü koca adam bebek gibi yapıyo biraz komik evet ama bazen diyorum dur insanlar var falan rahatsız oluyorum bundan sonra üzülüyorum da yani saçma sapan şeylere takılıyorum ve o kadar yıprandım ki kendi kendime bir yanım koşup hep onla olmak istiyorum bir yanım olmaz diyo bu kadar şeyi takıyorsun yapamazsın ya sonra işler ciddiye binince olmaz dersen ya olmazsa naparsın diyorum sanki hemen bir karar vermeli gibi böyle artık ben çok yoruldum nolur bana yardım edin çok seviyorum ama bir yandan yeterince sevmiyorum gibi grlşyo hiç bir kusuru görmeyelim gibi geliyo ben artık bilmiyorum çok güzel giden bir ilişkide kendimi yiyip bitiriyorum

22 Ekim 2025 21:27

Cevaplanmış benzer sorular