Psikoloji

Erkek arkadaşımın eski sevgilisiyle olan mesajlaşma

Gizli Kullanıcı7 Eylül 2024 10:51

Erkek arkadaşımla 9 aylık ilişkimiz var ilk tanıştığımız zamanlarda iyiydik sonrasında eski sevgilisinin mesajlarını görüp kavga ettik ve kendine zarar vericek şeyler yapmaya kalkıştı peşimden geldi istemedim artık onu ama seviyorumdum da 2 ay sonra tekrar geri döndüm ona güvenmek istiyordum ona sürekli kız eklerdi bütçesini bizim üzerimden harcardı cinsel istekte bulunurdu en son ilgisizlik kaynaklı kavga ettik ayrılma konuşması gibi yazdım ama aslında istediğim hatasını telafi etmeye çalışması o ise ınstagrmadan kız ekledi her yerden engelledi ağladım konuşmaya çalıştım ama bana dediği tek kelime sen beni 2 defa bıraktın bir daha affetmicem tekrar engelledi

Bu soru 27 Eylül 2024 22:11 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili danışan, yaşamış olduğunuz romantik ilişkinin karmaşıklığı sizi oldukça olumsuz etkilemiş olabilir. İlişki içerisinde iken partnerinizin eski partneri ile iletişime geçmesi ve daha sonra bu davranışları sürdürmesi güveninizi oldukça zedelemiş olmalı. Bu süreçte yaşamış olduğunuz duygu karmaşası olumsuz hisler çok normaldir.


İnsanların hayatındaki her ilişki kalıcı olmayabilir. Bu yüzden iyileşmek için atılacak en büyük adım durumu kabullenmektir. Siz partnerinizi hata yapmasına rağmen tekrar kabul etmiş ve hatasını düzeltmesi için fırsat vermişsiniz. Ancak bir süre sonra anladığım kadarıyla sizi engellemiş. Önce hayatınıza girmek için çabalaması daha sonrasında ise bu davranışta bulunması sizde kafa karışıklığı yaratmış olabilir.


Bu süreç sonrasında sağlıklı olan eski partnerinizin davranışları yerine kendi gelecek hedefleriniz odaklanmanız olabilir. yaşamış olduğunuz bu olumsuz deneyimi ve ilişkiyi kabul ederek duygularınızı yaşamaya izin verin. Her ayrılık sonrası bir yas süreci gerektirir. Bu süreçte hissetmiş olduğunuz tüm olumsuz duyguları yaşayın bastırmaya çalışmayın.

Duygularınızı yazıya dökmek size rahatlatıcı bir etki yaratabilir bu yöntemi deneyebilirsiniz.


Kendi psikolojik ve fiziksel sağlığınızı korumak adına girişimlerde bulunun. Öncelikle kendi değerinizi anlamaya ve sınırlarınızı korumaya yönelik çalışmalar yapabilirsiniz. Öz şefkat ve öz değer geliştirme çalışmalarında bulunabilirsiniz.


Fiziksel iyilik için egzersiz ,yürüyüş, düzenli uyku,dengeli beslenme fayda sağlayabilir.


Zihninizi rahatlatmak ve anda kalabilmek için meditasyon ve yoga gibi yöntemleri deneyebilirsiniz.

Bu süreçte sosyal bağ kurmak faydalı olabilir. Yaşamış olduğunuz duyguları çevrenizdeki güvendiğiniz insanlarla paylaşabilir destek isteyebilirsiniz. Güvendiğiniz insanlarla duygularınızı paylaştıkça pek çok insanın bu tarz durumlarla karşı karşıya kaldığını görebilirsiniz ve yalnız olmadığınızı hissedebilirsiniz.


Ayrıca yeni arkadaş grupları edinmek,var olan haberlerinizi gerçekleştirmek ve yenilerini eklemek, kendinize gerçekçi ve küçük hedefler koyup bunları tamamlamak ,tamamladığınızda kendinizi takdir etmek yaşam doyumunuzu biraz daha arttırabilir.


Bu süreçte duygularınız ve davranışlarınız yönetmekte zorlanırsanız bir profesyonelden destek almaktan çekinmeyin. Kendi değerinizin farkına varın.


Umarım cevabın faydalı olmuştur.

Sevgiyle kalın.


Uzm. Psk. Berfin Sönmez

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Perinatolojik kayıplar niçin bir ölüm sayılmıyor?

Geçen yıl 7 aylık bebeğimin karnımda kalbi durdu . Şuan bunları konuşabiliyorum ya da konuşmaya çalışıyorum zaman geçtikçe hafifliyor mu yoksa alışılıyor mu bilemiyorum neyse şuna değinmek istiyorum acımı tam anlamıyla yaşayamadım ve bu içimde bir ukte bir suçluluk duygusu gibi kaldı şimdi bir bebeğim oldu gayet sağlıklı ve mutlu ama ben onu her sevişimde sanki kaybettiğim bebeğimi önemsemediğim onun acısını çok çabuk unutmuşum gibi hissediyorum buna sebep olan şeyler de şunlar çevrem bana bir kayıp yaşamışım gibi değilde sanki düşük yapmışım gibi davrandılar ama ben 12 saat sancı çekip doğum yaptım ve bebeğimi bir kez bile göremedim kucağıma alamadım bunu çok basit algıladılar benim acımı resmen içime sindirdiler şimdi her mezarına gidişimde o günü tekrar yaşıyorum ve acımı en dibine kadar yaşasaydım keşke diyorum …ve onun mezarını her görüşümde acaba nasıldı eli kolu yüzü gözleri saçları var mıydı acaba kime benziyordu bunları merak ediyorum yeni bir bebeğimiz oldu diye acaba bize kızıyor mudur? Onu daha mı az istedik sanıyordur ? Gibi gibi birçok şey demem o ki çevre perinatolojik kayıpları gerçekten bilmiyorum ve büyük cahillik yanımda rahatça bebeğimin ölümünden konuşuyorlar ben üzülecek miyim demiyorlar ama 10 yaşında ölseydi benim çocuğum adını bile anamazlardı isyanım çok büyük etrafıma özellikle anneme eşime aileme ve yakınlarıma söyleyeceklerim bu kadar dahasını yazamıyorum …