Eş ile sorunları konuşmadan halletmeye çalışmak mümkün mü

Canım danışanım,

Paylaştıkların, bir ilişkide duygusal yakınlık arayan birinin, sürekli duvara çarpma hissiyle baş etmeye çalıştığını gösteriyor. Anlatmak, anlaşılmak, çözüm üretmek istemen oldukça sağlıklı ve işlevsel bir ihtiyaç. Ancak partnerin bu iletişim çabasına ya kayıtsız kalıyor ya da tamamen kapıyı kapatıyor. Bu durumda yalnızca bir sorun çözülmemiş olmuyor; aynı zamanda senin görünme, duyulma ve değerli hissetme ihtiyacın da cevapsız kalıyor. Bu uzun vadede, kendini ilişkinin içinde yalnız ve önemsiz hissetmene yol açabilir.

İlişkilerde bireylerin sorun çözme biçimleri çoğu zaman kendi ailelerinde gözlemledikleri modellerin bir yansımasıdır. Kimileleri problemleri bağırarak, kavga ederek çözmeye alışkındır; kimileri ise susarak, görmezden gelerek. Belki eşin de ailesinden bunu gördü, ya da tam tersi, ailesinde yaşanan yoğun çatışmalar onu hep korkuttu. Bu da onda “konuşmamak, unutup geçmek en güvenlisi” gibi bir inanç geliştirmiş olabilir. Sessizliğin ve kaçınmanın arkasında manipülatif bir niyet olmayabilir. Bu davranışı neden tercih ettiğini ona hiç sordun mu? Belki de sadece duygularını yönetmekte zorlanıyor ya da nasıl ifade edeceğini bilmiyor.

Bununla birlikte, senin nasıl iletişim kurduğun da bu etkileşimde belirleyici olabilir. Rahatsızlıklarımızı dile getirirken suçlayıcı bir dil kullanmak, karşı tarafın savunmaya geçmesine yol açabilir. “Sen hep böylesin, beni hiç anlamıyorsun” gibi ifadeler yerine, “Ben bu durumda kendimi yalnız hissediyorum. Seninle konuşmaya ihtiyacım var. Böyle olunca düşündüklerim, hissettiklerim içimde büyüyor ve senin tercihine saygı duymaya çalışsam da bazen gerçekten içinde bulunduğum duruma dayanamıyorum” gibi ‘ben dili’ ile ifade edilen cümleler, karşı tarafın kapanmak yerine açılmasını kolaylaştırabilir. Aynı şekilde, sadece duyguları paylaşmak değil, o duyguya karşı bir çözüm önerisi sunmak da etkili olur. “Bundan sonra bir şey olduğunda iki gün içinde kısa da olsa konuşabilir miyiz?” gibi net bir talep sunmak, partnerin ne yapması gerektiğini daha iyi anlamasını sağlayabilir.

Toplumsal olarak da erkeklerin duygusal ifadeye alışık olmamaları, onları iletişimde daha ketum hale getirebiliyor. Uzun konuşmalar, duygular üzerine yoğunlaşma bazı erkekler için rahatsız edici ya da kafa karıştırıcı olabiliyor. Bu onların eksikliği değil; çoğu zaman yetişme tarzlarının bir sonucu. Ancak bu, ilişki içinde gelişmeyecekleri anlamına gelmez. Eğer partnerin diyaloga kapalı kalmaya devam ederse, bu noktada çift terapisi almayı düşünmeniz faydalı olabilir. Çünkü bazen bir üçüncü gözün varlığı, tarafların daha adil, daha açık bir iletişim kurmalarına alan açabilir.

Unutma, duygularını paylaşma ve anlaşılma isteğin çok kıymetli. İlişkinin içinde yalnız hissetmen bir problem değil, önemli bir sinyaldir. Bu sinyali duymazdan gelmek yerine üzerine düşünmen zaten senin ne kadar farkında bir kişi olduğunu gösteriyor.

Dilersen tekrar yazabilir başka sorular da yöneltebilirsin hem ben hem diğer meslektaşlarım yardımcı olmaktan büyük bir memnuniyet duyarız.

Sevgilerimle,

Psikolog İrem Gülsün Zengin