Erken doğum yaptım ve kötü hissediyorum

Merhabalar. İçinde bulunduğunuz durumun sizin için ne denli zorlu olduğunu anlayabiliyorum ve üzüntünüzü paylaşıyorum, bu durumla başa çıkmaya çalışmanın yıpratıcı olabileceğinin de farkındayım. Öncelikli bilmenizi istediğim şey başa çıkmak için duygularınızı kabullenmeniz gerektiğidir. Bu duygulara sahip olduğunuz için kendinizi suçlamayın, yaşadığınız olay gereği bu şekilde hissetmeniz çok anlaşılır. Neden duygularınızı ifade edemediğinizi sorgulayarak başlayabiliriz;

Duygularını ortaya koyamayan insanlarda sıklıkla şu deneyimlerle karşılaşırız;

Geçmişte duygularını ifade ettiğinde zarar gören ya da eleştirilen kişilerde (çocuklukta ağladığında kızılan, kardeşini kıskanmasına izin verilmeyen kişilerde)

Geçmişte duygularının ifade edilmesine izin verilmeyen, duyguların konuşulmadığı evde büyüyen kişilerde sıklıkla duygularını sözel veya ifadesel olarak yansıtmadığını görürüz.

Oysa ağlamak gülmek gibi bir eylemdir. Sözel olarak ifade edişimiz yetersiz kaldığında vücudumuzun üzüntümüzü, öfkemizi, bazen mutluluğumuzu bile ifade etme çabasıdır. Diğerlerinin sizi ağlarken görmesi sizin çaresiz ve bu durumla başa çıkamadığınız anlamına gelmez. Bunu bir başkası üzerinden düşünebiliriz; tanıdığınız bir insanın başına onu üzen bir olay geldiğini ve ağladığını düşünelim; ne kadar çaresiz olduğunu düşünür müsünüz ? yoksa eleştirel olmayan iç sesiniz şu anda kendisini ifade etmeye çalıştığını ve yanında olmanız gerektiğini mi söyler ? Kendinizi ifade etmekten çekinmeyin bu diğer insanların da bu süreçte yanınızda olmasına ve sizi daha iyi anlamalarına imkan verir.

Şu anda ne hissettiğinizi kabullenin; her duygunun geçici olduğuna ve sonsuza kadar sizinle kalmayacağına emin olun.

Erken doğum annelik sürecinizde beklemediğiniz ve yaşamak istemediğiniz bir olaydı ve sizin kontrolünüzde değildi. Üzüntü duymanız ve endişelenmeniz çok normal. Diğerlerinin ne düşündüğünü önemseyen bir iç sese sahipseniz başkalarına göre doğru olanı yapmaya çalışırsınız. Oysa şu an yaşadığınız süreci en iyi siz biliyorsunuz ve çocuklarınız için doğru olanı sizden başkası yapamaz. Özünüze güvenin, o öz çocuklarınıza yeterli olmayı, onlar için mücadele etmeyi getiriyor. Şu anda bu kaygılara sahip olmanız dahi annelik iç güdüsüyle ve çocuklarınız için en doğru olanı yapmaya çalışma hissinizle ilgili. Nasıl hissedeceğiniz ile ilgili doğru yoktur. Hissettiklerinizi doğru bir şekilde kabullenmek vardır.

Bu süreçteki destekleyicilerinizi önemseyin, tek başınıza halletmek zorunda değilsiniz. Size iyi gelen sizinle duygularınızı paylaşan kişilere sizi iyi etme fırsatını verin. Kendinizi dış dünyaya kapatmayın.

Her zaman tek başımıza başa çıkamıyor olabiliriz, burada bir uzman desteğiyle ilerlemek size iyi gelecektir, terapi sayesinde başa çıkmak çok daha kolay hale gelir, terapi iyileştirir.

Sorunuzu detaylandırmak veya durumunuzun farklı süreçlerini anlatmak isterseniz yeniden sorunuzu sorabilirsiniz.

sevgiler.